Latest Movie :
Recent Movies

တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ ေလ်ာင္နင္ျပည္နယ္ တြင္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ ျပင္ဆင္ျခင္း ခံေနရ သည့္ ကေလးငယ္ တစ္ဦး

တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ ေလ်ာင္နင္ျပည္နယ္ တြင္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္
ျပင္ဆင္ျခင္း ခံေနရ သည့္ ကေလးငယ္ တစ္ဦးကုိ
အခ်ိန္မီ ကယ္ဆယ္ႏုိင္ခဲ့
တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ ေလ်ာင္းနင္ ျပည္နယ္ အတြင္းရွိ တန္တုန္း ျပည္နယ္ တြင္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ ျပင္ဆင္ျခင္း ခံေန ရသည့္ ကေလး တစ္ဦးကုိ အခ်ိန္မီ ကယ္ဆယ္ ႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ၿဖစ္ပြားပံုမွာ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ အရြယ္ ဆြန္ အမည္ရွိ အမ်ဳိးသား တစ္ဦးသည္ ယခု သီတင္းပတ္ အကုန္တြင္ ၄င္း၏ ခယ္မ ျဖစ္သူအား သတ္ျဖတ္၍ သူမ၏ ႏွစ္လသား အရြယ္ ကေလးငယ္ ကုန္းႀကိဳင္ရွန္း ကုိ ဖခင္ ျဖစ္ သူ၏ ေနအိမ္သုိ႔ ေခၚေဆာင္ သြားၿပီး အုိးတစ္လံုး အတြင္းထည့္၍ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနစဥ္
ကေလးငယ္ ၏ ငုိယုိသံကုိ ဖခင္ ျဖစ္သူ ၾကားခဲ့ၿပီးေနာက္ ၄င္းကေလးငယ္ ကုိ ကယ္တင္ ႏုိင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ သည္။ ဆြန္ သည္ ကေလးငယ္ ကုိ အုိးအတြင္း ထည့္သြင္း၍ အုိးအဖံုး အေပၚသို႕ ေက်ာက္တုံး တစ္တံုး တင္၍ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ လုပ္ေဆာင္ ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ၊
ယင္း ကေလးငယ္ ၏ မိခင္ျဖစ္သူ ႐ႈေရွာင္လီ ကုိလည္း သတ္ျဖတ္ ခဲ့ေၾကာင္း ရဲတပ္ဖြဲ႕သုိ႔ ဝန္ခံ ေျပာၾကား ထားၿပီး သူမကုိ မည္သည့္ အေၾကာင္း အရင္းေၾကာင့္ သတ္ျဖတ္ ခဲ့ရသည္ကုိ ရဲတပ္ဖြဲ႕က စံုစမ္းလ်က္ ရွိသည္။
ထုိ႕ျပင္ တာဝန္ရွိ သူမ်ားက အဆုိပါ ကေလးငယ္ကုိ ေဆး႐ုံသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ ခဲ့ေသာ္လည္း စုိးရိမ္ရသည့္ အေျခအေန ရွိေၾကာင္း သိရွိရသည္။
{[['']]}

၀ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရ တိုင္း အေၾကာင္း သံုးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း ၂

၀ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရ တိုင္း အေၾကာင္း သံုးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း ၂


၀ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရ တိုင္း အေၾကာင္း သံုးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း ၂
=======================================
(ခ) တပ္မေတာ္ အစိုးရ ႏွင့္ ၀ အထူးေဒသ ဆက္ဆံေရး
---------------------------------------------------------
တပ္မ ေတာ္ အစိုးရ နဲ ့၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ အၾကား အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲ ခဲ့တာဟာ ၉.၅.၁၉၈၉ ရက္ေန ့မွာ၂၅ ႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္ေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲ ခဲ ့ျပီးတဲ ့ေနာက္မွာ၀ ေဒသ ကို အထူးေဒသ ၂ အျဖစ္ သတ္မွတ္ လိုက္ျပီး တိုးတက္မွဳေတြ ျဖစ္လာ တယ္ လို႕ ဆိုရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

စစ္အစိုးရ က်င္းပသည့္ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ အမ်ိဳးသား ညီလာခံ စတင္ က်င္းပစဥ္ ကတည္းက‘၀’ အထူးေဒသ ကိုယ္စား လွယ္မ်ား ပါ၀င္တက္ ေရာက္ခဲ့ျပီး ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ အရ ‘၀’ ေဒသဟာ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

ေဒသတြင္း တိုင္းရင္း သားလူမ်ဳိး ၁၈ မ်ဳိး ေနထိုင္ လ်က္ရႇိၿပီး ဧရိယာ စတုရန္း ကီလိုမီတာ တစ္ေသာင္းခုႏွစ္ ေထာင္ ခန္႕ က်ယ္၀န္းတဲ ့၀ ေတာင္ပိုင္း နဲ ့ ေျမာက္ ပိုင္းေဒသ ႏွစ္ခုကို ၀၊ ဂ်င္းေဖာ၊ တ႐ုတ္၊ လားဟူႏႇင့္ ရႇမ္းအဖြဲ ့၀င္ ၂၁ဦး ပါ၀င္တဲ့ဗဟို ေကာ္မတီ တစ္ခုက စီမံခန္ ့ခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေန ပါတယ္။

အပစ္အခတ္ ရပ္စဲစဥ္က ေထာင္ဂဏန္း အနည္း ငယ္မ်ွသာ ရွိခဲ့တဲ ့ ၀တပ္ဖြဲ ့ဟာ ယခုအခ်ိန္မွာ ေျမာက္ပိုင္း ေဒသမွာ တပ္မဟာ ၃ ခု ႏွင့္ တပ္ရင္း ၂၂ရင္း ေတာင္ ပိုင္း ေဒသမွာ တပ္မဟာ ၅ ခု ႏွင့္ တပ္ရင္း ၂၂ ရင္း စုစုေပါင္း တပ္မဟာ ၈ခု ၊ တပ္ရင္း ၄၄ရင္း အျမဲတန္း စစ္အင္အား ၃၀၀၀၀ ခန္ ့ နဲ ့ေခတ္မီ လက္နက္မ်ား တပ္ဆင္ တည္ေဆာက္ ထား နိင္ျပီ ျဖစ္ပါတယ္။

တပ္မေတာ္ နဲ ့၀ တပ္ဖြဲ ့မ်ား အၾကား အပစ္အခတ္ ရပ္စဲျပီး ကတည္းက ဆက္ဆံ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ ့ ဆက္ဆံေရး သ မိုင္း ကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ရ မယ္ဆိုရင္ -

တပ္မေတာ္ နဲ ့ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ ခဲ့တဲ ့့ ျဖစ္စဥ္ ႏွစ္ခုႏွစ္ဖက္ တပ္မ်ား ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ အေျခအေန တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္ ေလးခု စုစုေပါင္း ျဖစ္စဥ္ ၆ခု ၾကံဳေတြ ့ခဲ့ရတာကို ျပန္လည္ ေလ့လာ သံုးသပ္ နိူင္ပါတယ္ ….

ပထမ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳ ျဖစ္စဥ္

အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲျပီး ကာစ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ တစ္၀ိုက္မွာ ေတာင္ပိုင္း ၀ေဒသက တပ္အခ်ိဳ ့ နဲ ့ခြန္ဆာ ရဲ ့ MTA တပ္ ေတြဟာ မူးယစ္ေဆး၀ါး နဲ ့နယ္ေျမ လု တဲ ့ျပသ နာမ်ား ေၾကာင့္ ဆက္ဆံေရး အေတာ္တင္းမာ လာပါတယ္ဒီတင္း မာမွဳဟာ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္၀န္းက်င္ MTA အင္အား ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္ရွိလာခ်ိန္ SAM Series ေ၀ဟင္ ပစ္ ပုခံုးထမ္းဒံုး လက္ နက္လို လက္နက္ေတြ အပါအ၀င္ ေခတ္မီ လက္နက္ အမ်ားအျပား ပိုင္ဆိုင္လာခ်ိန္ ခြန္ဆာ အေနနဲ ့ သူ ့ကိုယ္သူ ရွမ္းျပည္ ရဲ ့သမၼ တ အျဖစ္ ထေၾကျငာျပီး ခ်ိန္မွာ စတင္ ေပါက္ကြဲ ပါတယ္။

တိုက္ပြဲစ ျဖစ္ပြားတဲ ့အခါ လူအင္အား လက္နက္အင္အား အဖက္ဖက္က သာလြန္တဲ ့ MTA ေတြေၾကာင့္ ၀တပ္ဖြဲ ့ေတြ အေတာ္ အထိနာ ကုန္ျပီး ေနာက္ဆုံးမွာ တပ္မေတာ္ အစိုးရကို ဆက္သြယ္ အကူအညီ ေတာင္းခံရ တဲ ့အေနအ ထား ထိ ဆိုက္ေရာက္လာ ရပါတယ္။

တပ္မေတာ္ ေနရာက ၾကည့္ရင္ လက္ရွိ အင္အား ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္ အထိ ရွိေနျပီးဟိုမိန္းမွာ ႒ာနခ်ဳပ္ၾကီး ဖြင့္ကာ ႏိုင္ ငံျခား သံတမန္ေတြ ေတာင္ လာေတြ ့ေနရ တဲ ့အထိ ၾကီးထြားလာေနတဲ ့ ခြန္ဆာ ရဲ ့တပ္ဖြဲ ့ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ နိူင္ဖို ့လိုကို လိုအပ္ေနပါတယ္….

ဒါေပမယ့္ ဒီထက္ပို အေရးၾကီးတဲ ့ကိစၥၾကီးတစ္ခု ရွိေန ပါေသးတယ္ အဲဒါကေတာ့ ယိုးဒယားႏိုင္ငံက အစဥ္အဆက္ က်င့္သံုးလာတဲ ့ ၾကားခံ နယ္ေျမ ၀ါဒ ( Buffer Zone Policy ) ပဲ ျဖစ္ပါတယ္…

ျပည္ တြင္းစစ္ သက္တမ္း တစ္ေလ်ာက္ ဒီေပၚလစီရဲ ့ ဒဏ္ကို တပ္မေတာ္ က ခံစားခဲ့ရ ေပါင္း မ်ား လွပါျပီတိုင္းရင္း သား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ ့စခန္းေတြ ကို ဒုကၡသည္ စခန္း အမည္ခံျပီး ဖြင့္ခြင့္ေပး ၊ လက္နက္ခဲ ယမ္းရိကၡာ ေထာက္ ပံ ့မွဳ ေဆးကုသ ေပးေနမွဳ နယ္စပ္ တစ္ေလ်ာက္ သယံဇာ တမ်ား ခိုးထုတ္မွဳ အေပၚ အိမ္နီးခ်င္း နိူင္ငံရဲ့အျမတ္ထုတ္ ေနမွဳတို ့ဟာဒီ ျပည္တြင္းစစ္ မီး ကို ဘယ္ေတာ့မွ ျငိမ္းသတ္လို ့မရခဲ့ပါဘူး….

ဒီတစ္ခါေတာ့ တပ္မေတာ္ အစိုးရ ရဲ ့ အလွည့္ ေရာက္လာပါျပီတန္ျပန္ ၾကားခံ နယ္ေျမ မူ၀ါဒ( Counter Buffer Zone Policy ) ဟာ စတင္ အသက္၀င္ လာ ပါေတာ့မယ္ ….၁၉၉၃ ခုႏွစ္ ႏွစ္လယ္ ပိုင္းမွာေျမာက္ပိုင္း ေဒသက ၀ တပ္ဖြဲ ့အမ်ား အျပားဟာ ေတာင္ပိုင္း ေဒသကို စစ္ကူအျဖစ္ ရုတ္တရက္ ဘြားကနဲ ေရာက္ခ် လာပါတယ္ ၀ တပ္ေတြဟာ လက္နက္ခဲ ယမ္းကိုလဲ ေဖာေဖာ သီသီ သံုးနိင္လာျပီး တိုက္ပြဲမွာ ဒဏ္ရာရ တဲ ့သူေတြ ဟာလဲ ရိကၡာ နဲ ့ ေဆး၀ါး ကုသမွဳ ေတြ ရုတ္တရက္ ေကာင္းမြန္ လာတာေၾကာင့္ …လ်ွင္လ်ွင္ ျမန္ျမန္ ျပန္ျပီး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ နိူင္လာပါတယ္…

ဒီ တိုက္ပြဲ စဥ္ေတြဟာ ၁၉၉၅ ႏွစ္ဦး အထိ ဆက္တိုက္ ျပင္းျပင္းထန္ ထန္ ျဖစ္ပြား ေနခဲ ့ပါတယ္ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ အင္ အား ေထာင္နဲ ့ခ်ီ က်ဆံုးခဲ့ခ်ိန္၊ ခြန္ဆာ အဖြဲ ့မွ ကမ္းရြက္ ဦးေဆာင္တဲ ့ရွမ္း အဖြဲ ့မွ အင္အား ၄၀၀၀ ေထာင္ နီးပါး နဲ ့ခြဲ ထြက္ကာ တပ္မေတာ္ ႏွင့္ အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲလိုက္ခ်ိန္ စတဲ ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ …

ခြန္ဆာ ရဲ ့အမ္တီေအ တပ္ဖြဲ ့ဟာတပ္မေတာ္ထံ လူအင္အား ၁၄၀၀၀လက္နက္မ်ိဳးစံု ၈၀၀၀ ေက်ာ္ မိုင္းမ်ိဳးစံု ၅၈၀၀၀ ေက်ာ္ က်ည္ဆန္ ၂သန္းေက်ာ္ တို ့နဲ ့အတူ အၾကြင္းမဲ ့ လက္နက္ခ် လိုက္ပါေတာ့တယ္….

ဒီေနာက္ မွာေတာ့ယိုးဒယား ျမန္မာ နယ္စပ္မွာ အရင္ ယိုးဒယားနဲ ့ပလဲနံပသင့္တဲ ့ MTA ခြန္ဆာ့ တပ္ဖြဲ ့ေတြ ရဲ့ေန ရာမွာအစားထိုး ၀င္ေရာက္လာတဲ ့ ၀ တပ္ ဖြဲ ့ေတြဟာ ယိုးဒယားနိူင္ငံ အတြက္ အက်ပ္ ရုိက္စရာ Buffer Zone ၾကီး တစ္ခု အျဖစ္ ေပၚထြက္လို ့လာခဲ့ပါျပီ ….

ဒုတိယ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳ ျဖစ္စဥ္

ဒုတိယ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မွဳ ျဖစ္စဥ္ ကေတာ့ ၂၀.၅.၂၀၀၂ ခုႏွစ္ နံနက္ ၄ နာရီ ၁၅ မွာ စျဖစ္ပြားခဲ့တဲ ့ ယိုးဒယား နဲ ့ နယ္စပ္ေဒသ ကန္ ့သတ္စစ္ပြဲ အတြင္း မွာ ျဖစ္ပါတယ္…

ႏွစ္ဖက္ စလုံးက နယ္စပ္ျဖတ္ ေက်ာ္ တိုက္ခိုက္မွဳမ်ား အမ်ားအျပား ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီး ဒီ တိုက္ခိုက္မွဳေတြ အတြက္ ယိုး ဒ ယား ဖက္က SURA ရွမ္းလက္နက္ ကိုင္ တပ္ေတြ ကို အသံုးျပဳခဲ့ကာတပ္မေတာ္ ဖက္ကေတာ့ ၀ ေတာင္ပိုင္းေဒသ အမွတ္ ၁၇၁ စစ္ေဒသ လက္ေအာက္ခံ ၀ တပ္ရင္း မ်ား အားလုံးလိုလို ပါ၀င္တိုက္ ခိုက္ခဲ့ပါတယ္…

၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လလယ္မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ ့ ညတိုက္ပြဲ တစ္ခုမွာ ၀တပ္ဖြဲ ့၀င္ အမ်ား အျပားဟာ ယိုးဒယား နယ္ေျမ ထဲကို ႏွစ္ကီလို မီတာ ေလာက္ အထိ စိမ့္၀င္ သြားျပီး ယိုးဒယား အေျမာက္ စခန္းေတြရဲ ့ ေရွ ့ကာတပ္ စခန္းေတြ အား လံုးနီး ပါးကို ညတြင္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ ဖ်က္ဆီး မီးရွိဳ ့ ျပစ္လိုက္ တဲ ့အတြက္ ယိုးဒယား အေျမာက္ စခန္းေတြ အၾကီးအက်ယ္ တုန္လွဳပ္ ေျခာက္ျခား ခဲ့ရဘူးပါတယ္…

ပထမ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္

တပ္မေတာ္ နဲ ့ ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ ပထမဆုံး ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္မိ တဲ ့ျဖစ္စဥ္ ကေတာ့ ကိုးကန္ ့ေဒသ ဖုန္ - လ်ွံ အေရး အခင္း မွာျဖစ္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္ အစိုးရ နဲ ့ပထမဆုံး အပစ္ခတ္ ရပ္စဲေရး ယူထား တဲ ့ကိုးကန္႔ (M.N.D.A) အဖြဲ႔ဟာ ၁၉၉၅ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ 'ဖုန္' မ်ိဳးႏြယ္စုက ဖုန္က်ားရွင္၊ ဖုန္က်ားဖူ၊ ဖုန္တာရွင္း တို႔ ေခါင္းေဆာင္ တဲ ့အုပ္စု နဲ ့' ရန္' မ်ိဳးႏြယ္စုက ရန္မိုး လွ်ံ၊ ရန္မိုးအန္း၊ ရန္က်ံဳးေ၀၊ ရန္က်ံဳးစီ တို႔ ေခါင္းေဆာင္တဲ ့ အုပ္စု အဖြဲ ့တြင္း အာဏာ လုရင္းတိုက္ ပြဲေတြ အၾကီးအက်ယ္ျဖစ္ပြားပါတယ္။ ရန္အုပ္စု ဘက္က ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ ၀င္ကူတဲ ့အတြက္ ဖုန္အုပ္စု အၾကီးအက်ယ္ အထိနာ ပါတယ္…

ခ်င္းေရႊေဟာ္ ျမိဳ ့ပါ မီးတင္ရွိဳ ့ခံရျပီး ဖုန္အုပ္စု ဘက္က တပ္အခ်ိဳ ့ဟာ မိန္းမ ကေလးေတြပါ အပါအ၀င္၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ ရဲ့ အ၀ိုင္းခံရျပီးေလာက္ကိုင္ ျမိဳ ့ထဲမွာ ပိတ္မိေနခဲ ့ပါတယ္ .... အဲအခ်ိန္မွာ အခ်ိန္မီ ေရာက္ လာတာက မိတီၳလာ က မနားတမ္း ေတာက္ ေလ်ာက္ ခ်ီတက္ လာတဲ ့ အမွတ္ ၉၉ ေျချမန္ တပ္မပါ ….

ေရာက္ ေရာက္ခ်င္း ပိတ္မိေနတဲ ့အရပ္သားေတြ နဲ ့၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ အၾကား ၀င္ေရာက္ ေနရာယူ ရင္ဆိုင္ထား လိုက္ပါ တယ္ …တစ္ဆက္ ထဲမွာပဲ မံုးကိုး မံုးေဟာင္ ေဒသဘက္ ကို ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ လာတဲ့ ၀တပ္ဖြဲ ့ ေတြကို ေက်ာက္ မဲ အေျခစိုက္ အမွတ္ ၁ စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမွဳ ႒ာနခ်ဳပ္ တပ္ေတြက ၾကားျဖတ္ ၀င္ေရာက္ ဟန္ ့တား ရပ္တန္ ့ေစ လိုက္ ပါတယ္….

အေျခအေန တင္းတင္း မာမာနဲ့ႏွစ္ဖက္ တပ္ေတြ ရက္ အနည္းငယ္ၾကာ ရင္ဆိုင္ ထားျပီးတဲ ့ေနာက္ ၀တပ္ဖြဲ ့ေတြ ျပန္လည္ ဆုတ္ခြာ သြား ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ ပထ မ ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ပါတယ္….

ဒုတိယ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္

ဒုတိယ ျဖစ္စဥ္ ကေတာ့ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ ့ ေလာက္ကိုင္ အေရး အခင္း ျဖစ္ပါတယ္သိႏၷီျမိဳ ့နယ္ နမ့္ဆလတ္ ေက်းရြာ အနီးမွာကားတစ္စီး လမ္းေခ်ာ္ တိမ္းေမွာက္ျပီး ယာဥ္ေမာင္း မ်ားက ကားကို စြန္ ့ျပစ္ ထြက္ေျပး သြားခဲ ့တဲ ့ျဖစ္စဥ္တစ္ခု မွာကားအတြင္း စနစ္တက် ထုပ္ပိုးထားတဲ ့ ေဒသႏၷရ စက္ ရုံထုတ္ လက္နက္ အမ်ားအျပား ကိုေတြ ့ရွိခဲ ့ရပါတယ္ …

ဒီျဖစ္စဥ္ ေၾကာင့္ ၾသဂုတ္လ အတြင္းမွာ ေလာက္ ကိုင္ျမိဳ ့ေပၚက လူသံုးကုန္ စက္ရုံ အျဖစ္ ဟန္ျပထား တဲ ့မသကၤာ ဖြယ္ရာ ေနရာ အမ်ား အျပားကို ျမန္မာနိင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ ့က ၀င္ေရာက္ စီးနင္းရွာ ေဖြခဲ ့ျပီး ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန ့မွာေတာ့ ေလာက္ ကိုင္ ျမိဳ ့အထြက္ ရန္လံုၾကိဳင္း ဂိတ္နားက မသကၤာ ဖြယ္ စက္ရုံ ကို ၀င္ေရာက္ ရွာေဖြတဲ ့ရဲတပ္ဖြဲ ့၀င္ ၃၀ ခန္ ့ ဟာအင္အား ၃၀၀ ေလာက္ရွိတဲ ့ ကိုးကန္ ့တပ္ဖြဲ ့၀င္ေတြရဲ ့ဖမ္းဆီး ျခင္းကို ခံလိုက္ရပါတယ္…..

ဒီအျဖစ္ အပ်က္ေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ အစိုးရဟာ ေလာက္ကိုင္မွာ တည္ရွိတဲ ့ေဒသကြပ္ကဲမွဳ စစ္ဌာနခ်ဳပ္ (ေလာက္ ကိုင္) လက္ေအာက္ခံ တိုက္ခိုက္ေရး တပ္ရင္း ၅ ရင္းနဲ ့အမွတ္ ၅၀၆ အေျမာက္ တပ္ရင္း ကို တပ္လွန္ ့ခဲ ့ျပီး ….

သိႏၷီ အေျခစိုက္ အမွတ္ ၁၆ စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမွဳ ဌာနခ်ဳပ္ကို သိႏၷီ ကြမ္းလံု ခ်င္းေရႊေဟာ္ ေလာက္ကိုင္ လမ္း တေလ်ွာက္ အလ်ွင္အျမန္ ခ်ီတက္ လာေစ ကာ ေလာက္ ကိုင္ျမိဳ ့ရဲ ့အခ်က္ အျခာေနရာ ေတြမွာ ၀င္ေရာက္ တပ္စြဲ ေနရာယူလိုက္ ေစလိုက္ပါတယ္……။

သူ ့ေနာက္က တစ္ဆက္ တည္း ကပ္ပါလာတဲ ့ စစ္ကိုင္း အမွတ္ ၃၃ ေျချမန္ တပ္မကေတာ့ ကိုးကန္ ့ ေဒသရဲ ႕ဆက္ သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္း မ်ား အားလံုးကို ညတြင္းခ်င္း ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ ့ျပီး မိတၳီလာဘက္က တက္လာတဲ ့အမွတ္ ၉၉ ေျခ ျမန္ တပ္မ ကေတာ့ညီေနာင္တံတားက တဆင့္ ၀ ေဒသထဲကို ၀င္ေရာက္သြားကာ ဟိုပန္…ပန္လံု ေဒသမွာ ၀ တပ္ဖြဲ ့ မ်ားနဲ ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တပ္မ တစ္ခုလံုး ေနရာယူ လိုက္ပါတယ္……

ေနာက္ တစ္ေန ့မနက္မွာပဲ အမွတ္ ၉၉ ေျချမန္ တပ္မ ဟာကိုးကန္ ့ေဒသနဲ ့၀ ေဒသၾကားမွာရွိတဲ ့ဆက္သြယ္ေရး လမ္း ေၾကာင္းမ်ား အားလံုးကိုျဖတ္ေတာက္ ပိတ္ဆို ့ျပစ္ လိုက္ျပီး ကိုးကန္ ့အေရး အခင္းၾကီး တစ္ခုလံုး ျပီးစီး သြား ခ်ိန္အထိ ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြကို ရင္ဆိုင္ထိန္းခ်ဳပ္ ထားခဲ့ပါတယ္….ဒါ ဒုတိယ ျဖစ္စဥ္ပါ ….

တတိယ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္

တတိယ ျဖစ္စဥ္ ကေတာ့အဲဒီ ျဖစ္စဥ္ နဲ ့ တစ္ဆက္ တည္း ဆက္ျဖစ္ ပါတယ္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီတိုင္း ရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ ့မ်ားကို BGF နယ္ျခား ေစာင့္တပ္ဖြဲ ့မ်ား အသြင္ ေျပာင္းလဲ ေပးခဲ့ေရး မူ အရတပ္မ ေတာ္ အစိုးရဟာ အဲဒီ ႏွစ္ စက္တင္ဘာ လဆန္းမွာ၀ တပ္ဖြဲ ့မ်ားကို နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ေပးေရး အစီအစဥ္ ကို ဖိအားေပး တိုက္တြန္း လာပါတယ္…

၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြဟာ ဒီအစီအစဥ္ကို မူအားျဖင့္ သေဘာတူညီခဲ ့ေပမယ့္ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ ့ေတြမွာ တပ္မေတာ္က ဒုတိယ တပ္ရင္းမႉး ရာထူး တစ္ခုသာ ပါ၀င္ေရး ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပုိင္းရွိ မုိင္းေပါက္၊ မိုင္းဖ်ံၿမိဳ႕မ်ား ႏွင့္ ယိုးဒ ယား နယ္စပ္ရွိ၀မ္ဟုန္ ေဒသအား ၀ ကုိယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ ခြင့္ရ ေဒသအတြင္း ထည့္ သြင္း ေပးေရး စတဲ ့အခ်က္ ကိုး ခ်က္ ပါ၀င္တဲ ့ေတာင္းဆိုခ်က္ တစ္ခု ကို ျပန္လည္ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္ …

တပ္မေတာ္ အစိုးရ ကေတာ့ ဒီေတာင္းဆို ခ်က္ေတြကို လံုး၀ လက္မခံခဲ ့ဘဲ မိုင္းလား အထူး ေဒသ ၄ နဲ ့နယ္နိ မိတ္ ခ်င္း ထိစပ္ေနတဲ ့မိုင္းယန္းၿမိဳ႕နယ္ မိုင္းေပါက္၊ မုိင္းဖ်န္ ေဒသ အတြင္း႐ွိ ၀ တပ္ဖြဲ ့မ်ားကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္လည္ ႐ုပ္သိမ္း ေပးရန္ ဆိုတဲ ့အခ်က္ေတြနဲ ့ ျပန္လည္ တုန္ ့ျပန္ခဲ့ ပါတယ္…

ဒီျပသနာ ဟာ လ အေတာ္ၾကာ ျဖစ္ပြားေနခဲ ့ျပီး ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း မွာ တပ္မေတာ္ က ေျချမန္ တပ္မ ၃ခု က အသင့္ အေန အထား နဲ ့လာေရာက္ တပ္စြဲ ထားတဲ ့အထိ အေျခအေန တင္းမာခဲ့ပါတယ္…

ေနာက္ဆံုးမွာ ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ ေနာက္ျပန္ ဆုတ္ သြားခဲ့ေပမယ့္ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ ့စည္းေရး ကိစၥကေတာ့ ဒီေန ့အ ထိ သေဘာတူ ညီမွဳ မရခဲ့ပါဘူး ….

ဒီတင္း မာမွဳ ရဲ ့အက်ိဳး ဆက္ အျဖစ္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ ပြဲ က်င္းပျပဳ လုပ္ခ်ိန္မွာ ဝ' ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရ တိုင္း ပါျမိဳ ့နယ္ ေျခာက္ ၿမိဳ႕ နယ္မွ ဟိုပန္ႏွင့္ မက္မန္း (ေမာ္ဖာ) ႏွစ္ၿမိဳ႕နယ္ မွာသာ ေရြးေကာက္ပြဲ ျပဳလုပ္နိူင္ခဲ ့ျပီး က်န္တဲ ့၀ တပ္ဖြဲ ့ ထိန္းခ်ဳပ္မွဳ ေဒသေတြ ျဖစ္တဲ ့မိုင္းေမာ၊ ပန္ဝိုင္၊ နားဖန္း၊ ပန္ဆန္း ၿမိဳ႕နယ္ေတြ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ မျပဳလုပ္ နိူင္ခဲ ့ပါဘူးဒါက တတိယ ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ပါတယ္…..

စတုတၳ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္

စတုတၳျဖစ္စဥ္က ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေမလထဲမွာ စတင္ပါတယ္ တျဖည္းျဖည္း နဲ ့ နယ္ေျမခ်ဲ ့ထြင္ တပ္စြဲလာတဲ ့၀ ေတာင္ ပိုင္း ေဒသ တပ္ဖြဲ ့စခန္းေတြကို တပ္မေတာ္ က ေနာက္ျပန္ ဆုတ္ခိုင္းတာ က ေန အစျပဳ တာျဖစ္ပါတယ္။ တာခ်ီ လိတ္ျမိဳ႕ႏႇင့္ အနီးတစ္၀ိုက္ရွိ မိုင္းတံု၊ မိုင္းဆတ္၊ မိုင္းယြန္း အစရွိတဲ ့ေဒသေတြမွာ တပ္စြဲထားတဲ ့‘၀’ တပ္စ ခန္း ေတြ ကို ေနာက္ျပန္ ဆုတ္ခိုင္းတာ ျဖစ္ပါတယ္ ….

၀ေတာင္ပိုင္း ေဒသတြင္း တပ္စခန္း ေတြက တပ္ဖြဲ ့၀င္ အင္အား စာရင္း တင္ျပဖို ့တပ္မေတာ္ မႇ ေတာင္း ခံခဲ့ျပီး တပ္စ ခန္းအခ်ဳိ႕ကို ဆုတ္ခြာဖို ့သတိေပး ခဲ့ျခင္း မဆုတ္ခြာတဲ ့ တပ္စခန္းေတြကို တပ္မေတာ္ တပ္ရင္းေတြက ၀ိုင္းထားျခင္း စ တဲ ့ဖိအား ေပးမွဳေတြ ကို ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္….

ဒီျဖစ္စဥ္မွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က ခိုလန္ မွာ အသစ္ဖြင့္လွစ္လိုက္တဲ ့ အေရွ ့အလယ္ပိုင္း တိုင္း စစ္႒ာနခ်ဳပ္ လက္ေအာက္ခံ တပ္ေတြပါ ပါ၀င္လာျပီး ၀ ေတာင္ပိုင္း နဲ ့ ေျမာက္ပိုင္း ေဒသ ရဲ ့ဆက္သြယ္မွဳ လမ္းေၾကာင္းေတြကို တပ္မေတာ္က ေခတၱ ျဖတ္ေတာက္ ထိန္းခ်ုဳပ္ ေနရာယူထား ခဲ့ပါတယ္…

ဒီ အေျခ အေန တင္းမာမွဳ ဟာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၂ ရက္ေန ့ က်ိဳင္းတံုျမိဳ ့မွာျပည္ေထာင္စု ျငိမ္း ခ်မ္းေရး ေကာ္ မတီ ကဒုတိယ ဥကၠဌ ဦးသိန္းေဇာ္ နဲ ့၀ တပ္ဖြဲ ့ ျပင္ပ ဆက္ဆံေရး ႒ာန ႒ာနၾကီးမွဴး ဦးေက်ာက္ ေကာ္ကန္ တို ့ေတြ ့ ဆံုေဆြးေႏြးျပီး ၀ တပ္ဖြဲ ့စခန္း အခ်ိဳ ့ကို ေနာက္ျပန္ ဆုတ္ေပး လိုက္တဲ ့ေနာက္မွာ အထိုက္အေလ်ာက္ ေျပလည္မွဳ ရ သြား ခဲ့ပါေတာ့တယ္….

( ေရးသားသူ - ရဲမိုး )

( အပိုင္း ၃ ေနာက္ရက္ ဆက္တင္ပါမည္ )
http://www.phophtawnews.org/burmese/index.php/feature/item/1116-2014-03-27-09-58-18.html

{[['']]}

ကုုိးကြယ္ယုုံၾကည္မႈ ဆုုိတာ

ကုုိးကြယ္ယုုံၾကည္မႈ ဆုုိတာ

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး - ကုုိးကြယ္ယုုံၾကည္မႈ ဆုုိတာ
မတ္လ ၂၄၊ ၂၀၁၄

Photo @Aung Htet
မင္းဘူး နဂါးပြက္ေတာင္ မွာ နဂါး အစာေကၽြး၊ ႏြားႏို႔ တိုက္တဲ့ ဓာတ္ပံု တခုကို အခု လူတခ်ိဳ႕ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ တင္ၾကၿပီး ေတာင္ေျပာ၊ ေျမာက္ေျပာ ဆိုေနၾကတာ ေတြ႕ရတယ္။ ကိုယ့္ ဘာသာေတာ့ ေခတ္မီသူႀကီး၊ သိပၸံနည္းက် ဘာသာေရး လိုက္စား ယံုၾကည္သူႀကီး၊ ဗုဒၶဘာသာ အစစ္ႀကီး၊ ဘာသာေရး မရွိသူကလည္း ခပ္ေပါေပါ အလုပ္ေတြဆိုၿပီး ရင္ေမာက္ ေခါင္းေမာ့ ဆိုခ်င္ဟန္ ရွိၾကတယ္။ ဗမာျပည္ မွာ မက်က္တက်က္ half-baked လူမ်ား က အမ်ားစု ဘြဲ႕ရ ပညာတတ္ဆိုသူမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္းကို အြန္လိုင္းေခတ္ ေရာက္မွ တျဖည္းျဖည္း ထင္ရွားလာတယ္။

ဘယ္ ဘာသာေရး မွ၊ ဘယ္ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ မွ အလံုးစံု သိပၸံနည္းက်တယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။ ဘာသာႀကီး ဆိုၾကတဲ့ အယူဝါဒေတြမွာလည္း သိပၸံေတြ၊ ယုတၱိေတြ နဲ႔ လြတ္တဲ့ သေဘာတရားေတြ၊ ဓေလ့ထံုးေတြ အနည္းအမ်ား ရွိတာပဲ။ နတ္ယံုသူ နဲ႔ မယံုသူ ဘယ္သူမွ ပို ၿပီး သိပၸံနည္းက် တယ္ မဆိုႏိုင္ဘူး။

လူ တေယာက္ အယူ မွားတယ္၊ မမွားဘူး ကို အျခား ဘယ္သူကမွ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ မရွိဘူး။ ျပယ္ရယ္ျပဳခြင့္ မရွိဘူး။ ႏွိမ္ခ် ခြင့္ မရွိဘူး။ ေစာ္ကား ခြင့္ မရွိဘူး။

ကိုယ့္ နဲ႔ အယူ မတူတိုင္း မိစာၦဒိဌိ ဆိုၿပီး ေရွးက ထင္ခဲ့ၾကတာ ေနာက္ဆံုး အဲ့ဒီ မိစာၦဒိဌိ ကိုပဲ သခင္ႀကီး ေခၚ ကၽြန္ ခံရေတာ့တာပဲ။ ေဒါက္တာလွေဘ က သူ႔ အတၳဳပၸတၱိ မွာ လန္ဒန္ေရာက္ေတာ့ မဂၤလာ့သုတ္ မသိတဲ့ အေနာက္တိုင္းသား လူျဖဴ မိစာၦဒိဌိ ေတြ အင္မတန္ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕ေၾကာင္း ထည့္ဆိုဖူးတယ္။

ဆိုခ်င္တာက မိမိ စံ တခု တည္းနဲ႔ မိစာၦဒိဌိ သတ္မွတ္လို႔ မရ၊ အယူလြဲတယ္ ဆိုလို႔ မရ၊ အျမင္က်ဥ္းတယ္ ဆိုလို႔ မရ။

က်ေနာ့္ အတြက္ ဘုရား လိုခ်င္ မွ လိုမယ္။ ခင္ဗ်ား အတြက္ ေတာ့ ဘုရား က မရွိမျဖစ္ ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ေနမယ္။ အလားတူပဲ လူတခ်ိဳ႕အတြက္ ဘုရားလည္း လိုတယ္။ နတ္လည္း လိုတယ္၊ ဘိုးေတာ္လည္း လိုတယ္၊ နဂါးလည္း လိုတယ္၊ ေျမြလည္း လိုတယ္။

ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈတိုင္းဟာ လူတဦးခ်င္း ရဲ႕ လြတ္လပ္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈ၊ ဆႏၵ။ ဒီ ေရြးခ်ယ္မႈ အေပၚ မူတည္ၿပီး ကိုးကြယ္မႈ ဆက္စပ္ အလုပ္ေတြကို တျခား သူတပါး မထိခိုက္သေရြ႕ လုပ္ခြင့္ ရွိရမယ္၊ ဓေလ့ေတြကို ေစာင့္ထိန္း က်င့္သံုး ခြင့္ရွိရမယ္။ ဒီ အမ်ားကို မထိခိုက္တဲ့ အလုပ္၊ ဓေလ့ အတြက္ မေစာ္ကားအပ္ဘူး၊ မထိပါး အပ္ဘူး။

ဒါေပမယ့္ ခု ဗမာျပည္ ျဖစ္ေနတာက ဒီျပင့္ ဘာသာ၊ အယူဝါဒ ကိစၥေတြ မေျပာနဲ႔ဦး၊ ဗုဒၶဘာသာ အတြင္းမွာကို သမားရိုးက် အမ်ားလက္ခံၿပီးနဲ႔ ခြဲထြက္ ေျပာၾကည့္၊ ေဟာၾကည့္ပါ့လား၊ မိုးျပာ ဘာျဖစ္ေနလဲ မ်က္ျမင္ပဲ။

စစ္မွန္တဲ့ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာ ဆိုတဲ့ အစြဲႀကီး မေပ်ာက္သေရြ႕ ဗမာျပည္ မွာ ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ လည္း အေျခခံက်က် ရွိမွာမဟုတ္ဘူး၊ ဘာသာေရး ဆက္စပ္ ပဋိပကၡ ေတြလည္း ကင္းမွာ မဟုတ္ဘူး၊ မိုးျပာ ဆရာေတာ္လည္း ေထာင္ထဲက ထြက္ ရမွာ မဟုတ္ဘူး။

ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ရဲ႕ အႏွစ္ သေဘာ မွာ ဂိုဏ္း၊ ဓေလ့၊ အယူ ကြဲမႈေတြကို လက္ခံႏိုင္ရမယ္၊ သည္းခံတတ္ရမယ္၊ ေလးစားတတ္ရမယ္။

လူတေယာက္ ဟာ ဆႏၵ ရွိရင္ ဘာသာ အယူဝါဒ တခု ကို အခုမွ ထ တည္ေထာက္ခြင့္ ရွိတယ္၊ သူယံုၾကည္ရာ ကို သူတပါး ကို မထိခိုက္ ရင္ ေဟာေျပာခြင့္ ရွိရမယ္။ သူ႔ ကိုယ္သူ ငါ သာ ဘုရား ဧကန္ (သို႔မဟုတ္)၊ ေနာက္ဆံုး တမန္ေတာ္ ျဖစ္တယ္ ဆိုခြင့္ ရွိတယ္။ သူ႔ ကို ယံုၾကည္သူ က ကိုးကြယ္လိမ့္မယ္။ မယံုၾကည္သူ၊ မကိုးကြယ္ခ်င္သူ ရဲ႕ အလုပ္မဟုတ္၊ တားလို႔ မရ။

ဒါေပမယ့္ ဒီလို ယံုၾကည္မႈ အလြဲသံုးစားျပဳၿပီး ေနာက္လိုက္ေတြကို၊ တျခား သူ တပါးကို အသက္ အႏၱရာယ္ မျပဳရဘူး၊ ယံုၾကည္သူ ေနာက္လိုက္ေတြကို အသံုးခ်ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ က မေတာ္ မတရား အခြင့္အေရးယူတာမ်ိဳး (ဥပမာ ကာမ လိမ္လည္ ယူျခင္းမ်ိဳး) မလုပ္ရဘူး။ ဒီလိုလုပ္ရင္ အေရးယူ၊ တားရမယ္။

ဒါမ်ိဳး လူတေယာက္ ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈ၊ ကုိးကြယ္မႈ၊ ဓေလ့ က ပတ္ဝန္းက်င္ ကို ထိခိုက္္မႈ မရွိသေရြ႕ လူ႔ အဖြဲ႕အစည္းမွာ အယူဝါဒ စံုကို ရွင္သန္ခြင့္ ေပးမွ ၂၁ ရာစု ယဥ္ေက်းၿပီး ဒီမိုကေရစီ ျပည့္ဝတဲ့ လူ႔ အဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္မယ္။

က်ေနာ္ ငယ္ငယ္ က နဂါးပြက္ေတာင္ ေရာက္တိုင္း ဆယ္ျပားေစ့ ပစ္ထည့္တာပဲ၊ ျမသလြန္ ဘုရား တက္တိုင္း ေက်ာက္တံုးႀကီး မ ဆုေတာင္း တာပဲ၊ မတိုင္း ဆုေတာင္း ျပည့္၊ ေက်ာင္တံုးကလည္း ေပါ့တယ္ ယံုတာပဲ။

ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ အခ်င္းခ်င္း အေၾကာင္းသိခ်င္းက်လည္း ဗမာျပည္ မွာ အႀကီးဆံုး နတ္ ကေတာ့ စစ္ကိုင္းတံတား က နတ္ႀကီးေတြကြ၊ တလံုး တလံုး လက္သီးဆုပ္ ေလာက္ ရွိတယ္ ေျပာခ်င္ ေျပာေနတာပဲ။

ထပ္.. ဒါေပမယ့္.. တကယ္ ယံုၾကည္သူေတြ နဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္၊ ယံုၾကည္သူမ်ား အေလးထားတဲ့ ေနရာ ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္က်လည္း လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရွိတဲ့ ေလးစားမႈ ျပရတယ္။ ေၾကာက္လို႔ မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ေၾကာင့္ ယံုၾကည္သူ သူတပါး စိတ္အေႏွာင့္ အယွက္ မျဖစ္ေအာင္ လို႔ သူတို႔ ယံုၾကည္တဲ့ ဓေလ့ အတိုင္း လိုက္လုပ္ရတယ္။

ပံုေတာင္၊ ပံုညာ ျဖတ္ေတာ့ အေမယဥ္ အတြက္ ေစာင့္ထိန္းမႈေတြ လမ္းညႊန္မႈေတြ ေဒသခံေတြက ေျပာျပတယ္။ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ လိုက္လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါက ကိုယ့္ ခရီး အႏၱရာယ္ ထက္ သူတို႔ အတြက္က ရိုးရာ ယံုၾကည္မႈ ေန႔စဥ္ ဘဝေတြနဲ႔ ဆိုင္တယ္၊ အေမယဥ္ စိတ္ဆိုးရင္ ေျမြဆိုးေတြ ေပါမယ္၊ လယ္ယာ လုပ္ငန္းခြင္ ထိခိုက္မယ္၊ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မယ္၊ စပါးအထြက္ နည္းမယ္ စသည္ စသည္ သူတို႔ ယံုၾကည္မႈ က သူတို႔ ထမင္းအိုး နဲ႔ ဆိုင္တယ္၊ သူတို႔ အသက္ နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္။

ကိုယ့္ အတၱ စိတ္ႀကီးဝင္မႈ အတြက္နဲ႔ သူတပါး ယံုၾကည္မႈကို ေစာ္ကားရင္း သူတပါး ဥပါဒါန္ ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ ျဖစ္ ဒုကၡ ေရာက္ေအာင္ လုပ္မႈကမွ လူမပီသမႈ၊ လူယဥ္ေက်းမျဖစ္မႈ၊ နတ္ကိုးကြယ္တာက၊ နတ္ယံုၾကည္တာက မယဥ္ေက်းတာ မဟုတ္၊ လူမပီသတာ မဟုတ္။

ေခတ္ပညာတတ္ ဆိုတဲ့ ျပဳတ္မႏူးမ်ား စာေလး ဘာေလး လူအထင္ႀကီးေအာင္ ဖတ္ၾကတယ္ ဆိုရင္လည္း စာေတြ႕ကေနလည္း သင္ခန္းစာ ယူရတယ္။

ဦးဖိုးက်ား ကိုယ္ေတြ႕ ဝတၳဳတိုမ်ား ၾကားဖူး၊ ဖတ္ဖူးမွာေပါ့။ အဲ့ထဲက တပုဒ္က ဒီလို..။

ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား လူငယ္ ေခတ္ပညာတတ္ ကေလး တေယာက္က သေဘၤာ အတူစီးလာတဲ့ ခရီးေဖာ္ ေတာသားဦးႀကီး တေယာက္ရဲ႕ လည္ပင္းက အေဆာင္လက္ဖြဲ႕ ကို ျမင္ေတာ့ “ဒါက.. ဘာလဲ..၊ ဘာအတြက္.. လဲ..” လို႔ အထက္စီးႀကီးနဲ႔ ေမးပါေလေရာ။ ေတာသားႀကီးကလည္း ရိုးရိုးသားသားပဲ “ဒါက က်ဴပ္တို႔ နယ္ကို ဘီလူးဝင္မယ္လို႔ ဘုန္းႀကီး အိပ္မက္ရလို႔ ကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္ ဘုန္းႀကီး ကိုယ္တိုင္ စီရင္ေပးတဲ့ အေဆာင္ပါ” လို႔ ျပန္ေျဖရွာတယ္။

အဲဒီေတာ့ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား လူငယ္က “ဒီလို မႏၱန္၊ ယၾတာ၊ ေဆး၊ အင္းအိုင္၊ ဂါထာ၊ အေဆာင္၊ လက္ဖြဲ႕ ေတြဟာ အဓိပၸာယ္ မရွိ၊ ယုတၱိ မဲ့၊ အက်ိဳး/အေၾကာင္း မညီ၊ သိပၸံနည္း မက် ေၾကာင္း၊ ဒီအေဆာင္လက္ဖြဲ႕ေလး ေဆာင္ထားျခင္းေၾကာင့္ ဘယ္လို အက်ိဳးေက်းဇူးမွ မရ၊ ဘယ္လို အႏၱရာယ္မ်ိဳးကိုမွလည္း မကာကြယ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ တကယ္ေတာ့ ဘယ္.. ဘီလူးမွလည္း လာမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း” အစရွိသလို ယံုၾကည္မႈ သေဘာကို မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး လက္ေတြ႕ ယုတၱိေဗဒ နဲ႔ ေခတ္သိပၸံ ကို နင္း ေဇာင္းေပးေျပာဆို အသိ၊ အျမင္၊ ပညာ နည္းရွာတဲ့ ေတာသား ရိုးအတဲ့ ဦးႀကီးအေပၚ ဆရာႀကီးလုပ္ၿပီး အာေပါင္အာရင္းသန္သန္နဲ႕ အခၽြတ္တရား ျပန္ေဟာတယ္။

၃၊ ၄ ေတာင္ မကြဲရွာတဲ့ ေတာသားႀကီးလည္း ပါးစပ္အေဟာင္းသား နဲ႔ ဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ရွာ ျဖစ္ေနတာေပါ့..။

ဒီလို လူငယ္ တကိုယ္ေတာ္ တရားေဟာ ေနတုန္းမွာပဲ ေဘးက တျခား လူႀကီး တေယာက္က ဝင္ၿပီး.. “ဒီမွာ သူငယ္ရဲ႕.. ေမာင္ရင္ ရွင္းျပတာေတြက အက်ိဳး၊အေၾကာင္း ဆီေလ်ာ္ပါတယ္။ ဒီအေဆာင္လက္ဖြဲ႕ ဟာ ေမာင္ရင့္ အတြက္ မလိုဘူး..ဆိုတာလည္း မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီက ဦးႀကီး နဲ႔ တျခားေဒသခံ ရြာသားေတြ အတြက္ေတာ့ လိုတယ္.. ကြယ့္..။ သူတို႕ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈအရ ဒါဟာ သူတို႔ကို ေဘးအႏၱရာယ္ က အကာအကြယ္ေပးတယ္ ကြယ့္။ ဘုန္းႀကီးကလည္း သူတို႔ကို ဒါေလး ေဆာင္ခိုင္းၿပီး ဘာသာတရား ကိုင္းရိႈင္းေအာင္၊ အကုသိုလ္ အမႈေတြ မျပဳမိေအာင္၊ နည္းေအာင္၊ ရပ္ရြာမွာ မူရစ္ရမ္းကား ခိုးဆိုး ေနသူေတြ နည္းေအာင္ တနည္း လုပ္တာပဲ.. ကြယ့္..။ သူတို႕ အတြက္ ဒီ အေဆာင္ဟာ လုိကုိ လုိတယ္..” လို႔ ဝင္ၿပီး ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈရဲ႕ သေဘာ နဲ႔ အႏွစ္သာရကို ေသခ်ာ ရွင္းျပတယ္..။

ျပန္မေျပာႏိုင္ရွာ၊ ျပန္မေျပာတတ္တဲ့ သူမ်ိဳးကိုသာ ဆရာ လုပ္တတ္တဲ့ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ေခတ္ပညာတတ္ လူငယ္လည္း သူ႔ကို အက်ိဳး၊ အေၾကာင္း ျပန္ရွင္းျပႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးက် ဘာမွ ျပန္ မေျပာသာေတာ့ဘဲ ၿငိမ္ေနရရွာတယ္ ဆိုတဲ့ ဦးဖိုးက်ား ကိုယ္ေတြ႕ ဝတၳဳ ယူတတ္ရင္ စိတ္ႀကီးဝင္ေနသူ ပညာတတ္ဆိုသူမ်ား အကၽြတ္တရား ရသင့္တယ္။

မႏွစ္က လက္ပံေတာင္းေတာင္ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ အစီရင္ခံစာပါ လယ္တီသိမ္ ကိစၥ “ေစတီ နဲ႔ သိမ္တို႔သည္ ပထမ လယ္တီ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး တည္ထားသည့္ သာသနိက အေဆာက္အအံုမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း အေထာက္အထား မေတြ႕ရွိရပါ” ဆိုထားတာ ဖတ္ရေတာ့ ပထမ ဆံုး သတိရတာ ဆိုခဲ့တဲ့ ဦးဖိုးက်ား ကိုယ္ေတြ႕ ဝတၳဳပဲ။

ေဟ့ ဘယ္ သမိုင္း ဆရာ၊ ကဝိ ပညာရွိ က မဟုတ္ဘူး ေျပာေျပာ၊ ေဒါက္တာသန္းထြန္း မကလို႔ ေဒါက္ေတာ သန္းထြန္း အေဖ က ပဲ “ဗုဒၶဘုရား အရွင္ ဗမာျပည္မထဲ လံုးဝ မေရာက္ဖူးဘူး၊ အလြန္ဆံုးေရာက္ ရခိုင္ေပါ့” ဘယ္လို ဆိုဆို ဘုရား ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ခ်ီးျမွင့္တဲ့ သလြန္ေတာ္ နဲ႔ ျမသလြန္ ကို ဘီလူး ညီေနာင္္ တည္ခဲ့တာပဲ လို႔ မေကြးသားမ်ား ယံုၾကတာပဲ၊ သိၾကားမင္း က ဗီတို အာဏာ သံုးလို႔ ပိုင္ရွင္ ဘီလူးေတြ ခမ်ာ ေရစက္ေတာင္ တမ္း မခ်ရရွာဘူး။ မင္းဘူးသားမ်ားကလည္း ဘုရား က စကိၠန္းတဲ ဘုရား (နဂါးပြက္ေတာင္ေဘး) မွာ ပဲ က်ိန္းစက္ၿပီး မေကြးဘက္ မကူးခဲ့တာ ကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး မင္းတို႔ အေရွ႕ဘက္ ကမ္းသားမ်ား မိုက္တယ္၊ မမိုက္ဘူး ဆို ဘုရားေတာင္္ အေရွ႕ဘက္ျခမ္း မကူးလာခဲ့ဘူး မဟုတ္လား အသားယူ ဆိုၾကတာပဲ။ ဘုရား ေျခေတာ္ရာ အစစ္ျဖစ္ေၾကာင္း မန္းစက္ေတာ္ရာ ေဒသသားမ်ား ယံုၾကည္ၾကတာပဲ။

ထံုးျဖဴသုတ္ ဘုရားငုတ္တို ျဖစ္ပါေစ၊ ေဒသခံ အတြက္ကေတာ့ အေသာကမင္းႀကီး တည္ခဲ့တာပဲ။ အလားတူပဲ လက္ပံေတာင္း ေဒသခံ ေတြ အတြက္ေတာ့ ဘယ္ သမိုင္းပညာရွင္ မွ ေထာက္ခံစရာမလို သူတို႔ဆီက ဘုရားေတြ၊ ေက်ာင္းေတြ က လယ္တီ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး တည္ခဲ့တာပဲ။

ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈမွာ သိပၸံေတြ၊ သမိုင္းေတြ၊ ယုတၱိ ေတြ၊ သက္ေသ အေထာက္အထားေတြ မလိုဘူး။

ခင္ဗ်ားတို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း ကိုယ္ အရိုးစြဲ ယံုၾကည္တဲ့ ကိုယ့္ ဘာသာ ဆက္စပ္ တခ်ိဳ႕ ကိစၥေတြ၊ အခ်က္ ေတြ၊ ဘုရားသမိုင္းေတြ ဆို ဒီလိုပဲ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ယုတၱိေတြ မခ်ေတာ့ဘဲ မ်က္စိ မွိတ္ ယံုပစ္လိုက္တာပဲ မဟုတ္လား။

ဒီ သေဘာပဲ နတ္ယံုတာ၊ နဂါး ယံုတာ လည္း ဘာပို ထူးလို႔လဲ။

ဗမာျပည္ ရဲ႕ မ်က္ေမွာက္ ဘာသာေရး ျပႆနာေတြ ကို ေတြးမိတိုင္း ငါတို႔ ပုဂံေခတ္ေလာက္သာ လူေတြ၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ ရင့္က်က္၊ အျမင္က်ယ္ ရင္ ဒါမ်ိဳးေတြ ျမင္ရ၊ ၾကားရ မဟုတ္ဘူး လို႔ ဆိုမိတယ္။

ပုဂံေခတ္ဟာ ျမန္မာေတြ ေရရွည္တည္မယ့္ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ စရခါစ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္မယ္၊ အင္မတန္ သေဘာထား ႀကီးၾကတယ္။ အရိုးစြဲမႈေတြ အေျခမတည္ေသးဘူး။ ဘာ ဘာသာေရး အစြဲ ႀကီးမႈ မ်ိဳးမွ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ေကာ၊ ျပည္သူမွာ ပါ မရွိဘူး။

ပုဂံေခတ္ ဘာသာ သာသနာ ၾကည့္ရင္ ေခတ္ သေဘာ စစ္မွန္တဲ့ ေထရဝါဒ ဗုဒၶ ဘာသာ မွ ဆိုတဲ့ သေဘာ မရွိဘူး၊ မဟာယန လည္း ရွိတာပဲ။ ျဗဟၼဝါဒလည္း ထြန္းကားတာပဲ။ ဟိႏၵဴ ဓေလ့၊ အယူဝါဒ လည္း က်ယ္ျပန္႔တာပဲ။ အေနာ္ရထာ မင္းျမတ္က ေထရဝါဒ ဗုဒၶ ဘာသာ ကို ထိန္းသိမ္းခ်င္ လို႔ အရည္းႀကီးေတြ ႏွိမ္နင္းတယ္ ဆိုတာ အလကား ေျပာတာ။ လြတ္လပ္တဲ့ နတ္ကိုးကြယ္မႈလည္း ရွိတယ္။ မင္းက လည္း တဖက္သတ္ ဖိႏွိပ္၊ တားျမစ္မႈ မျပဳခဲဘူး။ မြန္ႏိုင္ငံ သာသနာ အစစ္ လိုခ်င္လို႔ သြားသိမ္းတယ္ ဆိုတာလည္း ေနာက္ပိုင္းမွ အမ်ိဳးသား၊ ဘာသာ သာသနာ ေဇာင္းေပး အျမင္နဲ႔ တရားမႈ ရွာ သမိုင္း ဖန္တီး ေကာက္ခ် ဆြဲၾကတာ။ တကယ္ သိမ္းရျခင္း အေၾကာင္းရင္းမွာ ဘာသာေရး အေၾကာင္း က အဓိက မဟုတ္ဘူး။ ဘာသာေရး ဆက္စပ္ က်ားမ ခြဲျခား မႈမ်ိဳးလည္း မရွိဘူး။ အမ်ိဳးသမီး သာသနာ့ဝန္ထမ္းေတြလည္း အမ်ိဳးသားနဲ႔ တန္းတူပဲ။

ပုဂံေခတ္ ေလာက္ အယူဝါဒ စံု အထြန္းကားဆံုး၊ လက္သင့္ အခံဆံုး၊ သည္းခံႏိုင္မႈ အရွိဆံုး၊ ရင္ဘက္ အက်ယ္ဆံုး၊ ႏွလံုးအျပည့္ဆံုး ေခတ္ ဗမာ့ သမိုင္း မွာ မရွိေတာ့ဘူး။ ဟတ္/မဟုတ္ သိခ်င္ရင္ ပုဂံေခတ္ ဗိသုကာ လက္ရာေတြ ၾကည့္ ၾကည့္ေပါ့။ အယူဝါဒစံု လႊမ္းမိုးေနတာ ေတြ႕ရမယ္။

နတ္ကိုးကြယ္မႈ ကို သြား ေပါ့ေသးေသး မထင္နဲ႔။ ႏိုင္ငံေရး သေဘာ ဆိုရရင္ အိုးေဝ ဦးညိဳျမ စကား ငွားဆိုလိုက္ခ်င္တယ္။ ဗမာ့ သမိုင္းမွာ ပေဒသရာဇ္ မင္းဆိုး၊ သက္ဦးဆံပိုင္ အာဏာရွင္ စနစ္ကို စ ေတာ္လွန္ခဲ့တာ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု မဟုတ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ မဟုတ္၊ လစ္ဘရယ္ဝါဒ မဟုတ္ ပန္းပဲ ေမာင္တင့္တယ္ အမွဴးျပဳတဲ့ ပုပၸား ၃၇ မင္း နတ္ အဖြဲ႕သာ ျဖစ္တယ္။ သက္ဦးဆံပုိင္ ရွင္ဘုရင္ ရဲ႕ မွားယြင္းမႈကို ေတာ္လွန္ဆန္႔က်င္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အထိ လူထုၾကား အရိုးစြဲ ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာ သူတို႔သာ ျဖစ္တယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ နတ္ကိုးကြယ္တာ ကို ဘြဲ႕ရ ပညာတတ္ဆိုကာ မက်က္တက်က္ နဲ႔ ရယ္သြမ္းေသြးလိုမႈ စိတ္အခံ မေပ်ာက္မခ်င္း ဗမာျပည္ မွာ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ ဆက္စပ္ လြတ္လပ္ခြင့္ ျပႆနာေတြ ဆံုးမွာ မဟုတ္္ဘူး၊ အယူဝါဒ မတူသူၾကား ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ ကြဲျပားမႈကို သည္းခံႏိုင္မႈ ခႏၱီစ တရားေတြ မဲ့ေနဦးမွာပဲ။ အလားတူပဲ (၂၁) ရာစု ေခတ္ ဗမာျပည္ က လူေတြ (၁၀) ရာစု၊ (၁၁) ရာစု ဝန္းက်င္ ပုဂံေခတ္ က ေရွးျမန္မာႀကီးေတြ ေလာက္ အျမင္မက်ယ္၊ ႏွလံုးသား မႀကီး သေရြ႕ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး အမုန္းေတြ၊ ပဋိပကၡေတြ၊ ျပည္တြင္း စစ္ပြဲ၊ ရန္ပြဲေတြ ရွည္ေနဦးမွာပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း အားနာနာနဲ႔၊ ဝမ္းနည္းစြာနဲ႔ ဆိုလိုက္ပါရေစ။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
၂၄၊ မတ္လ၊ ၂၀၁၄
{[['']]}

KNU ဗဟိုအၿမဲတမ္း ေကာ္မတီ အေရးေပၚ အစည္း အေဝးမွ NCCT သို႕ အၾကံျပဳ တင္ျပ


KNU ဗဟိုအၿမဲတမ္း ေကာ္မတီ အေရးေပၚ အစည္း အေဝးမွ NCCT သို႕ အၾကံျပဳ တင္ျပ

Written by ေရႊဟသၤာ သတင္းဌာန

(၄) ရက္ၾကာ က်င္းပသည့္ ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအရံုး (KNU) ၏ ဗဟိုအၿမဲတမ္း ေကာ္မတီ အေရးေပၚ အစည္း အ ေဝးမွ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး အတြက္ အၾကံျပဳ တင္ျပခ်က္ မ်ားကို တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ မ်ား၏ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာ ညွိႏွဳိင္းေရး အဖြဲ႕ (NCCT) သို႔ တင္ျပခဲ့ သည္ဟု ေျပာေရး ဆိုခြင့္ ရွိသူ ပဒိုမန္းမန္းက ဆိုပါသည္။

“ ဒီလိုပါ။ ဒီအေရးေပၚ အစည္း အေ၀း ကေန အစိုးရရဲ့ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္ မူနဲ႕ က်ေနာ္တို႕ရဲ့ ေလာခီးလာ စာခ်ဳပ္ မူႀကမ္း ႏွစ္ခု ထဲက ျပန္လည္သံုးသပ္ျပီးေတာ့ တခုထဲျဖစ္ဖို႔ (Single Test ) စာခ်ဳပ္ ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္အခ်က္ ေတြ ေပါင္း စည္းျပီး ဘယ္အခန္း က႑ မွာ ထည့္ထားတယ္ ဆိုတဲ့ အၾကံျပဳ ခ်က္ မူႀကမ္းပါ။ ဒါကို NCCT ထံတင္ျပတာ ျဖစ္ပါတယ္။” ဟုဆို ပါသည္။

KNU ၏ တင္ျပခ်က္ အေပၚ NCCT ႏွင့္ အဖြဲ႕၀င္ တိုင္းရင္းသား ပါတီမ်ားက လက္ခံမည္ဆို ပါက လာမည့္ ဧျပီလ ဆန္းပိုင္း၌ က်င္းပရန္ ရွိသည့္ NCCT ႏွင့္ အစိုးရ ျပည္ေထာင္စု ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖၚေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မီတီ (UPWC) တို႕၏ စာခ်ဳပ္ မူႀကမ္း ညွိႏွဳိင္းပြဲ တြင္ တင္ျပမည္ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။

အထူးသျဖင့္ KNU အေရးေပၚ အစည္း အေ၀းသည္၊ ေလာခီးလာ သေဘာထား စာခ်ဳပ္မူႀကမ္း အပါ၀င္ အစိုးရဖက္မွ တင္ျပထားေသာ စာခ်ဳပ္ မူႀကမ္း ႏွင့္ ျပီး ခဲ့ သည့္ မတ္လ (၁၀) ရက္ေန႕တြင္ အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ႏွင့္ သေဘာတူ ထားသည့္ စာခ်ဳပ္ တြင္ ပါ၀င္ရမည့္ အခန္းက႑ မ်ားကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဤကဲ့သို႕ ျပန္လည္ သံုးသပ္ျပီး ေနာက္ စာခ်ဳပ္ အႏွစ္သာရ ႏွစ္ခုကို စာခ်ဳပ္တခု ျဖစ္လာရန္ မည္သည့္ အခ်က္သည္ မည္သည့္ အခန္းတြင္ ထည့္သြင္းရမည္ ဆိုသည့္ အျမင္သေဘာ ထား ကို KNU အေရးေပၚက မြမ္းမံ ျပင္ဆင္ျခင္း သာ ျဖစ္ပါ သည္။ ထိုသို႔ ျပင္ဆင္ ရရွိလာသည့္ ျပင္ဆင္ ထားခ်က္ မ်ားကို အဖြဲ႕၀င္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕မ်ား သံုးသပ္ႏိုင္ရန္ NCCT သို႕ ထပ္မံ တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

KNU ၏ အေရးေပၚ ဗဟိုအျမဲတမ္း ေကာ္မီတီ အစည္းအေ၀းသည္ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာစာ ခ်ဳပ္ အေပၚ အထူးသံုး သပ္ခဲ့ျပီး သန္းေခါင္ စရင္း ေကာက္ယူေရး ကိစၥႏွင့္ အဖြဲ႕၀င္မ်ား ၏ ခရီးသြား လာေရး ပြင့္လင္းမွဳ ရွိ လာေစရန္ လိုအပ္ခ်က္ မ်ားကို ေဆြးေႏြး ၾကရင္း အ၀ည္းအေ၀း ထုတ္ျပန္ခ်က္ တေစာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ ပါသည္။

၁။ ေကအဲန္ယူ-ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္း အရံုး၏ ဗဟို အၿမဲတမ္း ေကာ္မတီ အေရးေပၚ အစည္း အေဝးကို ဗဟိုေကာ္ မတီဝင္ (၄၅)ဦး တက္ ေရာက္ခဲ့ၿပီး ၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၄ ရက္ေန႕မွ ၂၇ ရက္ေန႔ အထိ ဘားအံခရိုင္၊ တပ္မဟာ (၇) နယ္ေျမ ေလာ္ခီးလာ စခန္းတြင္ က်င္းပ ခဲ့ပါသည္။

၂။ ဤ အေရးေပၚ အစည္း အေဝးတြင္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္ လွန္ေရး အဖြဲ႕အစည္း ကြန္ ဖရင့္မွ ေရးဆြဲ ခ်မွတ္ခဲ့ ေသာ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာ ေလာ္ခီးလာ စာခ်ဳပ္ႏွင့္ အစိုးရမွ ျပင္ဆင္ ထား ေသာတ ႏိုင္ငံလံုးအပစ္ အခတ္ ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာ စာခ်ဳပ္ကို ေလ့လာ သံုးသပ္ၿပီး မူၾကမ္းတခု တည္းျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ ျဖည့္ စြက္ ေရးသားခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ေကအဲန္ယူ ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္း အရံုး၏ ႏိုင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္ ႏွင့္လက္ရွိ ျမန္ မာ့ ႏိုင္ ငံေရး ျဖစ္ေပၚ တိုးတက္မွဳ အေပၚကိုလည္း သံုးသပ္ ခဲ့ပါသည္။

၃။ ေကအဲန္ယူ ကရင္ အမ်ိဳး သားအစည္း အရံုးသည္ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာ ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚ လာေသာ ျပည္တြင္း ပဋိ ပကၡ ကို စစ္ေရး နည္းျဖင့္ မေျဖရွင္း ဘဲ ေတြ႕ ဆံု ေဆြးေႏြးေရး နည္းလမ္းကို စြဲကိုင္၍ အစဥ္တစိုက္ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ ရြက္ေနပါသည္။

၄။ ေကအဲန္ယူ-ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္း အရံုးမွ အစိုးရ ႏွင့္ ရရွိထား ခဲ့ေသာ ပဏာမ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ကိုခိုင္ မာ ေစၿပီး တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ ရပ္ စဲ ႏိုင္ေရး ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမွဳ စတင္ႏိုင္ ေရးကို အျခားတိုင္း ရင္းသား အ ဖြဲ႕အစည္း မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ၿပီး ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိေအာင္ ႀကိဳးစား ေဆာင္ရြက္သြားမည္။

၅။ ျပည္ ေထာင္စု သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ ဆိုႏိုင္ရန္ ပင္လံု စိတ္ဓါတ္ကို အေျခခံ ေသာ ျပည္ေထာင္စု ညီလာခံ တရပ္ က်င္းပႏိုင္ ေရးကို တိုင္းရင္း သား လက္ နက္ ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ အစိုးရ အဖြဲ႕အစည္း၊ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေရး ပါတီ/ အင္အား စုမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားတို႔ ႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ သြားမည္။ ထို႔အျပင္ အ ရပ္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ အမ်ိဳး သမီးတို႔၏ အခန္း က႑ ပါဝင္ေရး ကိုလည္း ေဆာင္ရြက္ သြားမည္ ျဖစ္သည္။

၆။ ေက အဲန္ယူ ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္းအရံုး သည္ တိုင္းရင္း သားတန္း တူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ ျပဌာန္း ခြင့္ရွိ သည့္ ဒီမိုက ေရစီဖက္ ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု စနစ္ ေပၚထြန္းေရး ကို တစိုက္မတ္ မတ္ဦးတည္ ေဆာင္ရြက္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ ေၾကျငာအပ္ ပါသည္။

ဤကဲ့သို႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့သလို ယခုက်င္းပ ခဲ့ေသာ KNU ၏ အေရးေပၚ အစည္း အေ၀းသည္ လည္း ျပီးခဲ့သည့္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ (၂၆) ရက္ေန႕တြင္ ျပီးဆံုး သြားခဲ့ ေသာ (၁၅)ႀကိမ္ ေျမာက္ ညီလာခံ က်င္းပျပီး ေနာက္ပိုင္း ပ ထမအႀကိမ္ က်င္းပ ခဲ့ေသာ အေရးေပၚ အ စည္း အေ၀း ပင္ျဖစ္ပါသည္။

KNU သည္ ႏိုင္ငံေရး ျပသနာကို ႏိုင္ငံေရး အရ ေျဖရွင္းမွဳ ရရန္ ႏွင့္ ေၾကညာခ်က္ ပါ ရည္မွန္းခ်က္ မ်ား ရရွိရန္ (၁၉၄၈) ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ကတည္းက လက္ နက္ ကိုင္ ေတာ္လွန္ခဲ့ေသာ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ပါသည္။
{[['']]}

ဖါးစည္သမိုင္းအပိုင္းအစ

ဖါးစည္သမိုင္းအပိုင္းအစ

ေဆာင္းပါး - အဂၢ

တရုတ္ျပည္သူ ့သမတႏိုင္ငံစတင္ထူေထာင္သည့္ ၁၉၄၉ ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ ကိုေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ခြဲလိုက္ေသာ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ တရုတ္သုေတသီမ်ားကေရာ ဗီယက္နမ္သုေတသီမ်ားကပါ ဖါးစည္သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ားကို အျပိဳင္အဆိုင္လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ႏွစ္ဘက္လံုးကဖါးစည္သည္ကို မိမိတို ့ႏိုင္ငံတြင္ အရင္စလုပ္သည္ဟု
ေရးသားေဖၚျပၾကသည္။ ၁၉၇၀-၁၉၈၀ ႏွစ္မ်ားတြင္ တရုတ္ေရာဗီယက္နမ္ကပါ ဖါးစည္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စာအုပ္စာတန္းမ်ားစြာပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ၾကသည္။

၁၉၈၀ မတ္လ၌ တရုတ္ျပည္ Guangxi ျပည္နယ္ျမိဳ ့ေတာ္နန္နင္း Nanning တြင္ ပထမအၾကိမ္ေရွးေဟာင္းဖါးစည္ စီမီနာတရပ္ကိုက်င္းပျပီး The Chinese Association for Ancient Bronze Drum Studies ZGTY ကိုထူေထာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၈၄ တြင္ယူနန္ျပည္နယ္ကူမင္ျမိဳ ့ေတာ္တြင္လည္း ေရွးေဟာင္းဖါးစည္ စီမီနာတရပ္ကိုက်င္းပခ့ဲျပန္သည္။ ၁၉၈၇ တြင္ဗီယက္နမ္သုေတသီမ်ားက The Dong Son Drum ဆိုသည့္စာအုပ္ကိုထုတ္ေ၀ဖ်န္ ့ခ်ီျပီး
တရုတ္တို ့၏ေတြ ့ရွိခ်က္မ်ားကို ေကာင္တာလုပ္သည္။ ၁၉၈၈တြင္The Chinese Association for Ancient Bronze Drum Studies ZGTY ကလည္း The Ancient Bronze Drums of China ဆိုသည့္စာအုပ္ျဖင့္ဗီယက္နမ္၏ ဖါးစည္သမိုင္းကို တန္ျပန္ေခ်ဖ်က္ခဲ့ျပန္သည္။ထိုႏွစ္တြင္Yunan ျပည္နယ္ရွိ Guangxi Zhuang ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေဒသ ျပတိုက္တြင္ ေရွးေဟာင္းဖါးစည္ ၁၄၆၀ လံုးခန္ ့ရွိျပီး ၁၉၈၀ႏွစ္မ်ားအတြင္း ဗီယက္နမ္တြင္ရွာေဖြေတြ ့ရွိသည့္ေရွးေဟာင္းဖါးစည္စုစုေပါင္း၃၆၀ရွိသည္။

ၾသစေၾတးရီးယန္း ေရွးေဟာင္းသုေတသီ F.Heger က ၁၉၀၂ ခုႏွစ္တြင္ ေရွးေဟာင္းဖါးစည္ ၁၆၅ လံုးကို သုေတသနျပဳခဲ့ရာဒီဇိုင္းပံုစံ၊ ျပန္ ့ႏွံ့မွဳ၊ ခန္းနားမွဳ၊ ဓါတုပစၥည္းပါ၀င္မွဳ အလိုက္ ၄မ်ဳိးမကခြဲခ်ားေတြ ့ရွိခဲ့သည္။ ပထမအမ်ဳိးအစားသည္ ဗီယက္နမ္ Dong Son ေခတ္က ဖါးစည္မ်ားျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။
ဗီယက္နမ္ေရွးေဟာင္းသုေတသနပညာရွင္မ်ားက F.Heger ၏ ဖါးစည္ ၄မ်ဳိးမွ မ်ဳိးကြဲမ်ားစြာကိုထပ္မံပိုင္းျခားခဲ့သည္။
ဗီယက္နမ္သုေတသီမ်ားက ဖါးစည္သည္ေျမာက္ဗီယက္နမ္ျမစ္နီႏွင့္ ျမစ္မဲ ျဖစ္၀ွမ္းေဒသရွိဗီယက္နမ္လူမ်ဳိးဘိုးေဘးဘီဘင္တို ့ႏွင့္အေနေ၀းေသာ Lac Viet တို ့ကစတင္ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။ Lac မွာေရအိုင္ကို ျပင္သစ္ဘာသာျဖင့္ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေဒသမွတဆင့္ အေရွ ့ေတာင္အာရွႏွင့္
တရုတ္ျပည္ေတာင္ပိုင္းသို ့ျပန္ ့ႏွံ ့သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟုလဲဆိုသည္။ တျပိဳင္တည္းတြင္ တရုတ္သုေတသီမ်ားကလည္း ဖါးစည္ကို တရုတ္ျပည္ေတာင္ပိုင္းရွိ Pu ဟုေခၚေသာေရွးေဟာင္းလူမ်ဳိးစုတစုကစတင္တည္ထြင္ခဲ့ျပီး Lac Viet တို ့ရွိရာျမစ္နီျမစ္၀ွမ္းေဒသႏွင့္ အနီးအနားရွိတျခားလူမ်ဳိးစုမ်ားထံသို ျပန္ ့ပြားသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။

တရုပ္ျပည္ရွို Pu ေရွးေဟာင္းလူမ်ဳိးတို ့မွာ ျမန္မာက Pyu ပ်ဴ ဟုေခၚေသာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္လူမ်ဳိး
လဲျဖစ္ႏိုင္ဖြယ္ရွိသည္။ Pu လူမ်ဳိးသည္ တရုတ္ျပည္ ခင္းမင္းဆက္ (Qing Dynasty)(၁၆၄၄-၁၉၁၁) က ဒီယန္ (De'ang)လူမ်ဳိးဟု သတ္မွတ္ခဲ့ေသာ ေတာင္အာရွစကားေျပာသည့္ ယူနန္ျပည္နယ္အတြင္းကလူမ်ဳိးတမ်ဳိးျဖစ္သည္ဟု တရုတ္ျပည္တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစု စစ္တန္းတြင္ပါရွိသည္။
ဘီစီ ၂၀၆မွေအဒီ ၂၂၀ အထိတန္ခိုးထြားခဲ့ေသာ ဟန္မင္းဆက္ ေခတ္က ယူနန္ျပည္နယ္၏ အေနာက္ေျမာက္ပိုင္းေဒသၾကီးတခုလံုးသည္ Pu လူမ်ဳိးတို ့၏ ေယာင္ခ်န္ ျပည္နယ္ျဖစ္ခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။ Pu တို ့၏ဘိုးေဘးဘီဘင္မ်ားမွာသံလြင္ျမစ္ဖ်ားရွိ ႏုျဂီယန္ျမစ္ (Nujiang River) တြင္ Achang ႏွင့္ ဂ်င္းေဖါ(Jingpo)
လူမ်ဳိးမ်ားမေရာက္လာမွီတြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ႏုျဂီယန္ျမစ္သည္ ကရင္သမိုင္းကိုသုေတသနျပဳသူတို ့ထြက္ဆိုေလ့ရွိသည့္ ကရင္တို ့စတင္ဆင္းသက္လာရာ ထီးဆဲ့မဲ့ယြာ သဲစီးျမစ္ တစင္းတြင္ အပါအ၀င္ျဖစ္ႏိုင္သည္။ Pu လူမ်ဳိးအျဖစ္မွ ေနာက္ပိုင္းတြင္ De'ang ျဖစ္သြားေသာေခတ္တြင္ ယူနန္နယ္ကိုစိုမိုးေသာ တရုတ္ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ အေခၚ ဒိုင္(Dai) သို ့မဟုတ္ တိုင္းလ်ဴ၊ ထိုင္းအေခၚ တိုင္း၊ ျမန္မာေခၚရွမ္းလူမ်ဳိးတို ့၏ ၾသဇာေအာက္က်ေရာက္ခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။

ကိုယ္ပိုင္စာေပမရွိေတာ့ဘဲ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာလူမ်ဳိးစုငယ္တစုျဖစ္လွ်က္ တရုတ္ျပည္ Zhenkang ေဒသတြင္ ယေန ့တိုင္ေတြ ့ရွိႏိုင္ေသးသည္။ အထက္ပါတရုတ္တို ့၏ဖူလူမ်ဳိးမ်ားစတင္လုပ္ခဲ့သည္ဟုေျပာေသာေၾကးစည္မ်ားကို ဘီစီ ၁၀၀၀ ခန္ ့က သြန္းလုပ္ခဲ့သည္ဟု ဗီယက္နမ္ သမိုင္းတြင္လဲေဖၚျပထားသည္။သို ့ျဖစ္၍ ေငြေတာင္ျပည္ကရင္နီထံမွ ယြန္းလက္သို ့က်ေရာက္သြားသည့္ ကာလသည္ ဘီစီ ၁၀၀၀ ကာလအတြင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။
ထိုေခတ္က ဗီယက္နမ္တြင္ Đông Sơn လူမ်ဳိးတို ့၏ Văn Lang ႏွင့္ Âu Lạc မင္းဆက္မ်ားရွိခဲ့ျပီး ထိုေရွးေဟာင္းဗီယက္နမ္Đông Sơn အႏုပညာယဥ္ ေက်းမွဳမ်ားအေရွ ့ေတာင္အာရွတခြင္သို ့ပ်ံ ့ႏွံ ့လြမ္းမိုးခဲ့ဘူးသည္။

ယင္းသို ့ျဖင့္ဖါးစည္ကို တရုတ္ျပည္က ဖူလူမ်ဳိးမ်ားအရင္စလုပ္သည္ ဟုတရုတ္ကရပ္တည္သကဲ့သို ့ ဗီယက္နမ္၏ ေဒါင္စန္ ယဥ္ေက်းမွဳေခတ္ အေၾကာင္းျပခ်က္ သည္လည္းအေထာက္အထားမ်ားစြာရွိသျဖင့္ ညင္းဆန္ရန္ခက္ေနသည္။ သို ့ျဖစ္၍ ႏွစ္ေပါင္းရွည္ၾကာစြာဖါးစည္ကိစၥ အညင္းပြားခဲ့ေသာ တရုတ္ႏွင့္ဗီယက္နမ္ ပညာရွင္တို ့သည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေအာက္တိုဘာလ၌ေတာင္တရုတ္-အေရွ ့ေတာင္အာရွ ဖါးစည္ႏွင့္ ဖါးစည္ယဥ္ေက်းမွဳႏိုင္ငံတကာစီမီနာ
(the International Symposium on The Bronze Drum and Bronze Culture of South China and Southeast Asia)တရပ္ကိုက်င္းပခဲ့ၾကအျပီး တြင္ဖါးစည္သမိုင္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာကြဲလြဲခ်က္မ်ားအတြက္ ဆက္လက္ညင္းခံုအခ်င္းမ်ားမွဳမ်ားကိုသေဘာတူရပ္တ့န္ အဆံုးသပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။

အထက္က တရုပ္ႏွင့္ဗီယက္နမ္အက်ိတ္အနယ္ညင္းခံုခဲ့ၾကေသာ ဖါးစည္ကို ကရင္လူမ်ဳိးတို ့က ယေန ့တိုင္အမ်ိဳးသားသေကၤတတခုအျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳ လွ်က္ရွိသည္။ေရွးအခါကကြဲျပားေသာကရင္မ်ဳိးႏြယ္စု အားလံုးတြင္ တူညီေသာအခ်က္မွာ သတၱဳအမ်ဳိးမ်ိဳးျဖင့္စပ္ထားေသာ ဖါးစည္ကို မိမိတို ့၏ကိုးကြယ္မွဳအခန္း
အနားႏွင့္ ယခုေခတ္ေငြေၾကးမ်ားသဖြယ္ လဲလွည္ေရးဘံုပစၥည္းကဲ့သို ့ အသံုးခ်ျခင္းျဖစ္သည္။ Harry Ignatius Marshall က ၁၉၂၉ ခုႏွစ္ Journal of the Burma Research Society တြင္ ကရင္လူမ်ဳိးတို ့သည္ ဖါးစည္ကိုေအဒီ ၁၀၉၃ မတိုင္မီက စတင္သံုးစြဲလာၾကသည္ဟုမွတ္တမ္းတင္ထားသည္။ ထိုေခတ္အခါက ကရင္ႏွင့္ကရင္နီကိုခြဲျခားထားျခင္းမရွိေသးသျဖင့္ ကရင္နီတို ့ကယြန္းမ်ားအတြက္ဖါးစည္လုပ္သည့္ သတၱဳေရြွေငြ ေၾကးနီေၾကး၀ါ မ်ားကိုတူးေပးရ သည္ကို ကရင္မ်ားဟုသာမခြဲျခားဘဲေရးမွတ္ေျပာဆိုျခင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ ယြန္းလူမ်ဳိးကိုတိုက္ခိုက္ေမာင္းထုတ္လိုက္ျပီးေနာက္ ကရင္နီတို ့၏ကႏၱရ၀တီ ေငြေတာင္
ျပည္တြင္ဖါးစည္လုပ္တတ္သူပညာရွင္မ်ားမရွိေတာ့သျဖင့္ေျမာက္ပိုင္းသို ့ေျပာင္းေရြွ့သြားၾကေသာ ယြန္းလူမ်ဳိးထဲမွ ဖါးစည္သြန္းလုပ္ေသာပညာရွင္မ်ားကို ေငြေတာင္ျပည္သို ့ ျပန္လည္ဖိတ္ေခၚေနထိုင္လုပ္ကိုင္ေစခဲ့သည္ ဟုလည္းကရင္နီသမိုင္းတြင္ပါရွိသည္။ ဤအခ်က္အရ ကရင္နီသို ့မဟုတ္ကရင္တို ့သည္
ဖါးစည္အသံုးခ်ျခင္းကိုယြန္းလူမ်ဳိးတို ့မွတဆင့္ရရွိလာျခင္းျဖစ္သည္ဟုဆိုႏိုင္ဖြယ္လဲရွိေနသည္။

ယြန္းလူမ်ဳိးမွာ ရွမ္းႏြယ္၀င္ျဖစ္ေသာတိုင္းလူမ်ဳိးစုအတြင္းမွ မ်ဳိးကြဲ(၈)မ်ဳိးတြင္ပါ၀င္သည္။ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံတြင္ လဲ ဒိုင္(တိုင္း) လူမ်ဳိးစုတႏြယ္ အျဖစ္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ ယြန္းသည္ ထိုေခတ္က အင္အားေကာင္းခဲ့ေသာ တိုင္းမ်ဳိးႏြယ္စုတစုဟုယူဆႏိုင္သည္။ ထိုင္းႏွင့္ လာအို တို ့က တိုင္းယြမ္ ဟုေခၚသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းတြင္ရွိေသာ မဲေခါင္ျမစ္ကမ္းမွ ခ်င္းစဲန္းျမိဳ ့သည္ တိုင္းယြန္းတို ့၏ျမိဳ ့ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဘူးသည္။

ခ်င္းစဲန္းျမိဳ ့သည္ ငလ်ွင္ေၾကာင့္ျပိဳက်ပ်က္စီးသြားျပီး လူသူအားလံုးေသေၾကပ်က္စီးခဲ့သည္။ ေနက္ပိုင္းတြင္ ၀လူမ်ဳိးတို ့အေျခေနထိုင္သည္။ ယခုအခါထိုင္းႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းႏွင့္ လာအို ၂ႏိုင္ငံကိုခြ၍ေနထိုင္ၾကေသာစာရင္းရွိေနေသးျပီး ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ ၂၀၀၅ သန္းေခါင္စာရင္းအရ ထုိင္းနယ္ေျမထဲဘက္တြင္ယြန္းလူဦးေရ ၃၀၀၀၀ ခန္ ့ရွိျပီး လာအို တြင္ ၆သန္းခန္ ့ရိွသည္။ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္မူ ယြန္းသည္ တရိုင္းလူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္ဖြယ္ရွိျပီး လူဦးေရတေထာင္ခန္ ့သာက်န္သည္ဟု ရွမ္းရိုးမမဂၢဇင္းတြင္ေဖၚျပထားသည္။ ကရင္နီျပည္နယ္ႏွင့္ ကပ္ေနေသာ ထုိင္းႏိုင္ငံ ေျမာက္ပိုင္း မယ္ေဟာင္ေစာင္
ခရိုင္ၾကီးကိုျဖတ္၍(မယ့္စံလဲ့) ျမစ္ဆံုျမိဳ ့နားတြင္သံလြင္ျမစ္ထဲသို ့စီး၀င္ေသာျမစ္ကို ယြန္းျမစ္ဟု ယေန ့တိုင္ေခၚဆိုသည္။

ဆက္လက္ရွာေဖြေလ့လာ တည္းျဖတ္ေဖၚျပသြားဦးမည္ျဖစ္၍ စိတ္၀င္စားသူမ်ားေစာင့္ေမ်ွာ္ပါရန္...
{[['']]}

ကရင္အမ်ဳိးသားအာဇာနည္ေန႔* (မန္းထိန္၀င္းစိန္) ,ကရင့္သမိုင္း

ကရင္အမ်ဳိးသားအာဇာနည္ေန႔* (မန္းထိန္၀င္းစိန္)

 (rating: 0 | 0 votes | 0 views)


Description: *ကရင္အမ်ဳိးသားအာဇာနည္ေန႔*  (မန္းထိန္၀င္းစိန္)

၂၀၁၄ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၁၂)ရက္ေန႕သည္ ေကအဲန္ယူ-ကရင့္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး ေခါင္းေဆာင္ ေစာဘဦးႀကီး က်ဆုံးသည့္ (၆၄)ႏွစ္ေျမာက္ေန႔ျဖစ္ၿပီး ၎ေန႔မွာ ကရင္အမ်ိဳးသား အာဇာနည္ေန႔ ျဖစ္သည္။ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ကရင္ျပည္နယ္၊ ေကာ့က ရိတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ထို႔ေကာ္ကိုးေက်းရြာ လယ္တဲတစ္ခုတြင္ စခန္းခ်ေနစဥ္ ထီစြမ္းရြာသား ေမာင္အဲဆိုသူ သစၥာေဖာက္တစ္ဦး၏ သတင္းေပးမႈေၾကာင့္ နဘူးတြင္ စခန္းခ်ေနသည့္ အစိုးရတပ္မွ သတင္းရရွိကာ တိုက္ခိုက္ခံရၿပီး က်ဆုံးခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။
သူ မက်ဆုံးမွီ ေစာဘဦးႀကီးမူဟု ေက်ာ္ၾကားေနခဲ့ေသာ ၎၏ မူေလးခ်က္ကို ခ်မွတ္ခဲ့ၿပီး ေမာ္ခ်ီးၿမိဳ႕ရွိ ေကာ္သူးေလ အသံလႊင့္ ႒ာနတြင္ ေၾကညာခဲ့သည္။

၎မူေလးခ်က္မွာ -
(၁) လက္နက္ခ်စကား အလ်င္းမေျပာရ
(၂) ကရင့္လက္နက္ ကရင့္လက္ထဲ ရွိရမည္
(၃) ကရင္ျပည္နယ္ အျပည့္အ၀ ရေစရမည္
(၄) ကရင့္ကံၾကမၼာ ကရင္ဖန္တီးခြင့္ ရွိရမည္ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
ေစာဘဦးႀကီးသည္ ဧရာ၀တီတိုင္း၊ ပုသိမ္ၿမိဳ႕နယ္ ဘဲဂရက္ရြာ၌ ၁၉၀၃ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ (၇)ရက္ေန႕တြင္ ဖခင္ျဖစ္သူ လယ္ပိုင္ရွင္ ရြာသူႀကီး ေစာသာျမတ္ႏွင့္ မိခင္ ေနာ္ေအးႏုတို႕မွ ဖြားျမင္သည့္ ေမြးခ်င္း (၄)ဦးအနက္ ဒုတိယသားျဖစ္သည္။ အထက္တန္းပညာကို ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ မစ္စတာ ၀က္ဒက္(စ္)စမြန္ အထူးအဂၤလိပ္ အထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ သင္ယူခဲ့ၿပီး အထက္တန္းပညာ ေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ အဂၤလန္သို႕ သြားၿပီး ဥပေဒပညာကို သင္ယူခဲ့သည္။ ၎ႏွင့္အတူ ညီ၀မ္းကြဲေတာ္သူ ေစာေဖသာလည္း ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေစာဘဦးႀကီးအသက္မွာ ၁၇ႏွစ္ပင္ မျပည့္ေသးေခ်။ အဂၤလန္တြင္ ဥပေဒပညာ ကို သင္ယူႏုိင္ရန္ အဂၤလိပ္စာတစ္ခုတည္း တတ္႐ုံႏွင့္ မျဖစ္ေသးဘဲ လက္တင္စာကိုပါ တတ္ေျမာက္ရန္ လိုအပ္သျဖင့္ ေစာဘ ဦးႀကီးသည္ လက္တင္ဘာသာကို ေျခာက္လအတြင္း သင္ယူတတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။

၁၉၂၂ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ကင္းဘရစ္ (Cambridge University ) ႏွင့္ ေအာ့ခ္စ္ဖို႔ဒ္တကၠသိုလ္ (OXFORD) ၏ မဂ္ဒ လင္းေကာလိပ္ (Magdalene College) တြင္ ေစာဘဦးႀကီး ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ရခဲ့ၿပီး ၁၉၂၈ခုႏွစ္တြင္ ဥပေဒပညာဘြဲ႕ ကို ရရွိခဲ့ သည္။ အဂၤလန္ႏွင့္ ၿဗိတိသွ် အင္ပါယာတစ္ခုလုံး အထက္တရား႐ုံးမ်ားတြင္ ေရွ႕ေနလိုက္ႏုိင္ရန္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ မစ္ဒဲတင္ပယ္ (Midd le Temple)တြင္ ဥပေဒပညာ ထပ္သင္ယူၿပီး ၁၉၂၉ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလန္ႏုိင္ငံ၏ အဆင့္ျမင့္ဆုံး ဥပေဒပညာရွင္ (Barrrister At Law) ျဖစ္လာခဲ့သည္။

သူသည္ လန္ဒန္တြင္ ပညာသင္ၾကားေနစဥ္ လူငယ္သဘာ၀ ႏွလုံးသားအလိုကုိ လိုက္ခဲ့မိ၍ လန္ဒန္သူ (Renee Rose Kemp) အေၾကာင္းပါခဲ့ၿပီး ၁၉၃၆တြင္ လက္ထပ္လိုက္ၾကရာ ပထမသား မုိက္ကယ္သီအိုဒို (Michael Theodors) ႏွင့္ ဒုတိယသမီး သဲလ္မာရီဇာ (Thelma Resa) ထြန္းကားခဲ့သည္။ ဒုတိယသမီးေမြးၿပီး ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္လာကာ ပုသိမ္ၿမိဳ႕ ကန္သုံးဆင့္အရပ္ တြင္ ေနထိုင္ရင္း ေရွ႕ေနအလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ျပဳခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ၀တ္လုံေတာ္ရ ေစာဘဦးႀကီးသည္ လူသိနည္းေသးသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ရွမ္းျပည္၊ သီေပါနယ္မွ ေစာ္ဘြားမ်ိဳးႏြယ္ ေစာကြမ္ဘီ လုပ္ႀကံခံရသည့္ အမႈႏွင့္ပတ္သက္ ၍ ေစာ္ဘြားႀကီး၏တူ ေစာသီဟအား ဖမ္းဆီး၍ ႐ုံးတင္တရားစြဲရာ ေစာဘဦးႀကီးက တရားခံ ေစာသီဟဘက္မွ အမႈလိုက္ေပးရာ ကြင္းလုံးကၽြတ္ လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ရာမွ ေစာဘဦးႀကီးလည္း တစ္ဟုန္ထုိး နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ဖခင္ ေစာသာျမတ္မရွိသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ၀တ္လုံအလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳရင္း အားလပ္သည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္ ဘဲဂ ရက္ရြာသို႔ျပန္၍ ဖခင္ႀကီး၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း စီမံေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ရသည္။

ဂ်ပန္မ်ား ျမန္မာျပည္တြင္းသို႕ ၀င္လာခ်ိန္ တစ္ေန႕တြင္ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ဘဲဂရက္ရြာတြင္ ဖခင္၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ႀကီးၾကပ္လုပ္ကိုင္ၿပီး မိသားစုရွိရာ ပုသိမ္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လာရာတြင္ ဇနီးသည္ (Renee Rose Kemp) ႏွင့္ သားသမီးတို႕အား မေတြ႕ရ ဘဲ ဇနီးသည္မွ (မိတ္ေဆြတစ္ဦး၏ အကူအညီျဖင့္ စစ္ေဘးဒုကၡသည္အျဖစ္ ရခိုင္မွတစ္ဆင့္ အိႏၵိယ၊ ထိုမွတစ္ဆင့္ လန္ဒန္သို႔ ျပန္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း စစ္ႀကီးၿပီးမွ ျပန္လည္ဆုံေတြ႕မည္ ) ဟူေသာ စာတိုကေလးတစ္ရြက္သာ ေစာဘဦးႀကီးကို ဆီးႀကိဳေနခဲ့ သည္။ ဂ်ပန္ေခတ္က အဂၤလန္တြင္ ဥပေဒပညာအတူ သင္ယူခဲ့သည့္ ညီ၀မ္းကြဲေစာေဖသာသည္ ၎၏ဇနီး စေကာ့တလန္သူ ဂ်င္း(Jean) ႏွင့္ သားငယ္ ေဒါက္ကလပ္စ္ (Dauglas) တို႕မွာလည္း ေျမာင္းျမၿမိဳ႕တြင္ BIA တပ္၏ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ ေစာေဖသာသည္ အဂၤလိပ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ၀န္ႀကီးတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သည္။

၁၉၄၇ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ (၂၀)ရက္ေန႔ ေကအဲန္ယူ အေရးေပၚ ညီလာခံတြင္ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ေကအဲန္ယူ ဥကၠဌအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံ ခဲ့ရၿပီး ကရင္တုိင္းရင္းသားအက်ဳိးကုိ တစိုက္မတ္မတ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဂ်ပန္၀င္လာစ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ကရင္-ဗမာ အဓိက ႐ုဏ္းတြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု၊ သခင္သန္းထြန္းတို႕ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆာင္ရြက္မႈ မ်ားစြာ ပါ၀င္ခဲ့သည္။

ေစာဘဦးႀကီး၏ စြန္႔လႊတ္မႈဂုဏ္ (၇)ပါး
၁။ ႏုိင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ ပညာကိုစြန္႔ျခင္း
ေစာဘဦးႀကီးသည္ အဂၤလန္ႏွင့္ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာတစ္ခုလုံး အထက္တရား႐ုံးမ်ားတြင္ ေရွ႕ေနလိုက္ႏုိင္သည့္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ မစ္ဒယ္ တင္ပယ္ (Middle Temple) မွ ဥပေဒဘြဲ႕ရရွိၿပီး အဂၤလန္၏အဆင့္ျမင့္ဆုံး ဥပေဒပညာရွင္ (Barrrister At Law) ရရွိခဲ့ေသာ္ လည္း အဂၤလန္ႏုိင္ငံတြင္ ၀တ္လုံအလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း မျပဳဘဲ အမိႏုိင္ငံကို ျပန္လာၿပီး ဥပေဒပညာျဖင့္ အသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳရင္း အမ်ိဳးသားအေရးကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
၂။ ႏုိင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ သားမယားကို စြန္႕ျခင္း
ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းသုိ႕ ဂ်ပန္မ်ား ၀င္လာေသာအခါ ဇနီးသည္ႏွင့္ သားတစ္ေယာက္ ၊ သမီးတစ္ေယာက္ စစ္ေျပးဘ၀ျဖင့္ အဂၤ လန္သို႕ ျပန္သြားေသာ္လည္း လိုက္မသြားဘဲ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ကရင့္ႏုိင္ငံေရး လိုအပ္ခ်က္အရ ေကအဲန္ယူထဲ ၀င္ေရာက္ ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဇနီးသည္ႏွင့္ ကြာရွင္းလုိက္သည္။
၃။ ႏုိင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ ရာထူးကို စြန္႕ျခင္း
၁၉၄၇ခုႏွစ္၊ လူထု (၇၀၀)ေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့သည့္ ေမာ္လၿမိဳင္ကြန္ဖရင့္တြင္ ကရင္မ်ား၏ လိုလားခ်က္ မျပည့္စုံပါက အစိုးရ အဖြဲ႕၀င္၀န္ႀကီးမ်ား မိမိရာထူးမွ ႏႈတ္ထြက္ရန္ႏွင့္ ၁၉၄၇ခု တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ရန္ ဆုံး ျဖတ္ခ်က္အရ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ဘုရင္ခံအမႈေဆာင္အဖြဲ႕၀င္ ၀န္ႀကီးမွ ရာထူးကို စြန္႕လြတ္၍ လူထုဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို နာခံသည့္ အေနႏွင့္ ႏႈတ္ထြက္ခဲ့သည္။
၄။ ႏုိင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ ပစၥည္းဥစၥာကို စြန္႕ျခင္း
တိုင္းျပည္ဆူပူခ်ိန္ မအူပင္ေငြတိုက္ကို ေဖာက္ရာတြင္ ကရင္လူငယ္ (၁၉)ဦး ပါ၀င္ခဲ့ရာ ၎ေငြမ်ားသည္ ျပည္သူတစ္ရပ္လုံး ပိုင္ ဆိုင္ေၾကာင္း၊ ကရင္ ၁၉ဦးဟု ဆိုေသာ္လည္း ကရင္တစ္မ်ဳိးသားလုံး နာမည္ပ်က္စရာျဖစ္၍ ေကအဲန္ယူေခါင္းေဆာင္မ်ား ျပန္ ဆပ္ရန္ႏွင့္ မိမိကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္၍ ဘဲဂရက္ရြာတြင္ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည့္ လယ္ဧက (၁၀၀၀) ကို ေရာင္းခ်၍ ဆပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အလုံရပ္ရွိ ကရင္အမ်ဳိးသားကလပ္တြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုကို ဖိတ္ၾကားဧည့္ခံသည့္ထမင္းစားပြဲ၌ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ အမ်ဳိးသားေရး ဂုဏ္သိကၡာကို မိမိပိုင္ပစၥည္းျဖင့္ စြန္႕လြတ္အနစ္နာခံႏုိင္ခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
၅။ ကရင္ျပည္သူမ်ားကို မ်က္စိဖြင့္ေပးခဲ့ျခင္း
ကရင္လူမ်ဳိးမ်ားအား ျပည္ေထာင္စုအတြင္း အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ တန္းတူအခြင့္အေရး ရရွိရန္ ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ၿငိမ္း ခ်မ္းစြာ တင္ျပေတာင္းဆိုတတ္ရန္ ၁၉၄၈ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၀)ရက္ေန႔တြင္ တစ္ျပည္လုံး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ား ကို ဒီမိုကေရစီေဘာင္အတြင္း ဆႏၵေဖာ္ထုတ္တတ္ရန္ မ်က္စိဖြင့္ေပးခဲ့သည္။
၎ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခ်က္မ်ားမွာ
(က) ကရင္တစ္က်ပ္ ဗမာတစ္က်ပ္ ခ်က္ခ်င္းျပ
(ခ) ကရင္ျပည္ ခ်က္ခ်င္းေပး
(ဂ) လူမ်ဳိးေရး အဓိက႐ုဏ္း အလိုမရွိ
(ဃ) ျပည္တြင္းစစ္အလိုမရွိ ဟူ၍ျဖစ္သည္။
လူမ်ိဳးတမ်ိဳး၏ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ အၾကမ္းဖက္မႈကို မလိုလားဘဲ ေတာင္းဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ လြတ္လပ္ေရး ေတာင္းဆိုစဥ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တုိင္းရင္းသားမ်ားအား ဗမာတစ္က်ပ္ ရရင္ မင္းတို႕လည္း တစ္က်ပ္ ရေစရမယ္။ အဂၤလိပ္ကၽြန္က လြတ္ေျမာက္ၿပီးရင္ မင္းတုိ႔ ဗမာကၽြန္မျဖစ္ေစရဘူးဟု ေျပာခဲ့သည္။
(၆) စည္း႐ုံးႏိုင္စြမ္းအား ရွိျခင္း
၁၉၄၈ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၁)ရက္ေန႔ တစ္ျပည္လုံးၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲတြင္ လူအင္အား (၄၅၄,၁၀၀) ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ကရင္အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ထဲတြင္ ကရင္ျပည္သူမ်ားကို စည္း႐ုံးႏုိင္စြမ္းအား အႀကီးမားဆုံး ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးပင္ ျဖစ္သည္။
(၇) အသက္ကို စြန္႕ျခင္း
၁၉၅၀ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၁၂)ရက္ နံနက္ ေ၀လီေ၀လင္းအခ်ိန္ ကရင္ျပည္နယ္၊ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ ထို႔ေကာ္ကိုးရြာ လယ္တဲ တစ္ခုအတြင္း စခန္းခ်ေနစဥ္ အမ်ဳိးသားသစၥာေဖာက္ ထီစြမ္းရြာသား ေမာင္အဲဆိုသူ၏ သတင္းေပးမႈေၾကာင့္ နဘူးတပ္စခန္း၏ ၀ုိင္း၀န္းတုိက္ခိုက္ရာ လက္နက္ခ်အညံ့မခံဘဲ ခုခံတိုက္ခုိက္ရင္း မိမိယုံၾကည္သည့္ အမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အသက္ စြန္႕ခဲ့သည္။

၁၉၄၈ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၁)ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုး၌ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည့္ ကရင္လူဦးေရစာရင္းမွာ
ၿမိဳ႕နယ္ လူဦးေရ
၁။ ေညာင္ေလးပင္ ၁၀၀၀၀
၂။ သင့္ေခ်ာင္း ၉၀၀၀
၃။ အင္းစိန္+ရန္ကုန္ ၁၂၀၀၀
၄။ လွည္းကူး ၅၀၀၀
၅။ ထန္းတပင္ ၃၀၀၀
၆။ တိုက္ႀကီး ၄၀၀၀
၇။ ဥကၠံ ၆၀၀
၈။ သာယာ၀တီ ၃၀၀၀
၉။ မင္းလွ ၃၀၀၀
၁၀။ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ ၁၀၀၀
၁၁။ မိုးညိဳ ၅၀၀
၁၂။ မအူပင္ ၂၀၀၀၀
၁၃။ ေညာင္တုန္း ၂၀၀၀၀
၁၄။ ဓႏုျဖဴ ၃၀၀၀၀
၁၅။ ပန္းတေနာ္ ၁၅၀၀၀
၁၆။ ပုသိမ္ ၂၀၀၀၀
၁၇။ က်ံဳေပ်ာ္ ၂၀၀၀၀
၁၈။ ငပုေတာ ၈၀၀၀
၁၉။ ေျမာင္းျမ ၂၀၀၀၀
၂၀။ အိမ္မဲ ၁၅၀၀၀
၂၁။ ၀ါးခယ္မ ၁၅၀၀၀
၂၂။ ဟသၤာတ ၄၀၀၀
၂၃။ အဂၤပူ ၅၀၀၀
၂၄။ ဇလြန္ ၁၅၀၀၀
၂၅။ ဘိုကေလး ၅၀၀၀
၂၆။ က်ဳိက္လတ္ ၃၀၀၀
၂၇။ ကြမ္းၿခံကုန္း ၂၀၀၀
၂၈။ ေတာင္ငူ ၂၀၀၀၀
၂၉။ ေက်ာက္ႀကီး ၅၀၀၀
၃၀။ ေရႊက်င္ ၆၀၀၀
၃၁။ သထုံ ၅၀၀၀၀
၃၂။ ေပါင္ ၃၀၀၀၀
၃၃။ ဖားအံ ၂၅၀၀၀
၃၄။ လိႈင္းဘြဲ ၂၀၀၀၀
၃၅။ ဘီးလင္း ၄၀၀၀
၃၆။ က်ဳိက္ထို ၆၀၀၀
၃၇။ ေမာ္လၿမိဳင္ ၁၀၀၀
၃၈။ က်ဳံဒိုး ၆၀၀၀
၃၉။ ေကာ့ကရိတ္ ၅၀၀၀
၄၀။ ၾကာအင္း ၆၀၀၀
၄၁။ ေမာ္ခ်ီး ၁၅၀၀
၄၂။ လြိဳင္ေကာ္ ၅၀၀
စုစုေပါင္း ၄၅၄၁၀၀
*ကရင္အမ်ဳိးသားအာဇာနည္ေန႔* (မန္းထိန္၀င္းစိန္)
၂၀၁၄ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၁၂)ရက္ေန႕သည္ ေကအဲန္ယူ-ကရင့္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး ေခါင္းေဆာင္ ေစာဘဦးႀကီး က်ဆုံးသည့္ (၆၄)ႏွစ္ေျမာက္ေန႔ျဖစ္ၿပီး ၎ေန႔မွာ ကရင္အမ်ိဳးသား အာဇာနည္ေန႔ ျဖစ္သည္။ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ကရင္ျပည္နယ္၊ ေကာ့က ရိတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ထို႔ေကာ္ကိုးေက်းရြာ လယ္တဲတစ္ခုတြင္ စခန္းခ်ေနစဥ္ ထီစြမ္းရြာသား ေမာင္အဲဆိုသူ သစၥာေဖာက္တစ္ဦး၏ သတင္းေပးမႈေၾကာင့္ နဘူးတြင္ စခန္းခ်ေနသည့္ အစိုးရတပ္မွ သတင္းရရွိကာ တိုက္ခိုက္ခံရၿပီး က်ဆုံးခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။
သူ မက်ဆုံးမွီ ေစာဘဦးႀကီးမူဟု ေက်ာ္ၾကားေနခဲ့ေသာ ၎၏ မူေလးခ်က္ကို ခ်မွတ္ခဲ့ၿပီး ေမာ္ခ်ီးၿမိဳ႕ရွိ ေကာ္သူးေလ အသံလႊင့္ ႒ာနတြင္ ေၾကညာခဲ့သည္။

၎မူေလးခ်က္မွာ -
(၁) လက္နက္ခ်စကား အလ်င္းမေျပာရ
(၂) ကရင့္လက္နက္ ကရင့္လက္ထဲ ရွိရမည္
(၃) ကရင္ျပည္နယ္ အျပည့္အ၀ ရေစရမည္
(၄) ကရင့္ကံၾကမၼာ ကရင္ဖန္တီးခြင့္ ရွိရမည္ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
ေစာဘဦးႀကီးသည္ ဧရာ၀တီတိုင္း၊ ပုသိမ္ၿမိဳ႕နယ္ ဘဲဂရက္ရြာ၌ ၁၉၀၃ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ (၇)ရက္ေန႕တြင္ ဖခင္ျဖစ္သူ လယ္ပိုင္ရွင္ ရြာသူႀကီး ေစာသာျမတ္ႏွင့္ မိခင္ ေနာ္ေအးႏုတို႕မွ ဖြားျမင္သည့္ ေမြးခ်င္း (၄)ဦးအနက္ ဒုတိယသားျဖစ္သည္။ အထက္တန္းပညာကို ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ မစ္စတာ ၀က္ဒက္(စ္)စမြန္ အထူးအဂၤလိပ္ အထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ သင္ယူခဲ့ၿပီး အထက္တန္းပညာ ေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ အဂၤလန္သို႕ သြားၿပီး ဥပေဒပညာကို သင္ယူခဲ့သည္။ ၎ႏွင့္အတူ ညီ၀မ္းကြဲေတာ္သူ ေစာေဖသာလည္း ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေစာဘဦးႀကီးအသက္မွာ ၁၇ႏွစ္ပင္ မျပည့္ေသးေခ်။ အဂၤလန္တြင္ ဥပေဒပညာ ကို သင္ယူႏုိင္ရန္ အဂၤလိပ္စာတစ္ခုတည္း တတ္႐ုံႏွင့္ မျဖစ္ေသးဘဲ လက္တင္စာကိုပါ တတ္ေျမာက္ရန္ လိုအပ္သျဖင့္ ေစာဘ ဦးႀကီးသည္ လက္တင္ဘာသာကို ေျခာက္လအတြင္း သင္ယူတတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။

၁၉၂၂ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ကင္းဘရစ္ (Cambridge University ) ႏွင့္ ေအာ့ခ္စ္ဖို႔ဒ္တကၠသိုလ္ (OXFORD) ၏ မဂ္ဒ လင္းေကာလိပ္ (Magdalene College) တြင္ ေစာဘဦးႀကီး ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ရခဲ့ၿပီး ၁၉၂၈ခုႏွစ္တြင္ ဥပေဒပညာဘြဲ႕ ကို ရရွိခဲ့ သည္။ အဂၤလန္ႏွင့္ ၿဗိတိသွ် အင္ပါယာတစ္ခုလုံး အထက္တရား႐ုံးမ်ားတြင္ ေရွ႕ေနလိုက္ႏုိင္ရန္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ မစ္ဒဲတင္ပယ္ (Midd le Temple)တြင္ ဥပေဒပညာ ထပ္သင္ယူၿပီး ၁၉၂၉ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလန္ႏုိင္ငံ၏ အဆင့္ျမင့္ဆုံး ဥပေဒပညာရွင္ (Barrrister At Law) ျဖစ္လာခဲ့သည္။
သူသည္ လန္ဒန္တြင္ ပညာသင္ၾကားေနစဥ္ လူငယ္သဘာ၀ ႏွလုံးသားအလိုကုိ လိုက္ခဲ့မိ၍ လန္ဒန္သူ (Renee Rose Kemp) အေၾကာင္းပါခဲ့ၿပီး ၁၉၃၆တြင္ လက္ထပ္လိုက္ၾကရာ ပထမသား မုိက္ကယ္သီအိုဒို (Michael Theodors) ႏွင့္ ဒုတိယသမီး သဲလ္မာရီဇာ (Thelma Resa) ထြန္းကားခဲ့သည္။ ဒုတိယသမီးေမြးၿပီး ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္လာကာ ပုသိမ္ၿမိဳ႕ ကန္သုံးဆင့္အရပ္ တြင္ ေနထိုင္ရင္း ေရွ႕ေနအလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ျပဳခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ၀တ္လုံေတာ္ရ ေစာဘဦးႀကီးသည္ လူသိနည္းေသးသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ရွမ္းျပည္၊ သီေပါနယ္မွ ေစာ္ဘြားမ်ိဳးႏြယ္ ေစာကြမ္ဘီ လုပ္ႀကံခံရသည့္ အမႈႏွင့္ပတ္သက္ ၍ ေစာ္ဘြားႀကီး၏တူ ေစာသီဟအား ဖမ္းဆီး၍ ႐ုံးတင္တရားစြဲရာ ေစာဘဦးႀကီးက တရားခံ ေစာသီဟဘက္မွ အမႈလိုက္ေပးရာ ကြင္းလုံးကၽြတ္ လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ရာမွ ေစာဘဦးႀကီးလည္း တစ္ဟုန္ထုိး နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ဖခင္ ေစာသာျမတ္မရွိသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ၀တ္လုံအလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳရင္း အားလပ္သည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္ ဘဲဂ ရက္ရြာသို႔ျပန္၍ ဖခင္ႀကီး၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း စီမံေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ရသည္။
ဂ်ပန္မ်ား ျမန္မာျပည္တြင္းသို႕ ၀င္လာခ်ိန္ တစ္ေန႕တြင္ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ဘဲဂရက္ရြာတြင္ ဖခင္၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ႀကီးၾကပ္လုပ္ကိုင္ၿပီး မိသားစုရွိရာ ပုသိမ္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လာရာတြင္ ဇနီးသည္ (Renee Rose Kemp) ႏွင့္ သားသမီးတို႕အား မေတြ႕ရ ဘဲ ဇနီးသည္မွ (မိတ္ေဆြတစ္ဦး၏ အကူအညီျဖင့္ စစ္ေဘးဒုကၡသည္အျဖစ္ ရခိုင္မွတစ္ဆင့္ အိႏၵိယ၊ ထိုမွတစ္ဆင့္ လန္ဒန္သို႔ ျပန္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း စစ္ႀကီးၿပီးမွ ျပန္လည္ဆုံေတြ႕မည္ ) ဟူေသာ စာတိုကေလးတစ္ရြက္သာ ေစာဘဦးႀကီးကို ဆီးႀကိဳေနခဲ့ သည္။ ဂ်ပန္ေခတ္က အဂၤလန္တြင္ ဥပေဒပညာအတူ သင္ယူခဲ့သည့္ ညီ၀မ္းကြဲေစာေဖသာသည္ ၎၏ဇနီး စေကာ့တလန္သူ ဂ်င္း(Jean) ႏွင့္ သားငယ္ ေဒါက္ကလပ္စ္ (Dauglas) တို႕မွာလည္း ေျမာင္းျမၿမိဳ႕တြင္ BIA တပ္၏ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ ေစာေဖသာသည္ အဂၤလိပ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ၀န္ႀကီးတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သည္။
၁၉၄၇ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ (၂၀)ရက္ေန႔ ေကအဲန္ယူ အေရးေပၚ ညီလာခံတြင္ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ေကအဲန္ယူ ဥကၠဌအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံ ခဲ့ရၿပီး ကရင္တုိင္းရင္းသားအက်ဳိးကုိ တစိုက္မတ္မတ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဂ်ပန္၀င္လာစ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ကရင္-ဗမာ အဓိက ႐ုဏ္းတြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု၊ သခင္သန္းထြန္းတို႕ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆာင္ရြက္မႈ မ်ားစြာ ပါ၀င္ခဲ့သည္။
ေစာဘဦးႀကီး၏ စြန္႔လႊတ္မႈဂုဏ္ (၇)ပါး
၁။ ႏုိင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ ပညာကိုစြန္႔ျခင္း
ေစာဘဦးႀကီးသည္ အဂၤလန္ႏွင့္ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာတစ္ခုလုံး အထက္တရား႐ုံးမ်ားတြင္ ေရွ႕ေနလိုက္ႏုိင္သည့္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ မစ္ဒယ္ တင္ပယ္ (Middle Temple) မွ ဥပေဒဘြဲ႕ရရွိၿပီး အဂၤလန္၏အဆင့္ျမင့္ဆုံး ဥပေဒပညာရွင္ (Barrrister At Law) ရရွိခဲ့ေသာ္ လည္း အဂၤလန္ႏုိင္ငံတြင္ ၀တ္လုံအလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း မျပဳဘဲ အမိႏုိင္ငံကို ျပန္လာၿပီး ဥပေဒပညာျဖင့္ အသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳရင္း အမ်ိဳးသားအေရးကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
၂။ ႏုိင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ သားမယားကို စြန္႕ျခင္း
ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းသုိ႕ ဂ်ပန္မ်ား ၀င္လာေသာအခါ ဇနီးသည္ႏွင့္ သားတစ္ေယာက္ ၊ သမီးတစ္ေယာက္ စစ္ေျပးဘ၀ျဖင့္ အဂၤ လန္သို႕ ျပန္သြားေသာ္လည္း လိုက္မသြားဘဲ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ကရင့္ႏုိင္ငံေရး လိုအပ္ခ်က္အရ ေကအဲန္ယူထဲ ၀င္ေရာက္ ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဇနီးသည္ႏွင့္ ကြာရွင္းလုိက္သည္။
၃။ ႏုိင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ ရာထူးကို စြန္႕ျခင္း
၁၉၄၇ခုႏွစ္၊ လူထု (၇၀၀)ေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့သည့္ ေမာ္လၿမိဳင္ကြန္ဖရင့္တြင္ ကရင္မ်ား၏ လိုလားခ်က္ မျပည့္စုံပါက အစိုးရ အဖြဲ႕၀င္၀န္ႀကီးမ်ား မိမိရာထူးမွ ႏႈတ္ထြက္ရန္ႏွင့္ ၁၉၄၇ခု တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ရန္ ဆုံး ျဖတ္ခ်က္အရ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ဘုရင္ခံအမႈေဆာင္အဖြဲ႕၀င္ ၀န္ႀကီးမွ ရာထူးကို စြန္႕လြတ္၍ လူထုဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို နာခံသည့္ အေနႏွင့္ ႏႈတ္ထြက္ခဲ့သည္။
၄။ ႏုိင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ ပစၥည္းဥစၥာကို စြန္႕ျခင္း
တိုင္းျပည္ဆူပူခ်ိန္ မအူပင္ေငြတိုက္ကို ေဖာက္ရာတြင္ ကရင္လူငယ္ (၁၉)ဦး ပါ၀င္ခဲ့ရာ ၎ေငြမ်ားသည္ ျပည္သူတစ္ရပ္လုံး ပိုင္ ဆိုင္ေၾကာင္း၊ ကရင္ ၁၉ဦးဟု ဆိုေသာ္လည္း ကရင္တစ္မ်ဳိးသားလုံး နာမည္ပ်က္စရာျဖစ္၍ ေကအဲန္ယူေခါင္းေဆာင္မ်ား ျပန္ ဆပ္ရန္ႏွင့္ မိမိကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္၍ ဘဲဂရက္ရြာတြင္ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည့္ လယ္ဧက (၁၀၀၀) ကို ေရာင္းခ်၍ ဆပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အလုံရပ္ရွိ ကရင္အမ်ဳိးသားကလပ္တြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုကို ဖိတ္ၾကားဧည့္ခံသည့္ထမင္းစားပြဲ၌ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ အမ်ဳိးသားေရး ဂုဏ္သိကၡာကို မိမိပိုင္ပစၥည္းျဖင့္ စြန္႕လြတ္အနစ္နာခံႏုိင္ခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
၅။ ကရင္ျပည္သူမ်ားကို မ်က္စိဖြင့္ေပးခဲ့ျခင္း
ကရင္လူမ်ဳိးမ်ားအား ျပည္ေထာင္စုအတြင္း အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ တန္းတူအခြင့္အေရး ရရွိရန္ ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ၿငိမ္း ခ်မ္းစြာ တင္ျပေတာင္းဆိုတတ္ရန္ ၁၉၄၈ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၀)ရက္ေန႔တြင္ တစ္ျပည္လုံး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ား ကို ဒီမိုကေရစီေဘာင္အတြင္း ဆႏၵေဖာ္ထုတ္တတ္ရန္ မ်က္စိဖြင့္ေပးခဲ့သည္။
၎ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခ်က္မ်ားမွာ
(က) ကရင္တစ္က်ပ္ ဗမာတစ္က်ပ္ ခ်က္ခ်င္းျပ
(ခ) ကရင္ျပည္ ခ်က္ခ်င္းေပး
(ဂ) လူမ်ဳိးေရး အဓိက႐ုဏ္း အလိုမရွိ
(ဃ) ျပည္တြင္းစစ္အလိုမရွိ ဟူ၍ျဖစ္သည္။
လူမ်ိဳးတမ်ိဳး၏ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ အၾကမ္းဖက္မႈကို မလိုလားဘဲ ေတာင္းဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ လြတ္လပ္ေရး ေတာင္းဆိုစဥ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တုိင္းရင္းသားမ်ားအား ဗမာတစ္က်ပ္ ရရင္ မင္းတို႕လည္း တစ္က်ပ္ ရေစရမယ္။ အဂၤလိပ္ကၽြန္က လြတ္ေျမာက္ၿပီးရင္ မင္းတုိ႔ ဗမာကၽြန္မျဖစ္ေစရဘူးဟု ေျပာခဲ့သည္။
(၆) စည္း႐ုံးႏိုင္စြမ္းအား ရွိျခင္း
၁၉၄၈ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၁)ရက္ေန႔ တစ္ျပည္လုံးၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲတြင္ လူအင္အား (၄၅၄,၁၀၀) ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ကရင္အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ထဲတြင္ ကရင္ျပည္သူမ်ားကို စည္း႐ုံးႏုိင္စြမ္းအား အႀကီးမားဆုံး ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးပင္ ျဖစ္သည္။
(၇) အသက္ကို စြန္႕ျခင္း
၁၉၅၀ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၁၂)ရက္ နံနက္ ေ၀လီေ၀လင္းအခ်ိန္ ကရင္ျပည္နယ္၊ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ ထို႔ေကာ္ကိုးရြာ လယ္တဲ တစ္ခုအတြင္း စခန္းခ်ေနစဥ္ အမ်ဳိးသားသစၥာေဖာက္ ထီစြမ္းရြာသား ေမာင္အဲဆိုသူ၏ သတင္းေပးမႈေၾကာင့္ နဘူးတပ္စခန္း၏ ၀ုိင္း၀န္းတုိက္ခိုက္ရာ လက္နက္ခ်အညံ့မခံဘဲ ခုခံတိုက္ခုိက္ရင္း မိမိယုံၾကည္သည့္ အမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အသက္ စြန္႕ခဲ့သည္။

၁၉၄၈ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၁)ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုး၌ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည့္ ကရင္လူဦးေရစာရင္းမွာ
ၿမိဳ႕နယ္ လူဦးေရ
၁။ ေညာင္ေလးပင္ ၁၀၀၀၀
၂။ သင့္ေခ်ာင္း ၉၀၀၀
၃။ အင္းစိန္+ရန္ကုန္ ၁၂၀၀၀
၄။ လွည္းကူး ၅၀၀၀
၅။ ထန္းတပင္ ၃၀၀၀
၆။ တိုက္ႀကီး ၄၀၀၀
၇။ ဥကၠံ ၆၀၀
၈။ သာယာ၀တီ ၃၀၀၀
၉။ မင္းလွ ၃၀၀၀
၁၀။ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ ၁၀၀၀
၁၁။ မိုးညိဳ ၅၀၀
၁၂။ မအူပင္ ၂၀၀၀၀
၁၃။ ေညာင္တုန္း ၂၀၀၀၀
၁၄။ ဓႏုျဖဴ ၃၀၀၀၀
၁၅။ ပန္းတေနာ္ ၁၅၀၀၀
၁၆။ ပုသိမ္ ၂၀၀၀၀
၁၇။ က်ံဳေပ်ာ္ ၂၀၀၀၀
၁၈။ ငပုေတာ ၈၀၀၀
၁၉။ ေျမာင္းျမ ၂၀၀၀၀
၂၀။ အိမ္မဲ ၁၅၀၀၀
၂၁။ ၀ါးခယ္မ ၁၅၀၀၀
၂၂။ ဟသၤာတ ၄၀၀၀
၂၃။ အဂၤပူ ၅၀၀၀
၂၄။ ဇလြန္ ၁၅၀၀၀
၂၅။ ဘိုကေလး ၅၀၀၀
၂၆။ က်ဳိက္လတ္ ၃၀၀၀
၂၇။ ကြမ္းၿခံကုန္း ၂၀၀၀
၂၈။ ေတာင္ငူ ၂၀၀၀၀
၂၉။ ေက်ာက္ႀကီး ၅၀၀၀
၃၀။ ေရႊက်င္ ၆၀၀၀
၃၁။ သထုံ ၅၀၀၀၀
၃၂။ ေပါင္ ၃၀၀၀၀
၃၃။ ဖားအံ ၂၅၀၀၀
၃၄။ လိႈင္းဘြဲ ၂၀၀၀၀
၃၅။ ဘီးလင္း ၄၀၀၀
၃၆။ က်ဳိက္ထို ၆၀၀၀
၃၇။ ေမာ္လၿမိဳင္ ၁၀၀၀
၃၈။ က်ဳံဒိုး ၆၀၀၀
၃၉။ ေကာ့ကရိတ္ ၅၀၀၀
၄၀။ ၾကာအင္း ၆၀၀၀
၄၁။ ေမာ္ခ်ီး ၁၅၀၀
၄၂။ လြိဳင္ေကာ္ ၅၀၀
စုစုေပါင္း ၄၅၄၁၀၀
{[['']]}

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လုပ္ႀကံခံရမႈ ,ေဆာင္းပါး

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လုပ္ႀကံခံရမႈ

 (rating: 0 | 0 votes | 0 views)


ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လုပ္ႀကံခံရမႈ၏ ေနာက္ကြယ္မွ ပေဟဠိ ကြင္းဆက္မ်ား (အပိုင္း – ၄)
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ တူရကီ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးႏွင့္ အာဏာရွင္အျဖစ္ ကမၻာေက်ာ္ခဲ့သူ မူစတာဖါလ္ကီးမား၏ ပံုရိပ္ကိုေဖာ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ဟန္ရွိသည္
ကြန္ျမဴနစ္ သခင္ဗဟိန္းအား တပ္မေတာ္ကို ဦးစီးေခါင္းေဆာင္ေနရာေပးရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လွ်ိဳ႕၀ွက္စီစဥ္ခဲ့ပံုကို ဆိုရွယ္လစ္မ်ား သိသြားဟန္ရွိသည္ဟု ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာက ၄င္း၏ ကိုယ္တုိင္ေရး အတၳဳပၸတၱိစာအုပ္ (စာမ်က္ႏွာ ၁၁၉) တြင္ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး၏ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကာလ ဦးေန၀င္းထံေပးစာမ်ားကို ရည္ညႊန္း ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာသည္ မဆလေခတ္ ေနာက္ဆံုးသမၼတ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ေရးသည့္ “ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးအခင္း” စာအုပ္ အဂၤလိပ္၊ ျမန္မာႏွစ္ဘာသာျဖင့္ ထုတ္ေ၀ထားခ်က္ကို ဖတ္ရႈခြင့္မရခဲ့ဟု ယူဆပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အဆိုပါ စာအုပ္ကို ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္အေနျဖင့္ သက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္ ေရးသားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ ၄င္းကြယ္လြန္သည့္တိုင္ ထုတ္ေ၀ျခင္း မရွိခဲ့ပါ။ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ ကြယ္လြန္ၿပီး ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္တြင္မွ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုတြင္ ထူးထူးျခားျခားသြား၍ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ စတင္ထုတ္ေ၀ခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါစာအုပ္ ျမန္မာဘာသာျပန္ကို ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ ကြယ္လြန္ၿပီး ၁၉ ႏွစ္ၾကာ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္မွ အလြန္ေနာက္က်စြာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထုတ္ေ၀ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါစာအုပ္ အခန္း ၁၂၊ ျပန္လည္အမွတ္ရျခင္း၊ စာမ်က္ႏွာ ၃၈၄ တြင္ “ယေန႔ေခတ္လူမ်ား မွတ္မိမည္ မဟုတ္ေသာ အျခားျဖစ္ရပ္တခုမွာ စစ္ႀကီးၿပီးသြားခ်ိန္၌ မဟာမိတ္စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ေမာင့္ဘက္တန္သည္ ျမန္မာ့ေတာ္လွန္ေရးတပ္မ်ားအား မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာ့တပ္ဖြဲ႕ PBF ဟု ေျပာင္းလဲအမည္ကင္ပြန္းတပ္လ်က္ ၄င္းတပ္ဖြဲ႕၏အနာဂတ္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေလးေလးနက္နက္ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ထိုအခါက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသည္ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ လူသိနည္းၿပီး ေအးေဆးစြာ ေနတတ္ေသာ ကြန္ျမဴနစ္တဦးျဖစ္သည့္ သခင္ဗဟိန္းအား စာႏွင့္ေပႏွင့္ တရား၀င္ ခန္႔အပ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သခင္ဗဟိန္းမွ ဦးစီးခ်ဳပ္ရာထူးအား လိမၼာပါးနပ္စြာ ျငင္းပယ္ခဲ့ရံုသာမက ႏိုင္ငံေရးေလာကကိုလည္း အၿပီးအပိုင္ေက်ာခိုင္းကာ ဇာတိမႏၱေလးသို႔ ျပန္သြားခဲ့သည္။ ေနာက္တႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာ္ သူသည္ မႏၱေလးမွာပင္ ဆံုးသြားခဲ့သည္။”
စာေရးသူသည္ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပံု ကာလတြင္ BBC ႏွင့္ ဆက္သြယ္၍ သတင္းမ်ားကို ေပးပို႔ခဲ့ ေသာေၾကာင့္ စစ္အစိုးရက ေထာင္ခ်ခဲ့သည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ လတြင္ ေနာက္ဆုံး အႀကိမ္ ေထာင္မွ ျပန္ထြက္လာသည္။ ယခုအခါ ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္လ်က္ရွိျပီး သမိုင္းဆိုင္ရာ သုေတသန ျပဳစုခ်က္မ်ား ေရးသားေနသည္။
“ဤျဖစ္ရပ္ျဖစ္စဥ္တို႔မွာ အတိတ္တြင္က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာ ကိစၥရပ္မ်ားျဖစ္လ်က္ လူသားတို႔၏ သေဘာသဘာ၀ကို နားလည္ သိျမင္ေစလို၍ ေဖာ္ျပရျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ဗဟိန္းႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းတို႔ အားလံုးသည္ လူသားထဲမွ လူမ်ားသာျဖစ္ၾကသည္မို႔ အားနည္းခ်က္ ေပ်ာ့ကြက္မ်ား မကင္းႏိုင္ၾက။ ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ရပ္တို႔ မည္သည္ သူ႔ေနာက္ခံ အေၾကာင္းႏွင့္သူ ေပၚေပါက္လာတတ္သလို ကြဲျပားျခားနားေသာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ အနက္ဓိပၸါယ္မ်ား ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ၾကသူတို႔၏ စိတ္ေန စိတ္သေဘာထားမ်ားတို႔ႏွင့္လည္း သက္ဆိုင္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ရေပလိမ့္မည္” ဟု ေဖာ္ျပပါရွိခ်က္အရ ကြန္ျမဴနစ္ သခင္ဗဟိန္းကို တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္တင္ရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ ႀကိဳတင္ညိွဳႏိႈင္း တိုင္ပင္ေဆြးေႏြး ေတာင္းခံခဲ့ျခင္း မဟုတ္ဘဲ စာႏွင့္ေပႏွင့္ တရား၀င္ ခန္႔အပ္ခဲ့သည္ဟုပင္ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က အတိအက် စြပ္စြဲေရးသားထားသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တင္ျပေသာ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ စာရင္းမွန္မွာ ဗိုလ္လက်္ာႏွင့္ ေစာၾကာဒိုး ျဖစ္ေနသည္ကို ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္၏ စာတြင္ ရွင္းျပမထားေပ။
မည္သို႔ဆိုေစ သခင္ဗဟိန္းအား ဦးစီးခ်ဳပ္ခန္႔အပ္ရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လွ်ိဳ႕၀ွက္စီစဥ္ခဲ့ပံုကို ကႏၵီစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္သည့္အခ်ိန္ကာလ တ၀ိုက္ကပင္ ဆုိရွယ္လစ္အုပ္စု ေနာင္တြင္ ယူနစ္အုပ္စုဟု တပ္မေတာ္အတြင္း ထင္ရွားလာသူမ်ားက သိရွိသြားခဲ့ၿပီဟု မွတ္ယူရန္ အေၾကာင္းမ်ား ထင္ရွားေပၚေပါက္ေနသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ေခတ္တေခတ္၏ အေရးပါလွသည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို နက္ရိႈင္းစြာ သိရွိနားလည္ေစရန္ ဂ်ပန္ေခတ္အဓိပတိ ေဒါက္တာဘေမာ္ ေရးသားၿပီး စစ္ၿပီးေခတ္တြင္ ထုတ္ေ၀သည့္ “ျမန္မာျပည္တြင္း ေအာင္ျမင္မႈႀကီး” အမည္ရွိ စာအုပ္တြင္ ေဒါက္တာဘေမာ္က “ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သမိုင္းဆိုင္ရာ အမွန္တရားမ်ားသည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ကိုယ္တိုင္ ျပန္မေျပာျပသမွ် ကာလပတ္လံုး မည္သည့္အခါမွ် ရုပ္လံုးပီျပင္စြာ ေပၚလြင္လာမည္ မဟုတ္ေခ်” ဟု ေရးသားခဲ့ပါသည္။ ၄င္းကပင္ ဆက္လက္၍ “ဒုတိယကမၻာစစ္ႏွင့္ စစ္ႀကိဳေခတ္ ျမန္မာ့သမိုင္းကို ထိုေခတ္တြင္ပါ၀င္ေသာ ျမန္မာတို႔ကိုယ္တိုင္ မေရးသားရေသးေၾကာင္း ၀န္ခံခဲ့ၿပီး အေၾကာင္းရာ ခိုင္ခိုင္လံုလံုကို အတြင္းက်က် သိထားေသာပုဂၢိဳလ္တို႕က မေရးသားေသးသမွ် ျမန္မာျပည္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ အေၾကာင္းရင္းမ်ား၏ အမွန္တရားကို သိရွိနားလည္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေခ်” ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဘယ္သူသတ္သလဲ၊ ဥေယ်ာဇဥ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၅ ပါရွိခ်က္ကိုလည္း စာဖတ္သူမ်ား သတိျပဳသင့္ပါသည္။
ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ား လုပ္ႀကံခံရသည့္ ေခတ္သစ္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းတြင္ အေရးႀကီးလွေသာ အာဇာနည္ေန႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ တရားခံအျဖစ္ ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းအပါမ်ား ေနာက္ကြယ္တြင္ နယ္ခ်ဲ႕သမားမ်ား ရွိေနသည္ ဟူေသာ ေကာက္ခ်က္ကို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအ၀ုိင္းက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မွတ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ တရားခံဦးေစာသည္ ႏိုင္ငံေရးေထာင္ေခ်ာက္ ဆင္မႈအတြင္း က်ေရာက္ခဲ့ေသာ သားေကာင္တဦးသာျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးေထာင္ေခ်ာက္ဆင္သူမွာ ဦးေန၀င္းျဖစ္သည္ဟူေသာ အယူအဆအသစ္တခု ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚထြက္လာပါသည္။ အဆိုပါ အယူအဆသည္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားသို႔ စြန္႔ခြာလာသူ ျမန္မာအသိုင္းအ၀န္းတြင္ အက်ယ္ေလာင္ဆံုး ျဖစ္မည္ဟု ယူဆပါသည္။ ဦးေန၀င္းႏွင့္ တြဲဖက္လ်က္ စာေရးဆရာ ရန္ကုန္ဘေဆြ၊ ဗိုလ္လက္်ာ၏ညီ ဦးျမလိႈင္တို႔ ေျပာဆို လုပ္ကိုင္ခ်က္မ်ားကို သက္ေသထူၿပီး အဆိုပါ အယူအဆကို ထူေထာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူ အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမႈတြင္ ဦးေန၀င္း ပါ၀င္ပတ္သက္ျခင္း မရွိဟု မဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာမ်ား ယူဆသလို ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမႈတြင္ ဦးေန၀င္းသာ အဓိကဇာစ္ျမစ္ တာ၀န္ရွိသူအျဖစ္ ေတြးေခၚမႈလမ္းဆံုးေနျခင္းကို လက္ခံရန္ ခဲယဥ္းလွပါသည္။
စာေရးသူအေနျဖင့္ ဦးေန၀င္း ကိုယ္တိုင္သည္ပင္လ်င္ ၁၉၄၅ မွ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ အိမ္ေစာင့္အစိုးရအျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည့္ ကာလအထိ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး က်ားကြက္ေပၚတြင္ ဆိုရွယ္လစ္ဂိုဏ္း၏ နယ္ရုပ္တရုပ္သာ ျဖစ္သည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆပါသည္။ ဤယူဆခ်က္ကို ရွင္းလင္းစြာ သိျမင္ႏိုင္ရန္ လုပ္ႀကံခံရေတာ့မည့္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ ဦးေအာင္ဆန္း၏ ႏိုင္ငံေရးဘ၀ခရီးတြင္ သူႏွင့္ထိစပ္ခဲ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္/ပါတီ အသင္းအဖြဲ႕မ်ား ဆက္စပ္ပံုကိုလည္း အတန္အသင့္ သိထားမွသာ နားလည္ႏိုင္မည္ဟု ယူဆပါသည္။ ဆိုရွယ္လစ္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔သည္ ဦးႏု၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႕ႏွင့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢ ႏိုင္ငံေရးကာလက စတင္ရင္းႏွီးခဲ့သူမ်ားျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ဦးႏုတို႔သည္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၏ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးတြင္ ၁၉၃၈ ႏို၀င္ဘာလ ၂၀ ၌ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးႏွင့္ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးမွဴး တာ၀န္မ်ားယူၿပီး ႏိုင္ငံံေရးေလာကသို႔ စတင္၀င္ေရာက္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ၁၉၃၉ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္တြင္ သခင္စိုး ေခါင္းေဆာင္ေသာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတြင္လည္း အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး တာ၀န္ယူပါ၀င္ခဲ့ျပန္သည္။ ထို႔အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ၁၉၃၉ ေအာက္တိုဘာ ၁ ရက္တြင္ ေဒါက္တာ ဘေမာ္ေခါင္းေဆာင္ေသာ ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္း၌ တို႔ဗမာအစည္းအရံုး ကိုယ္စားျပဳ၍ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး တာ၀န္ယူ ပါ၀င္ခဲ့ျပန္သည္။ ထို႔အျပင္ ၁၉၃၉ ႏို၀င္ဘာ ၁၈ တြင္ သခင္ျမ ေခါင္းေဆာင္ေသာ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ ပံုပါတီ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရး လႈပ္ရွားမႈ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ျပည္ပေခါင္းေဆာင္ တာ၀န္ယူခဲ့ျပန္သည္။ ၁၉၄၀/၄၁ အတြင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာခဲ့ျပန္သည္။ စစ္တပ္ကို ဦးစီး၍ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ၀င္ေရာက္လာခ်ိန္မွစ၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ လူထုၾကား ထင္ရွားလာခ်ိန္တြင္ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ မူလပါ၀င္ခဲ့ေသာ အဖြဲ႕မ်ားကို ဆက္လက္ ကိုယ္စားျပဳျခင္း၊ တရား၀င္ႏႈတ္ထြက္ျခင္း မရွိဘဲ အဆက္အဆံ ကင္းျပတ္၍ တပ္ေခါင္းေဆာင္ပံုစံျဖင့္သာ ရပ္တည္လာမႈမ်ားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ဤအေျခအေနတြင္ ႏိုင္ငံေရးအရွိန္အ၀ါ ႀကီးေနၿပီျဖစ္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား မူလပါ၀င္ခဲ့ေသာ ပါတီအဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္လာရၿပီး မိမိတို႔ပါတီ အတြင္းစည္းအဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ ခိုင္ခိုင္မာမာ မသတ္မွတ္ရဲသလို၊ အရွိန္အ၀ါႀကီးေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ဆန္႔က်င္ၿပီး သက္ဆိုင္ရာ ပါတီမ်ားမွလည္း ထုတ္မပစ္ရဲ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အရွိန္အ၀ါကို ရသေလာက္သံုးႏိုင္သမွ်သံုး၍ မိမိပါတီ ဦးေဆာင္ေနရာ ရေရးအတြက္ အျမတ္ထုတ္ေနၾကခ်ိန္ ျဖစ္လာပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း သက္ဆိုင္ရာ ပါတီအသီးသီးမွ ႏုတ္ထြက္ျခင္းမရွိဘဲ မိမိကို ၀ိုင္းရံအသံုးခ်ေနသည္ကုိ သိရွိလက္ခံထားသည့္ သေဘာေတြ႕ရသည္။ ေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ရည္မွန္းၿပီးဖြဲ႔ခဲ့ေသာ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံု ပါတီအေနျဖင့္ ၄င္း၏ ႏိုင္ငံတြင္း လက္နက္စြဲကိုင္ ပုန္ကန္ထၾကြေရး အဖြဲ႕၀င္မ်ားျဖစ္ေသာ ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ရန္ကုန္ဘေဆြ၊ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးတို႔သည္ ၄င္းတို႔အား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ယခင္ကဲ့သို႕ အေလးမထား ေနရာမေပးဘဲ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ႏွင့္ စစ္တပ္ကိုသာ ဦးစားေပးေနမႈကို ေက်နပ္မႈ မရွိၾကေၾကာင္းကိုလည္း ေလ့လာသံုးသပ္ေတြ႕ရွိရပါသည္။
လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္ ၀င္ေရာက္လာႏိုင္သည့္ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ကို ဆက္လက္ လက္နက္စြဲကိုင္ တိုက္ခိုက္ေရး အျမင္အေပၚ သေဘာထားကြဲလြဲမႈသည္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ အုပ္စုႏွင့္ အေရးေတာ္ပံုပါတီ၏ ယူနစ္ဂိုဏ္း၀င္ ဂ်ပန္ေခတ္ မဂၤလာဒံုစစ္ေက်ာင္းဆင္း စစ္ဗိုလ္ငယ္မ်ား အၾကားတြင္ ပို၍ထင္ရွားလာခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ေနာင္တြင္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ အမ်ားစုမွာ လက္၀ဲကြန္ျမဴနစ္မ်ား ျဖစ္လာၾက၍ ယူနစ္အုပ္စု၀င္မ်ားမွာ ဆိုရွယ္လစ္ဂိုဏ္းသားမ်ား ျဖစ္လာၾကပါသည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၀ တြင္ ဒုတိယ ပါတီကြန္ဂရက္မွ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ၁၉၄၅ စက္တင္ဘာလ ၁ ရက္တြင္ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီမွ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီအျဖစ္ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ လည္းေကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ မည္သည့္ပါတီတြင္မွ် ပါ၀င္လာျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ စစ္တပ္ဦးေဆာင္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အျဖစ္ ရပ္တည္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သို႔ေသာ္ ၁၉-၈-၄၅ တြင္ ဖြဲ႕စည္းေသာ ဖတပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ တာ၀န္ကိုမူ ကိုယ္ပိုင္ပါတီမရွိဘဲ ရယူထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ထို႔ျပင္ ၄-၉-၄၅ သီဟိုဠ္ကၽြန္း (သီရီလကၤာႏိုင္ငံ) ကႏၵီၿမိဳ႕၌ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို အၿမဲတမ္း ဗမာ့တပ္မေတာ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသည့္အခါ မိမိသည္ တပ္မေတာ္မွ အထြက္ျပ၍ ႏိုင္ငံေရးေလာက ၀င္ရန္ ျပင္ဆင္ထားၿပီးျဖစ္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ယခင္က မိမိပါ၀င္ခဲ့ေသာ အထက္ပါပါတီ ၂ ခုလုံးတြင္ ပါ၀င္ျခင္းမရွိဘဲ ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ တကိုယ္ေတာ္ ရပ္တည္ခဲ့ျခင္းမွာ စာဖတ္သူမ်ား အေတြးနယ္ခ်ဲ႕သင့္ေသာ အေၾကာင္းတရပ္ ျဖစ္လာပါသည္။ ၂၇-၁၀-၄၅ တြင္ စစ္တပ္မွ တရား၀င္ႏႈတ္ထြက္၍ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္သို႔ ၀င္ေရာက္လာေသာ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ ၁-၁၂-၄၅ တြင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ မဟုတ္ေသာ “ျပည့္သူ႕ရဲေဘာ္တပ္ဖြဲ႕”ကို စစ္ေသနာပတိႏွင့္ ဥကၠ႒ေနရာ ရယူဖြဲ႕စည္း ထူေထာင္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရျပန္သည္။ အဆိုပါ ျပည္သူ႕ရဲေဘာ္တပ္ဖြဲ႕ဆိုသည္မွာ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ၀င္ ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားခ်ည္း မဟုတ္၊ ျပည္သူထဲမွ လူသစ္အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိလည္း လက္ခံသည္ဟု သိရသည္။ တပ္ပံုသ႑ာန္ ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး ပါတီလည္း မဟုတ္သျဖင့္ အခ်ိန္မေရြး ဦးေအာင္ဆန္း၏ ကိုယ္ပိုင္တပ္ ျဖစ္လာႏိုင္ေသာ အေျခအေနသည္ လြတ္လပ္ေရး ရခါနီး ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းတြင္ ထင္ရွားေပၚေပါက္ခဲ့သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
ျပည့္သူ႔ရဲေဘာ္အဖြဲ႔သည္ ၀ါဒသေဘာတရားႏွင့္ လုပ္ငန္း လမ္းညႊန္ခ်က္မရွိ ပုဂၢိဳလ္ေရး ကိုးကြယ္မႈ အေပၚ အေျခတည္ ဖြဲ႔ထားသျဖင့္ ေခတ္သစ္အာဏာရွင္ စနစ္တရပ္ ထူေထာင္ဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ ဖြဲ႔စည္းေလေရာ့သလားဟု ထင္မွတ္ရေပသည္။ အထူးသျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ တူရကီ အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးႏွင့္ အာဏာရွင္အျဖစ္ ကမၻာေက်ာ္ခဲ့သူ မူစတာဖါလ္ကီးမား၏ ပံုရိပ္ကိုေဖာ္ဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့ဟန္ရွိသည္ဟု စာေရးသူ ယူဆပါသည္။ ျပည္သူ႕ရဲေဘာ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မရွိေတာ့သည့္အခါ ရဲေဘာ္ျဖဴ၊ ရဲေဘာ္၀ါစသျဖင့္ ျပည္တြင္းစစ္အတြင္း သင္းကြဲလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ား ျဖစ္သြားၾကသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ တရား၀င္ ကိုယ္ပိုင္ပါတီ မရွိဘဲ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ေနရာယူထားၿပီး ကိုယ္ပိုင္တပ္ပံုစံအဖြဲ႕တခုကို ပါတီျပင္ပတြင္ တည္ေထာင္လာေသာ ဦးေအာင္ဆန္း၏ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းကို ၿပိဳင္ဘက္ပါတီျဖစ္ေစ၊ မိတ္ဖက္ပါတီျဖစ္ေစ၊ အားလံုးက ဂရုထားရမည့္ ပုဂၢိဳလ္အေနအထားသို႔ ဦးေအာင္ဆန္း ေရာက္ရွိေနသည္မွာလည္း ဦးေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္ ဖန္တီးေသာ ဦးေအာင္ဆန္း၏ ႏိုင္ငံေရးကံၾကမၼာပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕ျပင္ ရန္သူမိတ္ေဆြအားလံုး ဦးေအာင္ဆန္းအနီးတြင္ ၀ိုင္းရံခြင့္ရွိေနေသာ အေျခအေနထူး တရပ္လည္း အမွန္ပင္ ျဖစ္ေပၚေနခ်ိန္ ျဖစ္ပါသည္။
အလားတူပင္ တရား၀င္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ တပ္မေတာ္အား မိမိႏွင့္ မယားညီအစ္ကိုေတာ္သူ သခင္သန္းထြန္း၏ ကြန္ျမဴနစ္မ်ား လက္ထဲလႊဲအပ္ႏိုင္ၿပီး မိမိက ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး အာဏာကို ကိုင္စြဲလ်က္ အခ်ိန္မေရြး ကိုယ္ပိုင္တပ္ပံုစံ ဖြဲ႕ႏိုင္သည့္ “ျပည့္သူ႕ရဲေဘာ္တပ္ဖြဲ႔” ႀကီးကို ထူေထာင္လာသူ ဦးေအာင္ဆန္းအား လက္နက္ကိုင္တပ္မရွိေသာ အျခားပါတီ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ေခါင္းငံု႔လက္ပိုက္ ၾကည့္ေနရမည့္ အေျခအေန တရပ္ဆီသို႕ ထိုအခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဦးတည္ေနသည္ဟုပင္ သံုးသပ္ႏိုင္ပါသည္။ ဦးေစာက လက္နက္မရွိေသာ ဂဠဳန္တပ္ဖြဲ႕ကို ထူေထာင္ထားသကဲ့သို႕ ေဒါက္တာဘေမာ္ကလည္း သားမက္ဗိုလ္ရန္ႏိုင္ အားကိုးျဖင့္ ေဒါင္းနီတပ္ဖြဲ႔ ထူေထာင္ရန္ ျပင္ဆင္ေနသည္ကိုလည္း ထိုအခ်ိန္တြင္ ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါသည္။
လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ျပည္တြင္းသူပုန္ထေရး တာ၀န္ျဖင့္ လက္နက္ကိုင္ အေတြ႔အႀကံဳ ရွိခဲ့ၿပီး ဂ်ပန္ေခတ္ မဂၤလာဒံု ဗိုလ္သင္တန္းဆင္း ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ကိုယ္ပို္င္တပ္ဖြဲ႕ အသင့္တင့္ရွိလာၿပီျဖစ္ေသာ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီ ဂုိဏ္းသားမ်ားကမူ အာဏာလိုခ်င္၍ ပါတီႏိုင္ငံေရးထဲ ၀င္လာသူမ်ားသာျဖစ္ရာ မိမိတို႔လက္ထဲ လက္နက္ရွိတပ္ ရွိေနၿပီျဖစ္၍ မိမိၿပိဳင္ဘက္ ဦးေအာင္ဆန္းအေပၚ မည္သို႔ သေဘာထားမည္ကို စဥ္းစားၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။
ကဗ်ာဆရာႀကီး ဒဂုန္တာရာက ဦးေအာင္ဆန္းကို အရိုင္းဟု တင္စားခဲ့ပါသည္။ ကိုလိုနီေခတ္ ႏိုင္ငံေရး သမားေဟာင္းႀကီးမ်ားႏွင့္ ႏွီးႏြယ္ေသာ အသိုင္းအ၀ိုင္းကမူ ဦးေအာင္ဆန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ မလိုတမာစိတ္ျဖင့္ ျပင္းထန္ေသာ ေ၀ဖန္သံကိုလည္း စာေရးသူ လူငယ္ဘ၀ကပင္ ၾကားဖူးပါ၏။ စာေရးသူတို႕လူငယ္ဘ၀က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပါးစပ္ေျပာပံုျပင္မ်ားျဖင့္ တင္စား ေျပာေနၾကသည္ကို ႏိုင္ငံေရးသမားေဟာင္း အခ်ိဳ႕က နားခါးဟန္ျဖင့္ “ေအာင္ဆန္းဆိုတာ ေ-ာက္ရမ္း တေစာက္ကန္းေကာင္ပါကြာ၊ အေသေစာလို႕ အာဇာနည္ျဖစ္တာ၊ အာဏာႏိုင္ငံေရး၊ ပါတီႏိုင္ငံေရးနယ္မွာ နည္းနည္းေလးပဲ အသက္ရွည္ခဲ့ရင္ ဒီေကာင္ ႏိုင္ငံေရး ေျမာင္းပုတ္ထဲ ေရာက္သြားမွာ ျမင္ေယာင္ေသးတယ္။ မင္းတို႔လည္း သူ႔အေၾကာင္း အဲဒီက်မွသိမယ္” ဟု ေျပာၾကားသည္ကို ၾကားခဲ့ဖူးပါသည္။ မိမိမေမြးခင္က အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္၍ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ားေျပာသည္ကို မေၾကမလည္ႏွင့္ နားေထာင္ခဲ့ရဖူးသည္။
ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္၏ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းစာအုပ္ ဒုတိယတြဲ စာမ်က္ႏွာ ၃၈၅ တြင္ “ဒဏ္ရာေဟာင္းကို ျပန္ဆြမည့္အစား နာစရာေတြကို ကုစားၾကပါစို႕ ဟု ဦးေန၀င္းက ၁၉၂၀ ျပည့္ႏွစ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား သပိတ္ကို လူငယ္ဘ၀က ဦးေဆာင္ခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားေဟာင္းႀကီးမ်ားအား ဂုဏ္ျပဳသည့္ သပိတ္ေရႊရတုပြဲတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္” အစခ်ီေသာ ရည္ညႊန္းစာမ်က္ႏွာ၌ သပိတ္ေက်ာင္းသားေဟာင္းႀကီး ဦးဘေဘႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေၾကာင္းကို ဖတ္ရႈရေသာအခါ ႏိုင္ငံေရးသံေ၀ဂ ယူစရာ၊ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ကို မွတ္သားလာမိပါသည္။ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္စဥ္က အေရးပါေသာ အခန္းက႑မွ အကူအညီေပးခဲ့ရသူ ဘႀကီးဘေဘ တေယာက္ ၁၇-၁-၄၇ တြင္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး သူ႔အခန္းက႑ ကုန္ဆံုးေသာအခါ ၁၉၄၇ ေမလထဲတြင္ ကုန္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္မွ ဦးေအာင္ဆန္း၏ အလုပ္ထုတ္ျခင္း ခံလိုက္ရသည္။ ထိုေနရာတြင္ အစားထိုးဖို႔ လူတေယာက္ ေနရာအႏွံရွာေဖြခဲ့ရာ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ ၄င္း၏ဇာတိ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕မွ ေက်ာင္းဆရာ လုပ္ေနေသာ သူ၏အစ္ကို ဦးဘ၀င္းအား ေတြ႕ခဲ့သည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ အစိုးရ၀န္ႀကီးမ်ားမွ သူ႔အစ္ကိုကို ခန္႔ဖို႔ ဦးေအာင္ဆန္းအား ၀ိုင္း၀န္း အႀကံေပးတိုက္တြန္း ခဲ့ပံုရသည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ မိသားစုအတြင္း ရာထူးေပးသည့္ အေလ့အထသည္ မရည္ရြယ္ဘဲ စတင္လာခဲ့သည္ဟု ဆိုရေပမည္ဟု ေဖာ္ညႊန္းထားသည္ကို ဖတ္ရႈရသည္။ ေအာင္ဆန္းကို ပါတီႏိုင္ငံေရး၊ အာဏာႏိုင္ငံေရး နယ္ပယ္မွာ နည္းနည္းေလးပဲ အသက္ရွည္ရွည္ေနလိုက္ရင္ မင္းတို႕ သူ႔အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာသူမ်ား ဘာကိုရည္ညႊန္းေၾကာင္း စာေရးသူ သေဘာေပါက္ပါသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏အစ္ကို ဦးဘ၀င္းသည္ ကုန္သြယ္ေရး၀န္ႀကီး စားပြဲတြင္ ၂ လခန္႔သာ ထိုင္လိုက္ရၿပီး ၁၉-၇-၄၇ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္အတူ လုပ္ႀကံခံရရွာသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦးဘ၀င္းတို႕ က်ဆံုးရာ မိခင္ႀကီး ေဒၚစု နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕မွ ရန္ကုန္သို႔ လုိက္လာခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေလာင္းေဘးတြင္ “ေအာင္ဆန္း … ငါ့သားႀကီး ဘ၀င္းကို ရန္ကုန္ကိုေခၚၿပီး သတ္တာ နင္ပဲ” ဟု အေမစုသည္ ရင္ထုမနာ ငိုေၾကြးေျပာဆိုခ့ဲသည္ဟု တဆင့္စကား မွတ္သားဖူးပါသည္။ ၁၀-၅-၄၇ ေန႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကုိယ္တိုင္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္၍ အလုပ္ထုတ္ပစ္ျခင္းခံရေသာ ကုန္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ဘႀကီးဘေဘ တေယာက္ မိမိထိုင္ရမည့္ ကုလားထိုင္တြင္ ထိုင္လ်က္ မိမိကိုယ္စား အသတ္ခံသြားရေသာ ဦးဘ၀င္းႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ညီအစ္ကို၏ ကံၾကမၼာသည္ မိမိဘ၀ႏွင့္ မည္သုိ႕ဆက္စပ္ပံုကို စဥ္းစားရင္း ၀မ္းနည္းေနမည္လား၊ ၀မ္းသာေနမည္လားဆိုသည္မွာ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းလွပါ၏။
ဦးေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္လည္း မိမိသည္ ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ လူမုန္းမ်ားေနသည္ဟု ခံစားရၿပီး ၾကာၾကာခံေတာ့မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ေနာက္ထပ္ ၁၈ လထက္ ပိုေနရဖို႕ တြက္မထားပါဘူး ဟု ၁၉၄၆ ႏွစ္ဦးပိုင္းတြင္ ထိုအခ်ိန္က ဘုရင္ခံျဖစ္ေသာ ဆာရဂ်ီနယ္ေဒၚမန္စမစ္အား ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ေျပာခဲ့ေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဘယ္သူသတ္သလဲ စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၁၅၆ တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ထိုစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၁၅၅ တြင္ ဦးေအာင္ဆန္း လုပ္ႀကံျခင္း မခံရမီကပင္ ျမန္မာမ်ိ္ဳးခ်စ္မ်ား၏ စစ္အတြင္း ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေသာ ေဒါက္တာဘေမာ္က “ေသနတ္ကိုးကြယ္မႈဟာ အစြဲအလမ္းႀကီးေနတဲ့ အရာကို ကိုးကြယ္သလို ျဖစ္လာတယ္။ ဂ်ပန္ေတြဆီက ျမန္မာေတြ ႏွစ္ခ်က္ေလ့လာခဲ့ရတယ္။ လူစုလူေ၀း အစည္းအရံုးကို အေျခခံတဲ့ေခါင္းေဆာင္မႈနည္း အတတ္ပညာနဲ႔ လက္နက္တပ္ဆင္ထားသူမ်ားရဲ႕ အာဏာနဲ႔ တင့္တယ္မႈျဖစ္တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ကို ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမွာက္ပြဲေတြက ဆံုးျဖတ္မွာမဟုတ္ဘဲ ေသနတ္က ဆံုးျဖတ္မွာ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ လိုအပ္တာက ႏိုင္မယ့္ဘက္က စ,မိဖို႔နဲ႔ ေသနတ္ေတြ အေျမာက္အမ်ားရွိဖို႕ပဲ” ဟု မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ဖူးသည္ကို ထုတ္ႏႈတ္ေရးသားထားျပီး “ေဒါက္တာဘေမာ္၏ အေကာင္း မျမင္ေသာ ႀကိဳတင္နိမိတ္ဖတ္မႈသည္ ဦးေစာႏွင့္ တကယ္လက္ေတြ႕ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ နန္းစဥ္မကိုဋ္ကို အရယူ နန္းတက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ၿပိဳင္ဘက္ဟူသမွ်ကို လံုးဝဥႆံု ရွင္းပစ္သည့္ သုတ္သင္ေရးကို ျမန္မာအာဏာရူးမ်ား ယေန႔တိုင္ က်င့္သံုးလ်က္ ရွိသည္” ဟု ေရးသား ေဖာ္ျပထားပါသည္။
Share this article :

တပ္မဟာ(၅)-တပ္ရင္း(၁၀၂) သတင္း

Labels

{[['']]}

၆ လအတြင္း တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ အစိုးရတပ္မွ ၁၇၀ ေက်ာ္ေသ T.N.L.A ထုတ္ျပန္ ,တိုက္ပြဲသတင္း

၆ လအတြင္း တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ အစိုးရတပ္မွ ၁၇၀ ေက်ာ္ေသ T.N.L.A ထုတ္ျပန္

 (rating: 0 | 0 votes | 0 views)


၆ လအတြင္း တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ အစိုးရတပ္မွ ၁၇၀ ေက်ာ္ေသ T.N.L.A ထုတ္ျပန္
သၽွမ္းသံေတာ္ဆင့္
ဂ်ဴလိုင္လ ၁၈ ရက္ ၂၀၁၄

၂၀၁၄ ၏ ၆ လတာကာလအတြင္း တအာန္း (ပေလာင္) တပ္မေတာ္ T.N.L.A ႏွင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တို႔ တိုက္ပြဲအႀကိမ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး အစိုးရဘက္မွ စစ္ေၾကာင္းမွူး အရာရွိမ်ား အပါအဝင္ ၁၇၀ ေက်ာ္ ေသဆုံးကာ ၁၀၀ ေက်ာ္ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည္ဟု T.N.L.A ဗဟိုေကာ္မတီ ၆ လပတ္အစည္းအေဝးမွ ေၾကျငာခ်က္တေစာင္ထုတ္ျပန္လိုက္ပါသည္။
အဆိုပါေၾကျငာခ်က္တြင္ အခ်က္ ၅ ခ်က္ ပါရွိပါသည္။
တအာန္းတပ္မေတာ္အေျခစိုက္လွုပ္ရွားရာ သၽွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ေက်ာက္မဲ၊ သီေပါ ၊ မိုးကုတ္၊ မိုးမိတ္၊ နမ့္ဆန္၊ မန္တုံ၊ နမၼတူ၊ ကြတ္ခိုင္၊ နမ့္ခမ္း၊ မူဆယ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ ထိပ္တိုက္တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြါးခဲ့မွုမ်ားတြင္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဘက္မွ ၁၇၈ ဦးေသဆုံးၿပီး တအာန္း တပ္မေတာ္မွ က်ဆုံးဒဏ္ရာရ ၂၀ ေက်ာ္ရွိေၾကာင္း ေၾကျငာခ်က္တြင္ေဖာ္ျပထားသည္။
အဆိုပါေဒသတြင္ အားျဖည့္လွုပ္ရွားကာ တအာန္းတပ္မေတာ္ႏွင့္တိုက္ပြဲျဖစ္ပြါးေသာ အစိုးရ တပ္မ ေတာ္မွာ စကခ (၁)၊ စကခ(၁၆)၊ ကြတ္ခိုင္- ဒစက၊ ေလာက္ကိုင္- ဒစက လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္းမ်ား အျပင္ (၁၁)၊ (၅၅)၊ (၇၇)၊ (၈၈)၊ (၉၉) အစရွိ တပ္မမ်ား၏လက္ေအာက္ခံတပ္ရင္းမ်ား စုစုေပါင္း တပ္ရင္း (၆၀) ေက်ာ္ ရွိသည္ဟု လည္းဆိုပါသည္။
ပေလာင္ျပည္နယ္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး P.S.L.F/ တအာန္းအမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ T.N.L.A ၏ ၆ လပတ္အစည္းအေဝးကို တပ္ဦး၏ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္႐ုံးတြင္ ဂ်ဴလိုင္လ ၁၂ ရက္မွ ၁၅ ရက္အထိ က်င္းပခဲ့ပါသည္။ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္မ်ား အရာရွိေကဒါတပ္သားႏွင့္ဖိတ္ၾကားထားသူမ်ား ၄၀ နီးပါးတက္ေရာက္ၿပီး နိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ျပန္လည္သုံးသပ္ျခင္း၊ လုပ္ငန္း ဌာနမ်ား၊ စစ္ဦးစီးတပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕မ်ား ျပင္ဆင္တိုးခ်ဲ႕ျခင္း၊ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားခ်မွတ္ျခင္းတို႔ေဆြးေႏြး နိုင္ခဲ့သည္ဟုသိရပါသည္။
တအာန္းအမ်ိဳးသားတပ္မေတာ္သည္ အပစ္ရပ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးရန္အတြက္ အစိုးရႏွင့္အလြတ္သေဘာ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြ႕ဆုံခဲ့ေသာ္လည္း သေဘာတူညီခ်က္တစုံတရာ မရရွိေသးေပ။
{[['']]}

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ ဒုတိယေန႔ သေဘာတူညီမႈမရဘဲ ၿပီးဆုံး,သတင္း


ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ ဒုတိယေန႔ သေဘာတူညီမႈမရဘဲ ၿပီးဆုံး

17.08.2014 07:02

တႏုိင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္မူၾကမ္း အၿပီးသတ္ေရးဆြဲႏုိင္ဖို႔အတြက္ ဒုတိယေျမာက္ေန႔အျဖစ္ အစိုးရနဲ႔ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔တို႔ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကေပမဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ အျပည့္အ၀ မရေသးဘဲ ေဆြးေႏြးပြဲကို ရက္ထပ္တိုးလိုက္ ရပါတယ္။ ၂ ရက္ၾကာ က်င္းပဖို႔ စီစဥ္ထားခဲ့တဲ့ ဒီေဆြးေႏြးပဲြမွာ မေန႔က တပ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အဓိကထား ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ဘယ္အပိုင္းေတြမွာ သေဘာတူညီမႈေတြ မရေသးတာလဲဆိုတာကို မနႏၵာခ်မ္းက ဆက္သြယ္ေမးျမန္း တင္ျပထားပါတယ္။

အစိုးရရဲ႕ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီ UPWC နဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ညိႇႏိႈင္းေရးအဖြဲ႔ NCCT တို႔ဟာ တႏုိင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ ဒုတိယမူၾကမ္းထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ တပ္ပိုင္းဆုိင္ရာကိစၥေတြနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆုိင္ရာ ကိစၥရပ္ေတြကို ဒုတိယေျမာက္ေန႔ျဖစ္တဲ့ စေနေန႔က ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါ တယ္။ မေန႔က ေဆြးေႏြးပြဲအၿပီး ျပဳလုပ္တဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာေတာ့ - စာခ်ဳပ္မူၾကမ္းမွာ ပါ၀င္တဲ့ အခန္း ၇ ခန္းထဲက အခန္း ၄ ခန္းကို သေဘာတူထားၿပီျဖစ္ၿပီး၊ က်န္ ၃ ခန္းကိုေတာ့ ဒီကေန႔မွာ ဆက္လက္သြားမွာျဖစ္တယ္လို႔ NCCT အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ ပဒိုေစာကြယ္ထူး၀င္း က ေျပာပါ တယ္။

“အထူးသျဖင့္ စစ္ဘက္ဆုိင္ရာကိစၥေတြကို၊ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုင္ရာကိစၥနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးခုိင္မာေအာင္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ အခန္းေတြကို က်ေနာ္တုိ႔ ၿပီးသြားပါတယ္။ က်န္တဲ့အခ်က္ေတြ အခန္း ၅ ရယ္၊ ၆ ရယ္၊ ၇ ရယ္ကိုက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ မနက္ျဖန္ ဆက္ၿပီး ေဆြးေႏြးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။”

ဒီကေန႔ ၾသဂုတ္လ ၁၇ ရက္ေန႔မွာ ဆက္ေဆြးေႏြးသြားမယ့္ အခန္း ၅၊ ၆၊ ၇ ကေတာ့ - လူ႔အခြင့္အေရးျပႆနာ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးနဲ႔ ဒုကၡသည္ေတြ ျပန္လည္ ေနရာခ်ထားေရး ကိစၥရပ္ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ MPC ျမန္မာၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာမွ အႀကီးတန္းအႀကံေပး ဦးလွေမာင္ေရႊကေတာ့ - က်န္ေနတဲ့ ဒီအခန္း ၃ ခန္းထဲက အဓိကေဆြးေႏြးသြားရမွာ အခန္း ၁ ခန္းေလာက္ပဲရွိတာမို႔ ၃ ရက္တာ ေဆြးေႏြးပြဲ ၿပီးရင္ေတာ့ စာခ်ဳပ္မူၾကမ္းကို အၿပီးသတ္ႏုိင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ေျပာဆိုသြားခဲ့ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ တက္ေရာက္ေနတဲ့ ကရင္ျပည္နယ္ ဖာပြန္ၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္မွ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေစာသိန္းျမေအာင္ကလည္း ဒီေဆြးေႏြးပြဲနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သူ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို အခုလို ေျပာခဲ့ပါတယ္။

“ေနာက္ဆံုး ညိႇႏိႈင္းတဲ့ပြဲလို႔ အဘတို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ဟာေလးေတြက်ေတာ့လည္း နည္းနည္းပါးပါး ဟာခ်က္ လုိအပ္ခ်က္က ရွိရင္လည္း နည္းနည္းပါးပါးပါပဲ။”

ဒါ့အျပင္ ဦးလွေမာင္ေရႊကလည္း တႏုိင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ ဒုတိယမူၾကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏွစ္ဘက္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အၾကား ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ညိႇႏိႈင္းႏုိင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာဆုိခဲ့ပါတယ္။

ဒီ ၃ ရက္တာ ေဆြးေႏြးပြဲ ၿပီးျပတ္သြားရင္ေတာ့ ၾသဂုတ္လ ၁၈ ရက္ တနလၤာေန႔က်ရင္ေတာ့ အစိုးရ၊ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြအၾကား သံုးပြင့္ဆုိင္ ေဆြးေႏြးပြဲကို အလြတ္သေဘာ ျပဳလုပ္သြားဖို႔ရွိတယ္လို႔

“၁၈ ရက္ေန႔မွာ ဖိတ္ၾကားထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အားလံုးေပါင္း စုစုေပါင္း ၃၄ ပါတီက လူေတြ၊ ေနာက္ ဆရာဦးကြယ္ထူး၀င္းတို႔ဆီက NCCT က ေခါင္းေဆာင္ေတြတက္မယ္၊ ေနာက္ က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီက ေခါင္းေဆာင္ေတြ တက္ၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးပြဲ က်ေနာ္တို႔ လုပ္ပါမယ္။”

ရန္ကုန္က ျမန္မာၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာမွာ ၃ ရက္ၾကာက်င္းပတဲ့ ဒီ တႏုိင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆုိင္ရာ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ ဒုတိယမူၾကမ္း အၿပီးသတ္ေရးဆြဲေရး ေဆြးေႏြးပြဲ ပထမေန႔ကေတာ့ - တုိင္းရင္းသားေတြဘက္က ေတာင္းဆုိတဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး ဆိုတဲ့ စကားလံုးအသံုးအႏႈန္းကို အစိုးရဘက္က လိုက္ေလ်ာခဲ့ၿပီး၊ ဖက္ဒရယ္ တပ္မေတာ္ ဖြဲ႔စည္းေရးနဲ႔ဆုိင္တဲ့အပိုင္းကိုေတာ့ ဒီမူၾကမ္းမွာ မထည့္သြင္းဘဲ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြက်မွ ထည့္သြင္းဖို႔ ႏွစ္ဘက္ သေဘာတူခဲ့တာေၾကာင့္ ညိႇႏိႈင္းဖို႔ ခက္ခဲေနတဲ့အပိုင္းကို ေက်ာ္လႊားႏုိင္ခဲ့တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ဘက္ကိုယ္စားလွယ္ေတြအေနနဲ႔ အခုေဆြးေႏြးပြဲကေန ရလာမယ့္ ရလဒ္ေတြကို သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ေတြဆီ တင္ျပၾကရဦးမွာလည္းျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာအစိုးရဘက္ကေတာ့ လာမယ့္လအတြင္း တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ တႏုိင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ ေရးထုိးၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ႏုိင္ငံေရးေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲႀကီးကို က်င္းပႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္ရွင္။
{[['']]}

အပစ္ရပ္ေရး ဆက္ေဆြးေႏြးဖို႔ လိုအပ္,သတင္း

အပစ္ရပ္ေရး ဆက္ေဆြးေႏြးဖို႔ လိုအပ္

သိဂႌထုိက္တ
17.08.2014 23:06

တႏုိင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးမႈအတြင္း အစိုးရဘက္က ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ဆိုတာကို မူအားျဖင့္ သေဘာတူလိုက္ေပမယ့္လည္း အပစ္ရပ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ မစခင္ ၾကားကာလအတြင္း တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္အေပၚမွာေတာ့ အစိုးရဘက္က သေဘာမတူေသးပါဘူး။ ဒီအခ်က္အပါအ၀င္ အေရးႀကီးအခ်က္ ၃ ခုကိုေတာ့ စက္တင္ဘာလမွာ ဆက္ၿပီး ေဆြးေႏြးဖို႔ ႏွစ္ဘက္ သေဘာတူညီခဲ့ၾကပါတယ္။ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ဒုတိယ မူၾကမ္းကို ၃ရက္ၾကာ ေဆြးေႏြးအၿပီး ဒီကေန႔ တနဂၤေႏြေန႔မွာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ဘက္က အခုလို ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေသးစိတ္ကိုေတာ့ မသိဂႌထိုက္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။

တႏုိင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထိုးႏုိင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈေတြ မစတင္ႏုိင္ခင္အခ်ိန္မွာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ တပ္ေတြရဲ႕ ရပ္တည္မႈအခန္း႑၊ ေနာက္ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြ ဘယ္အခန္းက႑ကေန ပါ၀င္မလဲဆိုတာနဲ႔ တႏိုင္ငံလံုး အတုိင္းအတာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးမွာ ဘယ္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ေတြ ပါ၀င္မလဲဆိုတာေတြကို အစိုးရနဲ႔ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ႕ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုင္ရာ ညႇိႏိႈင္းေရးအဖြဲ႔ NCCT တို႔ၾကားမွာ သေဘာတူညီမႈမရေသးတဲ့အေၾကာင္း NCCT ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ႏုိင္ဟံသာက ေျပာပါတယ္။

“အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္ သံုးခ်က္ က်န္ပါေသးတယ္။ အဲဒီ အခ်က္သံုးခ်က္ကေတာ့ တစ္-အခ်က္ကေတာ့ ၾကားကာလမွာ ဘယ္လို ရပ္တည္ေနထိုင္သြားမယ္ ဆိုတဲ့ဟာ၊ ၾကားကာလမွာ ဘယ္လို ေနထုိင္ ရပ္တည္သြားမယ္ဆိုတဲ့ အပိုင္းေတြ၊ ဘာေတြ လုပ္ေဆာင္သြားမယ္ဆိုတဲ့အပိုင္းေတြ။ အဲဒီမွာ အစီအစဥ္က မက်ေသးဘူး။ အဲဒါက တခ်က္။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပဲြမွာ ဘယ္အုပ္စုက ပါဝင္မလဲ၊ အုပ္စု ဘယ္အုပ္စုစီ တက္ေရာက္ႏုိင္မလဲဆိုတဲ့ဟာမွာလည္း အျမင္ မတူညီေသးဘူး။ ေနာက္ တခ်က္က်န္ပါေသးတယ္။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ တျပည္လံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထိုးတဲ့ေနရာမွာ အဖဲြ႔ ဘယ္ႏွစ္ဖဲြ႔ ပါဝင္မလဲ ဆိုတဲ့ဟာေလ၊

“အဓိကအားျဖင့္ကေတာ့ အန္ကယ္လ္တို႔ရဲ႕ NCCT အဖဲြ႔ဝင္ေတြထဲ တခ်ဳိ႕အဖဲြ႔ကို အစိုးရဘက္က ေလာေလာဆယ္အားျဖင့္ အသိအမွတ္ျပဳမထားဘူး၊ အသိအမွတ္မျပဳေတာ့ သူတို႔အေနနဲ႔ တႏိုင္ငံလံုး အတုိင္းအတာနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထိုးတဲ့ေနရာမွာ သူတို႔ မပါဝင္ဘူးဆိုရင္ သူတို႔အေပၚမွာ ဘယ္လို သေဘာထားမလဲေပါ့။ အဲဒါ သူတို႔ မရွင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။”

တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးအတြက္ သေဘာမတူႏိုင္ေသးတဲ့အခ်က္ေတြ က်န္ရွိေနေသးတာမို႔ ႏွစ္ဘက္တို႔ အႀကိတ္အနယ္ ေဆြးေႏြးရဦးမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားရဲ႕ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုင္ရာ ညႇိႏိႈင္းေရးအဖြဲ႔ (NCCT) ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ႏုိင္ဟံသာက ေျပာဆိုလိုက္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြကိုေတာ့ လာမယ့္ စက္တင္ဘာလမွာ ႏွစ္ဘက္အၾကား ဆက္ၿပီး ေဆြးေႏြးၾကဖို႔လည္း သေဘာတူ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီ ၃ ရက္ၾကာ ေဆြးေႏြးပြဲအတြင္းမွာ အစိုးရဘက္က တိုင္းရင္းသာတို႔ရဲ႕အဓိက လိုလားခ်က္ျဖစ္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဆိုတာကို မူအားျဖင့္ သေဘာတူလိုက္တာပါ။ ဖယ္ဒရယ္မူကို အေျခခံတဲ့ ျပည္ေထာင္စုကုိ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြကေန ရလာတဲ့အေျဖေတြနဲ႔ ေဖာ္ထုတ္ဖို႔လို႔ အစိုးရဘက္က ေဖာ္ျပတဲ့အေၾကာင္း NCCT ေခါင္းေဆာင္ ႏုိင္ဟံသာက ေျပာဆိုပါတယ္။

“ဒီမိုကေရစီေရး၊ အမ်ဳိးသားတန္းတူေရး၊ ကိုယ္ပိုင္ ျပဌာန္းခြင့္ရွိတဲ့ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ဖို႔ဆိုတဲ့ ဟာကိုလည္း တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ လက္ခံလိုက္တယ္ေလ။ လက္ခံတဲ့ပံုစံကေတာ့ သူတို႔ဘက္က ေရးတဲ့ပံုစံက ဒီလိုပါ။ ဖက္ဒရယ္မူအေပၚမွာအေျခခံတဲ့ ျပည္ေထာင္စုကို၊ ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပဲြက ရလာတဲ့အေျဖမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ဆိုၿပီးေတာ့၊ ျပည္ေထာင္ တည္ေထာင္ဖို႔ ဆိုၿပီးေတာ့- အဲဒီလို သေဘာထား ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အေရးအႀကီးဆုံးပါ။”

ျမန္မာအစိုးရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔နဲ႔ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြရဲ႕ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုင္ရာ ညႇိႏိႈင္းေရးအဖြဲ႔ NCCT တို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာက ၃ ရက္တာ ေဆြးေႏြးပြဲအတြင္းမွာေတာ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲခ်ိန္ကာလအတြင္း ႏွစ္ဘက္တပ္ ေနရာခ်ထားေရး၊ တပ္ေတြ လိုက္နာရမယ့္က်င့္၀တ္၊ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ခိုင္မာေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္ေရး စတာေတြကိုလည္း သေဘာတူႏုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၾသဂုတ္လ ၁၈ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ျမန္မာအစိုးရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြနဲ႔ နုိင္ငံေရးပါတီတို႔ၾကား အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ေနာက္ပိုင္း ကိစၥေတြကို အလြတ္သေဘာ ေဆြးေႏြးၾကဖို႔လည္း ရွိေနပါတယ္။
{[['']]}

မေျဖရွင္းႏုိင္ေသးတဲ့ ျမန္မာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ,ေဆာင္းပါး

မေျဖရွင္းႏုိင္ေသးတဲ့ ျမန္မာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး

ဦးေက်ာ္ဇံသာ


ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာ သံုးသပ္ခ်က္အစီအစဥ္မွာ မၾကာေသးမွီက ၿပီးဆံုးသြားတဲ့ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြ၊ ပါတီစံု ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ အစိုးရကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေတြ႔ဆံုတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအလားအလာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အားတက္သေရာ သေဘာတူညီခ်က္ေတြ ရရွိခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ လက္ေတြ႔ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အားတက္စရာေတြလား။ မွားယြင္းတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလား ဆိုတာကို သိရွိနိုင္ဖို႔ တုိင္းရင္းသားအင္အားစုေတြရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ႏုိင္ဟံသာနဲ႔ ဦးေက်ာ္ဇံသာ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ တင္ျပထားပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆရာတုိ႔ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရရဲ ႔ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးတဲ့ပြဲဟာ ဒီတႀကိမ္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားတဲ့အသံေတြ ၾကားရပါတယ္။ ဆရာတို႔ဖက္က ဘယ္ေလာက္အထိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြ ရရွိခဲ့ပါသလဲ။ အတိအက်အားျဖင့္ ဘာရရွိခဲ့ပါသလဲ။

င္ဟံသာ ။ ။ အဓိကအားျဖင့္ေတာ့ တဖက္ကလည္း က်ေနာ္တုိ႔လည္း လိုက္ေလ်ာပါတယ္။ တဖက္ကလည္း က်ေနာ္တုိ႔ လိုခ်င္တာ ရပါတယ္။ အဓိက အေရးႀကီးတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကေတာ့ အစိုးရဖက္က လုိလားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရး၊ တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညႊတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တန္႔ခိုင္ၿမဲေရးဆိုတဲ့ အေရး (၃) ပါး အပါအဝင္။ ေနာက္ လြတ္လပ္ေရး၊ တန္တူေရး နဲ႔ တရားမွ်တေရးဆိုတဲ့ ေလာကပါလတရား - အဲဒါကေတာ့ အစိုးရဖက္က လိုလားတာ။ ေနာက္ က်ေနာ္တုိ႔ လိုလားတာကေတာ့ ဒီမုိကေရစီေရး၊ အမ်ဳိးသားတန္တူေရး နဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ရွိေသာ ဖယ္ဒရယ္မူကို အေျခခံတဲ့ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္ေရး - အဲဒါေတြကို လာမယ့္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမွာ ရရွိတဲ့ နားလည္းမႈနဲ႔ သေဘာတူညီမႈနဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္သြားဖို႔ ဆိုတဲ့ဟာ။ အဲဒီလို သေဘာတူညီမႈကိုေတာ့ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါက အေရးႀကီးဆံုးပါပဲ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆရာတုိ႔ဖက္က လုိလားတဲ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ အမ်ဳိးသားတန္တူေရးနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ အျပည့္အဝရွိေသာ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ထူေထာင္ေရး။ ဒီကိစၥကို သူတုိ႔ဖက္က လိုက္ေလ်ာမယ္ ေျပာတာလား။ ဒီကိစၥကို ေဆြးေႏြးမယ္လို႔ ေျပာတာလား၊ ဒီကိစၥကို လက္ခံေဆြးေႏြးဖို႔လုိ႔ ေျပာတာလား။

ႏိုင္ဟံသာ ။ ။ ဒီလိုပါ အဲဒီမူကို လာမယ့္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမွာ အေသးစိတ္ ေဆြးေႏြးမွာပါ။ ဒါကို ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့ ဒီမူကို ဦးတည္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲကို တက္မယ္။ သေဘာကေတာ့ ဒီမူကိုလည္း လက္ခံတာေပါ့။ တဖက္ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း သူတို႔ဖက္က အဆုိျပဳတဲ့ အေရး (၃) ပါးနဲ႔ ေလာကပါလတရား (၃) ပါးကို က်ေနာ္တုိ႔လည္း လက္ခံလိုက္တယ္။ တဖက္က က်ေနာ္တုိ႔ဖက္က အဆုိျပဳတဲ့ ဒီမုိကေရစီေရး၊ အမ်ဳိးသားတန္တူေရးနဲ႔ ကုိယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ရွိေသာ ဖယ္ဒရယ္ဟန္မူကို အေျခခံတဲ့ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္ေရး၊ ဒါကိုလည္း သူတို႔ လက္ခံလိုက္တယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ က်ေနာ္က အဲဒါကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိခ်င္လို႔ပါ။ အဲဒါကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးမယ္လို႔ လက္ခံတာလား။ သို႔တည္းမဟုတ္ အဲဒါကို လက္ခံေဆြးေႏြးမယ္ဆိုတာလား ဆိုတာကို ကြဲကြဲျပားျပား။

ႏိုင္ဟံသာ ။ ။ ဒီလုိပါ အဲဒီမူကို ဦးတည္တဲ့ ေဆြးေႏြးမႈအေနနဲ႔ လုပ္မယ္။ ဒါကေတာ့ အေသးစိတ္ကေတာ့ လာမယ့္ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ လာမယ္။ ဒါေပမဲ့ လာမယ့္ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ အဲဒီကိစၥေတြကို ေဆြးေႏြးမယ္။ အဲဒါကို ဦးတည္တဲ့ ေဆြးေႏြးမႈေတြကို ေဆြးေႏြးမွာေပါ့။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခုက အဲဒီဖက္ကဆိုတဲ့ေနရာမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာဝန္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ အစိုးရပိုင္းက ေျပာသလား။ သို႔တည္မဟုတ္ တပ္မေတာ္ပိုင္းက သေဘာထားေကာ ပါပါသလား။ အဲဒီအထဲမွာ။

ႏိုင္ဟံသာ ။ ။ အဲဒါ (၃) ဖြဲ႔စလံုး ပါပါတယ္။ အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္ နဲ႔ တပ္မေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၉၃) ဖက္စလံုး ပါပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုေတာ့ တခ်ဳ ိ႔က ယူဆေနၾကတယ္။ ဒီကိစၥဟာ လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ တကယ္မေပၚေသးဘဲနဲ႔ ဒါဟာ တကယ္ျဖစ္လာေတာ့မယ္ ပံုစံမ်ဳိး false hope မွားယြင္းတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေပးၿပီးေတာ့ အစိုးရက နံမည္ေကာင္းရေအာင္ လုပ္ေနေလသလားဆိုၿပီး သံသယရွိတဲ့ လူတခ်ဳိ ႔လည္း ရွိပါတယ္။ သူတို႔အတြက္ သံသယရွင္းေအာင္ ဆရာႏိုင္ဟံသာအေနနဲ႔ ဘာမ်ား ေျပာျပခ်င္ပါသလဲ။

ႏိုင္ဟံသာ ။ ။ ဒါလဲ ဥပမာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ ဒါကို ဦးတည္ၿပီးေတာ့မွ အေကာင္အထည္ေပၚလာႏုိင္ဖို႔ လာမယ့္ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုေတာ့ ဒါကေတာ့ အနည္းနဲ႔အမ်ားကေတာ့ ဒါကို မူအရ လက္ခံလိုက္တာေပါ့။ အေသးစိတ္ကေတာ့ ေဆြးေႏြးရမွာေပါ့။ အဲဒီ မူအရကလည္း တဖက္ကေျပာမယ္ဆိုရင္ အရင္က လံုးဝမရွိခဲ့တဲ့မူပါ။ သူတုိ႔ဖက္က လံုးဝလက္မခံဘူး။ အရင္က ဖယ္ဒရယ္ကိုလည္း လက္မခံဘူး။ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ကိုလည္း သူတုိ႔ကေတာ့ ဥပေဒနဲ႔ၿငိေနတယ္ ဘာညာ ျဖစ္ေနပါေသးတယ္။ အခုကေတာ့ ေက်ာ္သြားႏိုင္ၿပီေပါ့ေလ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဖယ္ဒရယ္ဆိုတဲ့စကားကိုလည္း တရားဝင္ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း သံုးလာၿပီေပါ။

ႏိုင္ဟံသာ ။ ။ ဟုတ္တယ္ ဖယ္ဒရယ္မူကို ဦးတည္ေသာ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္ေရးဆိုၿပီး အဲဒီလုိ သံုးပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခါ တုိင္းရင္းသားေတြဖက္က ဖယ္ဒရယ္တပ္မေတာ္ ထူေထာင္ေရးဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းကလိုလည္း ေျပာခဲ့တာ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ ဟိုတုန္းက လြတ္လပ္ေရးယူခါစ ဖြဲ႔စည္းခဲ့သလိုပဲ ျပည္နယ္ (၇) ခုနဲ႔ ဗမာအပါအဝင္ (၈) စသျဖင့္ အဲဒါမ်ဳိးထားမယ္ဆိုတဲ့ စဥ္းစားခ်က္ေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘာမ်ား ေျပာခဲ့ၾကပါသလဲ။

ႏိုင္ဟံသာ ။ ။ ဒါေတြကေတာ့ မေျပာေသးပါဘူး။ တကယ္တမ္း ေဆြးေႏြးတဲ့အခါၾကရင္ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဆိုတာ ႏုိင္ငံတခုနဲ႔တခု မတူဘူးေလ။ အဲဒါေတြကို ဘယ္ပံုစံ အတိအက်ရယ္လို႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ သူ႔ႏႈန္းနဲ႔သူေပါ့။ အရင့္အမာ၊ အေပ်ာ့နဲ႔အမာ ဆိုသလိုေပါ့။ ကြဲျပားမႈေတာ့ ရွိမွာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ က်ေနာ္ ေစာေစာကေျပာတဲ့ အခ်က္ေတြကေတာ့ ဒီဖက္က သိပ္ၿပီးေတာ့ တင္းတင္းမာမာ သေဘာထား ေတာင္းဆိုရမယ့္အခ်က္လို႔ ရမယ္ဆိုရင္လည္း ရမယ္ထင္ပါတယ္။ အေပ်ာ့ေျပာင္းဆံုး ဟိုဖက္က လိုက္ေလ်ာႏိုင္တဲ့ အေျခအေနကို က်ေနာ္ စဥ္းစားမိတာတစ္ခုက အခုလက္ရွိ ဖြဲ႔စည္းပံုထဲမွာလည္း ဖယ္ဒရယ္အသြင္ကိုေဆာင္ေနတာပဲ။ ဒီေနရာမွာ ဇယားခြဲျခားတဲ့ေနရာမွာ ျပည္နယ္မ်ား လူမ်ဳိးစုမ်ားရဲ ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ ရပိုင္ခြင့္ေတြကို ပိုေပးလုိက္ရင္ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ေစာဒကတစ္ခုလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒါ အေပ်ာ့ေျပာင္းဆံုး ဟိုဖက္က လိုက္ေလ်ာမယ့္ အေျခအေန။ ဒီလို အေပ်ာ့ေျပာင္းဆံုး လုိက္ေလ်ာမယ့္ အေျခအေနပဲ ျဖစ္ႏုိင္သလား။ ဆရာတုိ႔ ပိုၿပီးလိုခ်င္တဲ့ ေစာေစာက ေျပာထားတဲ့ ျပည္နယ္ေတြျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းေရးအထိ ျဖစ္လာႏုိင္သလားဆိုတာကို ဆရာ ဘယ္လို ေတြးမိပါသလဲ။

ႏိုင္ဟံသာ ။ ။ ဒါကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ျဖစ္လာမလဲေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ တစ္ခုေတာ့ နည္းနည္း ရွင္းလာပါတယ္လို႔ေတာ့ က်ေနာ္ ျမင္ပါတယ္။ တဖက္က ဒီမုိကေရစီေရး၊ အမ်ဳိးသားတန္တူေရး၊ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ဒါေတြက ဖယ္ဒရယ္က နံမည္ခံရံုေလာက္ လက္ရွိ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုေလာက္နဲ႔ သြားလို႔မရဘူးေလ။ အခုနက ေျပာထားတဲ့အတုိင္း ျပည္နယ္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စုကို အာဏာခြဲေဝေပးရမယ္။ ဒါေတြ ပါလာမယ္။ ေနာက္ အမ်ဳိးသားတန္တူေရး ဆိုၿပီးေတာ့ ဆိုထားတဲ့အတြက္ အမ်ုိးသားေတြရဲ ႔ လကၡဏာေတြကို identity ေတြကို အဲဒါေတြက ေပၚေပၚလြင္လြင္ ျဖစ္ဖုိ႔လိုတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တစ္ခုက ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တုန္းကလည္း အစိုးရျဖစ္တဲ့ ဝန္ႀကီးခ်ုပ္ဦးႏု ဦးေဆာင္တဲ့အစိုးရ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက ဒါကို လိုက္ေလ်ာဖုိ႔ အၾကမ္းမ်ဥ္း ေဆြးေႏြးေစခဲ့တယ္လို႔ က်ေနာ္တုိ႔ နားလည္းရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီဟာ ျပည္ေထာင္စုၿပိဳကြဲေရး အႏၱရာယ္ရွိတယ္လို႔ အေၾကာင္းျပၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းက ဦးေဆာင္ၿပီး စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းယူခဲ့ပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ဒီလို သမုိင္းဘီးမ်ဳိး တပတ္ျပန္လည္လာႏိုင္တဲ့ အႏၱရာယ္ေကာ လံုးဝလြတ္ကင္းၿပီလို႔ ဆရာ တြက္ပါသလားခင္မ်ား။

ႏိုင္ဟံသာ ။ ။ ဒါကေတာ့ ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ အာမခံလို႔လဲ မရပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႔က က်ေနာ္တို႔ႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ရွိေနတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ကို လက္နက္ကိုင္အင္အားသံုးၿပီးမွ ေျဖရွင္းလာတာ (၆၅) ႏွစ္ ၾကာပါၿပီ။ မေျဖရွင္းႏုိင္ဘူးဆုိတဲ့ဟာကို နားလည္းလာၿပီေလ။ အဲဒီလို နားလည္းလာတဲ့အေပၚမွာ အဲဒီ လမ္းစဥ္ကိုပဲ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ က်င့္သံုးေနရင္ က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံဟာ ပိုၿပီးေတာ့ ဆင္ရဲတြင္းနက္လာမယ္။ ေနာက္ဆံုးကေတာ့ ထိန္းလို႔မရတဲ့ ၿပိဳကြဲသြားတဲ့အဆင့္ကို ေရာက္သြားႏုိင္တယ္လို႔ က်ေနာ္ျမင္တယ္။ ဒါကို နားလည္းတဲ့ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ ဒါကိုေတာ့ ဆက္ခြင့္ျပဳႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ေတာ့ က်ေနာ္ ျမင္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တစ္ခုက ႏုိင္ငံေရးသမားတခ်ဳိ ႔ တြက္တာကေတာ့ အခု ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ နီးလာတဲ့အခါမွာ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ ႔ မဲဟာလည္း အင္မတန္ အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥ ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ ၿပီးေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္တဲ့ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ကလည္း အင္မတန္အေရးႀကီးတဲ့ ျပည္သူေတြႀကိဳက္မယ့္ လုပ္ရပ္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္မ်ား အခု သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရက ဒီကိစၥကို အသံေကာင္းေပးၿပီးေတာ့ မဲဆြယ္တဲ့ေနရာမွာ အသံုးခ်ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနသလားဆိုတဲ့ သံသယတမ်ဳိးလည္း ၾကားရေသးတယ္။ အဲဒါက ဘယ္ေလာက္ျဖစ္ႏုိင္ပါသလဲ။

ႏိုင္ဟံသာ ။ ။ ဒါေတြကလဲ တဖက္က ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္မွာေပါ့။ ဒါေတြကေတာ့ တဖက္ကေတာ့ အဆိုးႀကီးပဲ ၾကည့္လို႔မရဘူး။ တဖက္က က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံက တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညႊတ္မႈ မရွိလို႔၊ တဖက္က ႏုိင္ငံက ေတာ္ေတာ္ေလး ေခတ္ေနာက္က်ေနသလို။ ဒီမုိကေရစီ အခြင့္အေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးတို႔လည္း ဆံုးရႈံးေနတဲ့ဟာကို ျပည္သူေတြက နားလည္းလာပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔က ေခတ္ေဟာင္းအတိုင္း ဆက္သြားေနလို႔ေတာ့ မရဘူး။ ဒီေန႔ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အမ်ားစုနဲ႔လည္း ေတြ႔ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းစံုနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ႏိုင္ငံကို ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုပံုစံနဲ႔ပဲ ဖြဲ႔စည္းမွ ဒါကေတာ့ ျပႆနာအားလံုး ေအးခ်မ္းၿပီးေတာ့ တိုးတက္ႏုိင္မယ့္ဟာကို နိုင္ငံေရးပါတီအားလံုးလိုလုိကလည္း ဒါကို လက္ခံလာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကိစၥကေတာ့ ျပည္သူအမ်ားစု ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုအမ်ားစုရဲ ႔ သေဘာေတာ့ လက္ခံလာတဲ့ အယူအဆတစ္ခုျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ျမင္တယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အခု ဆရာတုိ႔ မွန္းထားတဲ့အတုိင္းဆုိရင္ ဒီဇင္ဘာ သို႔မဟုတ္ ဇန္နဝါရီမွာ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲလုပ္မယ္၊ ဘာညာ ၾကားရပါတယ္။ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္း ေျပာတဲ့အထဲမွာလည္းပါတယ္ဆိုေတာ့။ ဆရာတို႔က အခု ဒီရက္ပိုင္းမွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔လည္း ေတြ႔ၾကတယ္လို႔ ၾကားသိရပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဘယ္လို သေဘာထား ရိွပါသလဲ။ သူက အားတတ္သေရာ ရွိပါသလား။ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမွာ သူကိုယ္တုိင္ပါဝင္ဖုိ႔ အစီအစဥ္ ရွိပါသလား။

ႏိုင္ဟံသာ ။ ။ ဒါကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲက ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္မွန္းလဲ မေျပာတတ္ေသးဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔က ဒီကိစၥလည္း သူကိုေတာ့ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမွာ သေဘာကေတာ့ သူလည္း ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးပါပဲ။ နုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမွာေတာ့ ပါသင့္ပါထိုက္တဲ့ အဆင့္တခုခုမွာေတာ့ သူလည္းပါမွာေပါ့။ ကေန႔ကေတာ့ သူနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေတြ႔တုန္းကေတာ့ တႏုိင္ငံလံုး ပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးေလာက္ကိုပဲ က်ေနာ္တုိ႔က သူကို ေျပာျပသလုိ၊ တဖက္ကလည္း လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာ ဒီအေျခခံဥပေဒ ေျပာင္းလဲေရးအေနအထားေတြကိုလည္း သူဆီက က်ေနာ္တို႔ ၾကားရပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္ဆံုးေမးခ်င္တာက ဆရာတို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သံေတြ ၾကားေနရတဲ့ကိစၥကို တုိင္းရင္းသားေတြထဲမွာ အစိုးရနဲ႔ သေဘာထားအေတာ္ေလး တင္းမာေနတယ္ဆိုတဲ့ ကခ်င္ တိုင္းရင္းသား ေကအိုင္ေအနဲ႔ေကာ ဆရာတို႔နဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ် သေဘာတူပါသလား။ အဲဒါတစ္ခုရယ္ ေနာက္ တေအာင္းေတြနဲ႔ ဆက္လက္ၿပီး တုိက္ပြဲေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ကိစၥကိုလည္း ၾကားရပါတယ္။ အဲဒီကိစၥေတြကို ဘယ္လို ေျဖရွင္းၾကမလဲ။

ႏိုင္ဟံသာ ။ ။ က်ေနာ္တို႔ ျမင္တာကေတာ့ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ပေလာင္းေခါင္းေဆာင္ေတြက က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ရင္းရင္းႏီွးႏီွး အားလံုး သိၾကပါတယ္။ သူတုိ႔သေဘာထားကလဲ တမ်ုိးေဘးထြက္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို သူတုိ႔လည္း လုိလားပါတယ္။ တကယ္လို႔ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ျဖစ္သြားရင္ သူတို႔နယ္ေျမမွာလည္း အခု ျဖစ္ေနတဲ့ စစ္ပြဲေတြလည္း အလိုလို ရပ္နားသြားမွာပါလုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ အဲဒီလုိျမင္တယ္။ သူတို႔လည္း အဲဒီလုိပဲ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
{[['']]}

Contact online

တပ္မဟာ(၅)-တပ္ရင္း(၁၀၂) သတင္း
 
Support : Creating Website | Johny Template | Mas Template
Copyright © 2011. KNLAဘေလာက္ - All Rights Reserved
Template Created by Creating Website Published by Mas Template
Proudly powered by Blogger