ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပဲြစိန္ေခၚခ်က္ ႏွင့္ ကရင္ဗမာစစ္ပဲြအဆံုးသတ္ေရး

ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပဲြစိန္ေခၚခ်က္ ႏွင့္ ကရင္ဗမာစစ္ပဲြအဆံုးသတ္ေရး ,

{[['']]}

ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပဲြစိန္ေခၚခ်က္ ႏွင့္ ကရင္ဗမာစစ္ပဲြအဆံုးသတ္ေရး

 တကၠသိုလ္ ေတာင္တန္းလုလင္

“ျခေသၤ့ဆိုသည္ကား ဘယ္ေသာအခါမွျမက္ကိုသူမစား”

• ကရင္ဗမာစစ္ပြဲဘဲေခၚေခၚ
•  အမ်ိဳးသားခုခံကာကြယ္ေရးစစ္ဘဲေခၚေခၚ 
•   တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးစစ္ပြဲဘဲေခၚေခၚ
•   ျမန္မာႏုိင္ငံျပည္တြင္းစစ္ၾကီးလို႔ဘဲေခၚေခၚ

အဓိပၸါယ္ကေတာ့အားလံုးအတူတူ၊ တခုတည္းပင္ျဖစ္သည္။ ၆၃ႏွစ္ပင္ေက်ာ္လြန္လာျပီျဖစ္ေသာ ဤကရင္ဗမာစစ္ပြဲၾကီး၏ေနာက္ကြယ္တြင္ၾကီးမားနက္ရႈိင္းေသာအေျခခံ အေၾကာင္းခ်က္ၾကီးမ်ားရွိေနမည္ျဖစ္သည္။

သို႔ျဖစ္၍ဤစစ္ပြဲအဆံုးသတ္ေရးႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြး ပဲြမ်ားတြင္တာ၀န္ရွိသူတို႔သည္ ယင္းအေျခခံအေၾကာင္းအခ်က္ၾကီးမ်ားကိုေလးေလး နက္နက္ ဦးထိပ္ပန္ထားကာ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္စြာျဖင့္သတိၾကီးစြာထား၍ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမႈလုပ္ႏုိင္မွသာလွ်င္ တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးႏွင့္ စစ္မွန္ေသာျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုရရွိႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။

ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး သို႔မဟုတ္ ဤကရင္ဗမာစစ္ပြဲသည္ (ကရင္ဆိုရာတြင္ ကရင္အႏြယ္၀င္ျဖစ္ေသာ ကရင္နီ၊ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားမ်ားပါ၀င္သည္) ႏုိင္ငံေရးအေျခခံျပႆနာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းျဖစ္သည္။ ကရင္ဗမာစစ္ပဲြသည္ ကရင္ကရုပ္ဆုိး၍၊ ဗမာကသြားေခါ၍ အခ်င္းခ်င္းၾကည့္မရဘဲ၊ မနာလို၀န္တုိစိတ္ျဖင့္ မုန္းတီးတုိက္ခိုက္ၾကသည္မဟုတ္ပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ေတာ္လွန္ေရးကာလတေလွ်ာက္လံုး ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားက ကရင္ ဗမာျပႆနာသည္ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကိုႏုိင္ငံေရးနည္းႏွင့္ စားပဲြေပၚတြင္ အေျဖရယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဆက္လက္၍လည္း တုိင္းရင္းသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ တုိင္းရင္းသားမ်ားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးသည္ စစ္မွန္ေသာျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုတည္ေဆာက္ရာတြင္ တကယ္မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း ေတာ္လွန္ေရးတေလွ်ာက္လံုး လက္သံုးစကားအျဖစ္ အျမဲတေစ ေျပာဆုိခဲ့ၾကပါသည္။ KNU ၏ ထုတ္ျပန္ေက်ညာခ်က္မ်ား၊ သတင္းမီဒီယာမားႏွင့္ႏုိင္ငံတကာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပဲြမ်ားတြင္ မွန္တမ္းအျဖစ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။

ေတာ္လွန္ေရးတေလွ်ာက္ လက္သံုးစကားမ်ားသည္ က်ားလိုက္ရင္းတုတ္ခုတ္၊ ရုတ္တရက္ေတြးဓားေသြး၊ လုိသလုိႏႈတ္မွထြက္ေပၚလာေသာစကားမ်ားမဟုတ္ဘဲ လြန္ခဲ့ေသာ ၆၃ ႏွစ္မွစ၍ကရင္လူထုတရပ္လံုး၏ ဆႏၵျပေဖာ္ထုတ္ေတာင္းဆုိေနေသာ လုိလားခ်က္ေလးခ်က္ကို အတည္ျပဳေျပာၾကားေသာ စကားလံုးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၄၈ ခု၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ၊ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းေဒသႏၱရနယ္ေျမ ၄၂ ျမိဳ႕နယ္မွ ကရင္လူထု ၄သိန္းခဲြေက်ာ္တုိ႔သည္ လူမ်ိဳးၾကီးတမ်ိဳး၏ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္အညီ တည္ၾကည္ရဲရင့္စြာ ျဖင့္ လမ္းမေပၚထြက္ကာ လုိလားခ်က္ေလးခ်က္ပါေသာ ဆုိးဘုတ္မ်ားအသီးသီးျဖင့္  အသံတိတ္လွည့္လည္ဆႏၵသေဘာထားတင္ျပခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုႏုိင္ငံေရးလုိလားခ်က္တုိ႔ကား

• ကရင္ျပည္ခ်က္ခ်င္းေပး၊ (လူမ်ိဳးတမ်ိဳး၌ရွိအပ္ေသာ အေျခခံလြတ္လပ္ေရး)
•  ကရင္တက်ပ္၊ ဗမာတက်ပ္ခ်က္ခ်င္းျပ၊ ( လူမ်ိဳးတမ်ိဳးအတြက္ေျခခံတန္းတူေရး)
• လူမ်ိဳးေရးအဓိကရုဏ္းအလိုမရွိ၊ (တိုင္းရင္းသားမ်ားခ်စ္ၾကည္ေရးႏွင့္စည္းလံုးညီ
  ညြတ္ေရး) 
•  ျပည္တြင္းစစ္အလုိမရွိ၊ (စစ္မွန္ေသာထာ၀ရျငိမ္းခ်မ္းေရး)

စသည္တုိ႔ပင္ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံကဲ့သုိ႔ ပထ၀ီအေနအထားနွင့္ လူမ်ိဳးစုအေနအထားရွိသည့္ႏုိင္ငံအတြက္ ဤေတာင္းဆုိခ်က္ေလးခ်က္သည္ ႏုိင္ငံေအးခ်မ္းသာယာေရးအတြက္မရွိမျဖစ္ေသာ ႏုိင္ငံေရးမ႑ိဳင္ၾကီးေလးရပ္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ တနည္းဆိုေသာ္ ျမန္မာအုပ္စိုးသူအစုိးရမ်ားအတြက္ရင္၀ယ္ပိုက္ဆုပ္ကိုင္ထားရမည့္ ႏုိင္ငံေရးလမ္းညႊန္လည္းျဖစ္ရပါမည္။ အထက္ပါအခ်က္ၾကီး ၄ခ်က္အနက္

ကရင္ျပည္ခ်က္ခ်င္းေပး ဆုိသည့္အခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ liberty ဟူသည္ လူသားတုိင္း၏ေျခခံလြတ္လပ္မႈျဖစ္ျပီး လူမ်ိဳးတမ်ိဳးအတြက္ရွိအပ္ေသာ အေျခခံလြတ္လပ္ေရးလည္းျဖစ္ပါသည္။

ကရင္ျပည္ခ်က္ခ်င္းေပးဟုဆုိရာ၌လြတ္လပ္ေသာအခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာပုိင္သည့္သီးျခားႏုိင္ငံတခုဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ရန္မဟုတ္ပါ။ ကရင္အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ေဒါက္တာတီသံျပာေခတ္ ၁၈၈၁ ခု မွ ပထမဦးဆံုး ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္လုိက္ေသာကရင္အမ်ိဳးသားအဖြဲ႕အစည္း (KNA) ေခတ္မွစတင္၍ ေႏွာင္းပုိင္းကရင္အမ်ိဳးသားႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ေဒါက္တာစံစီဖိုး ႏွင့္အေပါင္းပါတုိ႔ေခတ္၊ ကရင့္အမ်ိဳးသားအစည္းအရံုးၾကီး ဖြဲ႔စည္းသည့္ကာလအလယ္၊ ဒုတိယကမၻာစစ္ကာလအထိ ကရင္အမ်ိဳးသားတုိ႔သည္ သီးသန္႔အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာပိုင္ႏုိင္ငံ ထူေထာင္ရန္ ေတာင္းဆုိေဟာေျပာျခင္း မရွိခဲ့သည္ကို ေဒါက္တာစံစီဖုိးေရးသားေသာ “ the Karen People of Burma” စာအုပ္တြင္ ရွင္းလင္းတိက်စြာေရးသားေဖာ္ျပထားေပသည္။ ၄င္းမွျမန္မာျပည္အနာဂါတ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အၾကံျပဳေဖာ္ျပထားသည္မွာ  အဂၤလိပ္တုိ႔ ျဗိတိသွ်ႏုိင္ငံကို ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ရာတြင္ သီးသန္႔လူမ်ိဳးစုၾကီးမ်ားႏွင့္ သူတုိ႔ပုိင္ဆုိင္ေနထုိင္ရာ နယ္ေျမမ်ားျဖစ္ၾကေသာ အဂၤလန္၊ အုိင္ယာလန္၊ စေကာ့တလန္၊ ေ၀လႏုိင္ငံ စသည္တို႔အားေပါင္းစည္းကာအင္အားၾကီးမားသည့္ႏုိင္ငံတခုအျဖစ္ ခုိင္မာစြာဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ၾကသည္။ အလားတူပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္လည္း သီးသန္႔လူမ်ိဳးစုနယ္ေျမမ်ားျဖင့္ ရခုိုင္ျပည္၊ ရွမ္းျပည္၊ ကရင္ျပည္၊ မြန္ျပည္စသည့္တုိင္းရင္းသားမ်ားျဖင့္ စုေပါင္းတည္ေထာင္ထားသည့္ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံအျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ေလသည္။ တနည္းအားျဖင့္ဆုိရပါမူ ယခုကာလတုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးတပ္ေပါင္းစုၾကီးႏွင့္ တိုင္းရင္းသားႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ တုိင္းရင္းသားျပည္သူလူထုမ်ား ေတာင္းဆုိထားသည့္ စစ္မွန္ေသာ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုၾကီးပင္ျဖစ္ပါသည္။

အုပ္ခ်ဳပ္သူအစုိးရတုိ႔သည္ အထက္ပါ KNU ႏွင့္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ ၾကီးမ်ား၏ ႏုိင္ငံေတာ္အတြင္း မရွိမျဖစ္လုိအပ္ေသာ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအေျခခံမ႑ိဳင္ၾကီးေလးခ်က္ကိုသတိမမူ ဂူမျမင္ ဆန္႔က်င္လစ္လ်ဴရႈခဲ့ၾက သျဖင့္ ေနာက္ဆံုးအမ်ိဳးသားေရးလႈပ္ရွားမႈၾကီးတျပည္လံုးသို႔ေပါက္ကြဲလာေသာအခါ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစိန္ေခၚမႈၾကီးမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ဒုကၡေရာက္ခဲ့ရသည္။ ထုိအခါ အမည္ခံအတုအေယာင္ ျပည္နယ္ (၇)ခုကို သူတို႔အၾကိဳက္သတ္မွတ္၊ ေဘာင္ခတ္ေရးဆြဲတည္ထြင္ၾကျပန္သည္။ တဖက္မွၾကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေသာ တုိင္းၾကီး (၇)တုိင္းတုိးခ်ဲ႕ဖန္တီးျပီး ဗမာျပည္မအျဖစ္ထားရွိ၍ အာဏာလႊဲအပ္ကာျပည္နယ္မ်ားသည္ မဟာဗမာျပည္မၾကီးလက္ေအာက္သို႔ေရာက္လာရျပန္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ ကရင့္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား အပါအ၀င္ ကရင္လူထုတရပ္လံုး လူေပါင္း ၄သိန္းခြဲေက်ာ္လမ္းမေပၚထြက္ျပီး လွည့္လည္ဆႏၵျပထုတ္ေဖာ္ကာ ျမန္မာျပည္၏လုိအပ္ေသာ ႏုိင္ငံေရးမ႑ိဳင္ၾကီးေလးရပ္ကို အသံတိတ္ ထုတ္ေဖာ္စိန္ေခၚလိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းကို ကရင္တမ်ိဳးသားလံုးႏွင့္ အထူးသျဖင့္ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးသမားတဦးစီတုိင္း သိရွိထားရမည့္ႏုိင္ငံေရးျပႆနာအေျခခံျဖစ္ပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၆၃ ႏွစ္မွကရင္လူမ်ိဳးတို႔၏စိန္ေခၚခ်က္သည္ ကရင္ေတာ္လွန္ေရး၏အျမဳေတ၊ ေရေသာက္ျမစ္ၾကီးျဖစ္သည္သာမက က်န္တိုင္းရင္းသားမ်ားအားလံုးႏွင့္လည္းအၾကံဳး၀င္ေနသျဖင့္ ေနာင္တြင္တုိင္းရင္းသားတပ္ေပါင္းစုဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ကာ NDF အုတ္ျမစ္မွယခု UNFC အထိ တေလွထဲစီး တခရီးထဲသြားကာ ႏုိင္ငံေရးပန္းတုိင္ဆီသို႔လက္တြဲခ်ီတက္ၾကေလျပီ။

ကရင္အမ်ိဳးသားမ်ား၏ႏုိင္ငံေရးစိန္ေခၚခ်က္ကို ထုိစဥ္ကကြန္ျမဴနစ္တပိုင္း၊မဟာဗမာလူမ်ိဳးၾကီး၀ါဒီတပုိင္းျဖစ္ေသာ ဖဆပလ ရန္ကုန္အုပ္စုိးသူတုိ႔အုပ္စုသည္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ဆန္႔က်င္တုိက္ဖ်က္ကာ သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းမွအစ ဖဆပလအဖြဲ႔၀င္ႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္ေန၀င္းတို႔က “ေအာင္ဆန္းစစ္ဆင္ေရး” (Aung San Operatioin) မူ၀ါဒခ်မွတ္လာၾကသည္။ ေအာင္ဆန္းစစ္ဆင္ေရး၏အဓိကမဟာဗ်ဴဟာပန္းတုိင္မွာ ႏုိးၾကားၾကီးမားလာေသာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး၏ အဖူးအပြင့္မ်ားကုိ အဓိကထားျပီး တုိက္ခုိက္ျဖိဳဖ်က္ပစ္ရန္ျဖစ္ျပီး ထိုေနာက္တြင္ မြန္၊ ကခ်င္၊ ရွမ္း အစရွိေသာက်န္တိုင္းရင္းသားမ်ားအား ဒုတိယထား၍ ျဖိဳဖ်က္ပစ္ရန္ပင္ျဖစ္သည္။

သုိ႔ျဖစ္၍ ကရင့္အမ်ိဳးသားေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ ေစာဘဦးၾကီးသည္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ေအာက္ပါမူၾကီး ၄ ခ်က္ကိုျပန္လည္စိန္ေခၚခ်မွတ္လိုက္သည္။

• လက္နက္ခ်စကားအလ်ဥ္းမေျပာရ။
• ကရင့္လက္နက္ ကရင္လက္ထဲရွိရမည္။
•  ကရင္ျပည္ျပည့္စံုရမည္။
• ကရင္ႏိုင္ငံေရးကံၾကမၼာ ကရင္ဖန္တီးရမည္။

အကယ္စင္စစ္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးၾကီးသည္ ကရင့္တမ်ိဳးသားလံုး၏ ရင္ထဲ၊ ႏွလံုးသားထဲမွ ယိုဖိတ္စီးဆင္းလာေသာ လက္ေတြ႔ဘ၀လံုျခံဳေရးႏွင့္ သားစဥ္ေျမးဆက္အတြက္ ထာ၀ရစစ္မွန္ေနမည့္ဘ၀ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေရး မုဒ္ဦးသုိ႔ေခၚေဆာင္ေပးသည့္ တခုတည္းေသာအမ်ိဳးသားႏုိင္ငံေရး ယႏၱယားၾကီးျဖစ္သည္သာမက တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးအားလံုး စည္းလံုးညီညြတ္ေရး၊ အခ်ဳပ္အခ်ာအဏာတည္ျမဲေရး၊ သားစဥ္ေျမးဆက္ဘ၀ေအးခ်မ္းသာယာေရးအတြက္ ေတာ္လွန္သည့္အုတ္ျမစ္ေက်ာက္ေဆာင္ တည္ေဆာက္ေပးျပီး၊ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေသာ အုတ္တံတုိင္းၾကီးတည္ေဆာက္ေပးေန သူပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္သမုိင္းေကြ႔ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပဲြတေလွ်ာက္လံုးတြင္ KNU ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားသည္ သပ္လွ်ိဳ၊ ထိုးခြဲလာေသာရန္သူ၏ နည္းပရိယာယ္မ်ားႏွင့္ ရန္သူ၏ကယ္ေပါက္အတြက္တည္ထြင္ထားသည့္ ေခ်ာက္တခါ၊ ေခ်ာက္တလွည့္နည္းပရိယာယ္သို႔အက်မခံဘဲ ေလယူရာယိမ္း၊ မတိမ္းခဲ့ဖူးပါေခ်။

သို႔ေသာ္ယခု ၂၀၁၂ ႏွစ္ဦးပုိင္း မွအစျပဳေသာ ကရင္ ဗမာအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးႏွင့္ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပဲြသည္ ကရင္တမ်ိဳးသားလံုးရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတုိင္ၾကီးႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဖီလာျပီးကရင္တမ်ိဳးသားလံုး၏ဂုဏ္သိကၡာကုိပါ ထိခုိက္က်ဆံုးေစသည္ဟု ျပည္တြင္း ျပည္ပ၊နယ္စပ္အႏွံ႔ ေ၀ဖန္ပဲ့တင္သံမ်ားိကု ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်ၾကားေနရပါသည္။

ကၽြႏု္ပ္အေနျဖင့္မည္သူတဦးတေယာက္ကိုမွ် လြယ္လြယ္အျပစ္မဆိုလုိေသာ္လည္း တမ်ိဳးသားလံုးအေရးႏွင့္ ဆုိင္လာသျဖင့္ ေထာက္ျပေ၀ဖန္ခ်က္ျပဳရန္မွာေတာ့ လူတိုင္း၏အမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္ျဖစ္ေပသည္။

ကရင္ ဗမာစစ္ပြဲ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလူတစုက ဥပေဒပညာရွင္အျမင္ျဖင့္ လွည့္ကစားႏုိင္ေရးအတြက္ မဟာဗ်ဴဟာတခုကို ဥပေဒနည္းပညာျဖင့္ေရးဆဲြကာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာင္းဆုိရန္ လုပ္ေဆာင္လာသည္။ ထိုမဟာဗ်ဴဟာသည္ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္းအေတြးအေခၚျဖင့္ ဥပေဒစည္း၀ိုင္းအတြင္း ရန္သူျဖစ္သည့္ေျမႊကို ဦးေခါင္းမွဖမ္းစရာမလုိဘဲ ေျမႊ၏အလယ္ပိုင္း၊ သုိ႔မဟုတ္ အျမီးပိုင္းမွဖမ္းယူျပီး ၄င္းမွတဆင့္လည္ပင္းကိုခ်ဳပ္ကိုင္ အေသဖမ္းရန္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ေျမြေျမြခ်င္းေျချမင္ဆုိသည့္အခ်က္ကို ေလးနက္စြာသတိျပဳရန္လုိအပ္ပါသည္။ အႏၱရယ္္က ယခုခင္းကစားေနေသာပြဲတြင္ KNU ဖက္မွ ထြက္ေပါက္ႏွင့္နည္းဗ်ဴဟာအကြက္မ်ားကို မဟာဗ်ဴဟာထဲတြင္ မေတြ႔ရခ်င္းျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္သည္ အေရးၾကီးသျဖင့္ဆက္လက္၍အနည္းငယ္အက်ယ္ခ်ဲ႕လုိပါသည္။

ကရင့္ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေစာဘဦးၾကီးမွအစ ေစာဖိုးခ်စ္၊ ေစာမာရွယ္ေရႊ၊ ေစာဖားဒြဲႏွင့္ ဆစ္ဒနီလူနီတုိ႔သည္ ဥပေဒပညာရွင္ၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ BIA အုပ္စုႏွင့္ ထုိစဥ္က ဖဆပလအုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားထဲတြင္ ဥပေဒဘဲြ႔ရသူတဦးမွမပါပါ။ စစ္ဖက္ေရးရာတြင္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေစာစမစ္ဒြန္း၊ ေစာၾကာဒိုးအပါအ၀င္ ေလတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္ေစာရွီးရႈိ၊ ေရတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္ေစာဂ်က္တုိ႔သည္ ကမၻာ့အဆင့္ျမင့္ဗိုလ္သင္တန္း၊ အထက္တန္းစစ္ပညာသင္တန္းကိုတက္ေရာက္ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ္လည္း BIA ဖက္မွ တေယာက္မွမရွိပါ။ သို႔ရာတြင္ ေမာ္လျမိဳင္ႏွင့္သထံုကိုသိမ္းယူျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအေျခခံခ်ေနျပီးမွ ဗမာမ်ားအားအခြင့္အေရး ျပန္လည္ေပးအပ္လုိက္ရျခင္း၊ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းကိုခြင့္မပန္ဘဲ ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္ သူေဌးကုန္းရွိ KNU ဌာနခ်ဳပ္ကိုအလစ္၀င္တိုက္မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးျပီး ဗိုလ္ေန၀င္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းေနရာကိုတက္ယူျခင္း၊ အသာစီးရွိေနေသာအင္းစိန္တုိက္ပြဲတြင္ ဖဆပလမွ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ (ဥအေဒပညာရွင္)မ်ားအား ျငိမ္းခ်မ္းေရးေထာင္ေခ်ာက္ျဖင့္ အထိနာစြာဆုတ္ခြါေစျခင္း စသည့္ ရန္သူ၏ေျမြကဲ့သို႔ေကာက္က်စ္ေသာ ပင္ကုိယ္သဘာ၀ကို သင္ခၤန္းစာယူရန္ျဖစ္သည္။

ေရေျမြ၊ လင္းေျမြႊကဲ့သို႔ေသာ အဆိပ္မဲ့ေျမြမ်ားကို အျမီးမွဖမ္းျပီး ၄င္းမွတဆင့္ လည္ပင္းကိုအပိုင္ခ်ဳပ္ကိုင္ႏုိင္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ထုိနည္းျဖင့္ ေျမြေပြး၊ ေျမြေဟာက္ကို ကိုင္ရန္ၾကိဳးစားပါက မိမိအသက္အားထုိးအပ္ေပးရာ ေရာက္ပါလိမ့္မည္။ တနည္းဆုိရေသာ္ ယခုလက္ရွိ အစိုးရျငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ေဆာင္ခ်က္သည္ ေျမြေပြးႏွင့္ေျမြေဟာက္ႏွစ္ေကာင္ေပါင္း ကစားေသာနည္းျဖစ္ပါသည္။ ေရွ႕တန္းတြင္ေျမြေဟာက္အား ေခ်ာက္တခါ၊ ေျခာက္တလွည့္ ပါးျပင္းေထာင္ကာ ကစားျပေနျပီး ၄င္းေျမြေဟာက္၏ေနာက္တြင္မူ အဆိပ္ျပင္းေသာ ေျမြေပြးကျငိမ္းခ်မ္းေရး ပန္းတိုင္မုဒ္ဦးအလယ္တြင္ ျငိမ္သက္စြာ အေျခအေနၾကည့္ေစာင့္ေနသည္ကုိ သတိၾကီးစြာထားရမည္ျဖစ္သည္။ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ကရင္လူထုတရပ္လံုး၏အျမင္အားေပါင္းစည္းၾကည့္ေသာ္ ယခု KNU ဌာနခ်ဳပ္၊ ဗဟိုေကာ္မတီ၏သေဘာထားေဘာင္အျပင္ဖက္ေရာက္ေနေသာ လူစုႏွင့္ ၄င္းတုိ႔၏နည္းဗ်ဴဟာသည္ ရန္သူေျမြၾကီး၏၀ါးျမိဳမႈကို တစတစခံေနရျပီျဖစ္ေၾကာင္း တခုတည္းေသာအေျဖထြက္လာေလသည္။

ဆက္၍ေဖာ္ျပရေသာ္ အေရွ႕ကြန္ျမဴနစ္ကမၻာႏွင့္ အေနာက္အုပ္စုမ်ား၏၀ါဒေရးရာစစ္ဆင္ေရးၾကီးကို ဗီယက္နမ္စစ္ေျမတလင္းတြင္ ေၾကာက္ခမန္းလိလိဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကပါသည္။ ေခတ္အမွီဆံုးလက္နက္ႏွင့္နည္းပညာမ်ားကိုသုံး၍ ျမိဳ႕ျပ ေက်းလက္ႏွင့္သဘာ၀သစ္ေတာမ်ားပါမက်န္စစ္တလင္းျဖစ္ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရသည္။ ဥပေဒမဲ့ သတ္ျဖတ္၊ မီးရႈိ႕၊ ဖမ္းဆီးညွင္းဆဲမႈမ်ားေၾကာင့္ေဒသႏုိင္ငံတခုလံုး အနိဌာရံုျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ထုိအခါ ကမၻာ့ကုလသမ၈ၢအပါအ၀င္ ႏုိင္ငံတကာအစိုးရမ်ားက ဗီယက္နမ္စစ္အားရပ္စဲရန္ႏွင့္ ကမၻာစစ္ရာဇ၀တ္မႈအဆင့္အပါအ၀င္ အေရးၾကီးေသာ အေၾကာင္းရပ္မ်ားကို တရား၀င္ေဆြးေႏြး ေျပာဆုိၾကရာ အစီအစဥ္၌ မည္သည့္ဥပေဒပညာရွင္ကိုမွမေခၚဘဲ ကမၻာ့သမုိင္းပညာရွင္ (၄) ဦးကိုအထူးဖိတ္ေခၚကာ ေဆြးေႏြးျငင္းခံုပဲြ၏စင္ျမင့္ေပၚတြင္ ထုိင္၍အကဲခတ္နားေထာင္ေစသည့္ သူတို႔၏ရုပ္ပံုလႊာမ်ားကိုလည္း သတိရဆင္ျခင္မႈျပဳႏုိင္ၾကရန္လိုအပ္ပါသည္။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆုိရလွ်င္ KNU ႏွင့္ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးၾကီးသည္ ေတာတေတာတြင္ ေတာ၏အဂၤါလကၡဏာႏွင့္ရွိရမည့္ ေရေျမြ၊ လင္းေျမြမဟုတ္သလို၊ ေျမြေပြးေျမြေဟာက္မ်ားလည္းမဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ KNU ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးၾကီးႏွင့္ တုိင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးတပ္ေပါင္းစုျဖစ္ေသာNDF မွအစ UNFC ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္ႏွင့္ ခ်မွတ္ထားေသာ အမ်ိဳးသားႏုိင္ငံေရးမ႑ိဳင္ၾကီးကို အေပၚယံမဟုတ္ဘဲ ဓမၼဓိဌာန္က်က်ေလ့လာဆန္းစစ္ၾကည့္ပါေသာ္ သူတို႔သည္ ေတာတေတာရွိသတၱ၀ါႏွင့္ႏိႈင္း ယွဥ္ပါကေကသရာဇာျခေသၤ့မင္းအလားပင္ျဖစ္ပါေလသည္။ ျခေသၤ့တို႔မည္သည္ မိမိသားေကာင္ကိုမရေလေသာ္ ဘယ္ေသာအခါမွျမက္မစားပါ။ တဖန္ျခေသၤ့မွန္လွ်င္ ဘယ္လိုအေျခအေနေရာက္ေနပါေစ၊ ဘယ္လိုဘယ္ေလာက္ငတ္ျပတ္သြား ပါေလေစ ေပါင္းျမက္မစားပါ။အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆုိရပါေသာ္

“ျခေသၤ့ဟူသည္ကားဘယ္ေသာအခါမွျမက္ကိုသူမစား”